Wielkopolskie Muzeum Wojskowe powstało 9 maja 1919 r. jako instytucja wojskowa powołanarozkazem Głównodowodzącego Sił Zbrojnych w byłym zaborze pruskim gen. broni Józefa Dowbor Muśnickiego. Uroczystego otwarcia dokonał Naczelnik Państwa Józef Piłsudski, 27 października 1919 r., podczas pierwszej, historycznej, wizyty w Poznaniu, głowy odradzanego państwa polskiego.
Pierwotna siedziba muzeum znajdowała się przy Al. Marcinkowskiego 7 w miejscu obecnego nowego skrzydła gmachu Muzeum Narodowego. Był to budynek o niewielkich możliwościach pomieszczenia zbiorów, sięgających kilkunastu tysięcy obiektów. Organizatorem i pierwszym kierownikiem muzeum był ppłk Antoni Seyda z Sekcji Naukowej Dowództwa Głównego Sił Zbrojnych byłego zaboru pruskiego.
Większe pomieszczenia otrzymano w roku 1923, przydzielone przez poznańskie Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VII. Dwupiętrowy budynek dawnej składnicy artyleryjskiej przy ul. Artyleryjskiej (obecnie Powstańców Wielkopolskich), dostosowano do potrzeb ekspozycyjnych i udostępniono 22 kwietnia 1923 r. Ponownego, drugiego w dziejach muzeum otwarcia, dokonali gen. dyw. Kazimierz Raszewski, dowódca Okręgu Korpusu Nr VII i ks. kardynał Dalbor, Prymas Polski. Wielkopolskie Muzeum Wojskowe istniało w tym miejscu do września 1939 r. Była to druga, obok otwartego w 1920 r. Muzeum Wojska w Warszawie, wojskowa instytucja muzealna w Polsce. Pierwszym dyrektorem był późniejszy major rezerwy Antoni Liske, lwowianin, syn znakomitego historyka, Ksawerego. W 1926 r. dyrekturę objął znany rzeźbiarz wielkopolski Władysław Marcinkowski.
Po wojnie, w której zbiory Wielkopolskiego Muzeum Wojskowego uległy zniszczeniu, ze względu na uwarunkowania polityczne nie było możliwości przywrócenia muzeum jako instytucji wojskowej. Po przełomie październikowym 1956 r. z inicjatywą powołania na nowo muzeum wojskowego w Poznaniu wystąpił art. mal. Stefan Pajączkowski. Znawca i miłośnik militariów, uzyskał poparcie władz miejskich oraz historyków z poznańskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza i Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Ministerstwo Obrony Narodowej odrzuciło jednak sugestię by była to ponownie instytucja wojskowa i oddając dla potrzeb muzeum przedwojenny budynek, zaproponowało podporządkowanie placówki Muzeum Narodowemu w Poznaniu.
Zwrócony przez wojsko gmach Wielkopolskiego Muzeum Wojskowego przy ul. Ratajczaka zabrało dla swoich potrzeb miasto. Dopiero w roku 1961 uzyskano piętrowy pawilon zbudowany pośrodku Starego Rynku w miejscu średniowiecznych Sukiennic. Po zmianie pierwotnego przeznaczenia istniejącego już pawilonu i przeprowadzonej adaptacji, dokonano trzeciego w historii muzeum otwarcia w nowym budynku. Otworzył je 22 lutego 1963 r. dowódca Lotnictwa Operacyjnegogen. bryg. pil. Jan Raczkowski. Kierownikiem muzeum, które z początku nosiło różne nazwy - Muzeum Wojska, Muzeum Broni, został Stefan Pajączkowski. W 1966 r. Ministerstwo Kultury i Sztuki zatwierdzając od trzech lat czynną instytucję, przywróciło jej na wniosek dyrekcji Muzeum Narodowego w Poznaniu historyczną, przedwojenną nazwę - Wielkopolskie Muzeum Wojskowe.
Przydzielony jednocześnie przez miasto w 1961 r. pobliski budynek historycznego Odwachu z XVIII w. wkrótce odebrano. Utworzono w nim 1 stycznia 1962 r. Muzeum Historii Ruchu Robotniczegoz dyrektorem Zelikiem Zylberbergiem, dotychczasowym pracownikiem aparatu partyjnego miejscowego Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Budynku Odwachu Wielkopolskie Muzeum Wojskowe dotąd nie odzyskało.
Wielkopolskie Muzeum Wojskowe jest od 1965 r. siedzibą Oddziału Poznańskiego Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy i od 1991 r. ogólnopolskiego Towarzystwa byłych Żołnierzy i Przyjaciół 15. Pułku Ułanów Poznańskich z redakcją wydawanych przez Towarzystwo Zeszytów Historycznych.
fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.mnp.art.pl/
--in
Was opened by the Head of State Jozef Pilsudski, October 27, 1919., During the first, historic, visits to Poznan, head advises against the Polish state.
The original seat of the museum was located at Al. Marcinkowski 7 in place of the current new wing of the National Museum. It was a building with little opportunity for the room sets, reaching several thousand objects. Organizer and first director of the museum was Lt. Col. Antoni Seyda from the Scientific Section of the Central Command of the Armed Forces of the former Prussian partition.
Larger rooms were received in 1923, allocated by the Poznan Corps District Headquarters No. VII. The two-storey building of the former artillery depot at ul. Artillery (now Wielkopolska Insurgents), adapted to the needs of the exhibition and made available on 22 April 1923. Re, the second in the history of the museum opening, made Maj. Gen.. Kazimierz Raszewski, commander of the Corps District No. VII and Father. Cardinal Dalbor, Polish Primate. Wielkopolska Military Museum in this place existed until September 1939. This was the second, next to open in 1920. Army Museum in Warsaw, the military museum institution in Poland. The first director was later a major reserve Antoni Liske, lwowianin, the son of the outstanding historian, Xavier. In 1926. He took over as director of Greater known sculptor Wladyslaw Marcinkowski.
After the war, in which collections of Wielkopolska Military Museum were destroyed, due to the political conditions it was impossible to restore the museum as a military institution. After the end of October 1956. An initiative to establish anew the military museum in Poznan occurred art. mal. Stefan Pajączkowski. Connoisseur and lover of military, received the support of municipal authorities and historians from the Poznan University. Adam Mickiewicz University and Poznań Society of Friends of Sciences. The Ministry of National Defense, however, rejected the suggestion that it was a military institution again and for giving prewar museum building, facility proposed subordination to the National Museum in Poznan.
Returned by the army building Wielkopolska Military Museum Street. Ratajczak took for their needs city. Only in 1961 it was achieved storey pavilion built in the middle of Old Market Square, site of the medieval Cloth Hall. After changing the original purpose of the existing pavilion and carried out adaptation, made the third in the history of the museum opening in a new building. He opened it on 22 February 1963. Operational Commander General Aviation. Brig. pil. Jan Raczkowski. Director of the museum, which initially bore different names - Army Museum, the Museum of Arms, was Stefan Pajączkowski. In 1966. Ministry of Culture and Arts for three years by approving an active institution, restored her at the request of the Directorate of the National Museum in Poznan historical, pre-war name - Wielkopolska Military Museum.
Attached at the same time by the city in 1961. Guardhouse nearby historic building from the eighteenth century. Soon received. Created comes with 1 January 1962. Museum of the History of Labor Movement Zelikiem director Zylberberg, current employee of the local party apparatus Provincial Committee of the Polish United Workers' Party. Guardhouse building Wielkopolska Military Museum has not recovered.
Wielkopolska Military Museum from 1965. Seat of the Poznań Branch of the Association of Lovers of Old Arms and Colours and since 1991. Former Soldiers of the national Society and Friends of the 15th Cavalry Regiment of Poznan with the editorial published by the Society for Historical Notebooks.
Mission
Art, Memory, Place
this triad fittingly sums up the mission of the National Museum
Art
since this is the name of both the ability to bring senses out of processed matter and of the most amazing human work, whose creation in different places and periods of time makes the Museum a treasury of sensations which unlock unknown worlds, foster and sustain sensitivity and stimulate creativity
Memory
since this selection involves also a look backwards, the preservation of everything which, once crated, is worth remembering and worth lasting; it involves the extension of sensations by knowledge and objects by contexts, via research, exhibitions and publications; it involves the participation in upbringing and education through access to records of history, symbols of national identity, and participation in the universal heritage
Place
since the Museum has its location, a number of locations, either built specifically for this purpose or former family residences; their presence contributes to the sense of space; they open up towards their environment and towards other places, direct ways towards themselves and open their interiors, doing everything to make each visit educate and revive their history, the memory of the authors, inhabitants, patrons, and benefactors
Nenhum comentário:
Postar um comentário