Ouvir o texto...

quinta-feira, 19 de fevereiro de 2015

Jenks Society for Lost Museums wins national award

The Jenks Society for Lost Museums — mostly graduate students at Brown and RISD — has won a national award for the “Lost Museum” project and exhibition, which is on display in Rhode Island Hall through May.



PROVIDENCE, R.I. [Brown University] — Members of the Jenks Society for Lost Museums and its “Lost Museum” exhibition have won the national Graduate Student Project Award from the National Council on Public History.




“The Lost Museum,” on display in Rhode Island Hall through May, reconstructs part of the natural history collection of John Whipple Potter Jenks, anthropologist, taxidermist, curator, and 1838 Brown graduate. Jenks established and fitted out Brown’s Museum of Natural History and Anthropology at his own expense. Most of that permanent collection was eventually discarded.




The award recognizes the students for their “collaborative historical and artistic re-imagination” that has brought the story of Jenks and his museum to the public “in a playful and thought-provoking fashion,” according to the NCPH awards announcement. “The team demonstrated dedication, ability, and a willingness to collaborate with other disciplines to bring the story of John Jenks to their immediate and larger community. Their hard work yielded an exceptionally professional presentation, and their efforts received extensive media coverage and have drawn in many visitors from beyond campus and online.”




Students recognized by the award include Lily Benedict, Elizabeth Crawford, Kathrinne Duffy, Sophia LaCava-Bohanan, Jessica Palinski, Rebecca Soules, and Jamie Topper of Brown, and Raina Belleau, Layla Eshan, and Kristen Orr of the Rhode Island School of Design. The award is given “to an outstanding public history student project initiated as academic coursework and implemented and recognized beyond the classroom for its contribution to the field of public history.”




The NCPH will recognize the members of the Lost Museum team and the winners of all NCPH awards Saturday morning, April 18, 2015, during the organization’s annual meeting in Nashville, Tenn.


fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti https://news.brown.edu/articles/2015/02/jenks

Le Musée de Banpo à Xi'an -- « premier village historique de Chine » -- 西安半坡博物馆 --



Le Musée de Banpo à Xi'an est le premier musée de Chine présentant des vestiges préhistoriques, qui bénéficie du statut d'unité nationale clé de protection des reliques culturelles, et qui est connu auprès des touristes étrangers comme le « premier village historique de Chine ». Le Musée de Banpo est situé dans la banlieue Est de Xi'an, et c'est un exemple typique de site communautaire permanent d'un clan matriarcal de la région du fleuve Jaune, datant de plus de 6 000 ans.
Les collections du musée présentent de plus de 30 000 pièces, notamment des objets préhistoriques des cultures Yangshao, et Longshan, avec des pots à motifs de poissons à visage humain, de cerf, des récipients en forme de tête humaine ou encore des bouteilles à motifs d'oiseaux à tête d'homme.





fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.bpmuseum.com  --  

Romi u Vitezu već godinu dana imaju svoj Muzej, prvi ovakve vrste u Bosni i Hercegovini.

VITEŠKI ROMI: Jedna sasvim drugačija priča

U romskom naselju u Vitezu živi 127 porodica, a samo jedanaest Roma ima stalno zaposlenje; najveća želja stanovnika ovog naselja je da njihova djeca idu u školu i imaju bolje živote od svojih roditelja, a egzistenciju im nastoje osigurati kroz realizaciju različitih projekata: od uzgajanja voća i povrća u plastenicima, do osnivanja prvog Muzeja Roma u Bosni i Hercegovini, koji je otvoren prije godinu dana

(Foto Mario Iličić)

Romsko naselje u Vitezu po mnogo čemu se razlikuje od drugih zajednica u Bosni i Hercegovini u kojima žive Romi. Prije svega, Romi u Vitezu već godinu dana imaju svoj Muzej, prvi ovakve vrste u Bosni i Hercegovini. U njemu je zimi hladno isto kao u Zemaljskom muzeju u Sarajevu. No, za razliku od uposlenika Zemaljskog muzeja, koji već mjesecima iza zaključanih vrata ne znaju šta bi ni sami sa sobom, ni sa političarima koje njihovi problemi previše ne zanimaju, viteški Romi na svoj Muzej - iako je još u začetku - gledaju sa puno nade i entuzijazma.


PO SLOVENAČKOM MODELU
Sabahudin Tahirović agilni je predsjednik Udruženja Roma Jačanje - Zuralipe iz Viteza i član Odbora za Rome pri Vijeću ministara BiH. Muzej je otvoren na njegovu inicijativu, a po modelu koji je „kopiran“ iz Slovenije.

„Bio sam u Sloveniji na jednom seminaru i tamo sam posjetio Muzej Roma, pa sam pomislio kako bismo nešto slično mogli napraviti i ovdje u Vitezu“, priča Tahirović. „Slovenci su tu postigli veoma dobre rezultate i zahvaljujući tom muzeju, u okviru kojeg pokreću različite projekte, mnogi Romi su se uspjeli i zaposliti i osigurati sebi jedan vid egzistencije. Oni su nam partneri u ovom projektu, pomažu nam, i nastojaćemo da slijedeći njihov model i ovdje u Vitezu zaposlimo dvadesetak mladih Roma u Muzeju koji će to sve voditi.“

Muzej je smješten na površini od oko 400 kvadratnih metara. Za sada je uređen samo dio prizemlja gdje su i izloženi eksponati, a uskoro se planira proširenje Muzeja u još neiskorištenom prostoru na spratu kuće. Prostorije u kojima se nalazi Muzej su prilično neuslovne: nema grijanja, krov prokišnjava, vlaga je svugdje po zidovima... Tahirović kaže da bi za adaptaciju prostora i otvaranje „pravog“ Muzeja trebalo uložiti oko 20.000 eura. Nada se da će taj novac osigurati uz pomoć lokalnih vlasti, ali i evropskih fondova koji podržavaju različite projekte u okviru prve Dekade inkluzije Roma (BiH predsjedava završnim ciklusom Dekade Roma, koja će trajati do kraja juna 2015. godine). Podsjetimo, prije tri godine Europska komisija je izradila EU okvir za strategiju integracije Roma do 2020. godine, pozivajući države-članice da donesu svoje nacionalne strategije za integraciju Roma.

U Općini Vitez trenutno je na Birou za zapošljavanje prijavljeno više od 170 Roma. „Sve su to ljudi sa diplomama, sa zanatima za koje su školovani. Naše naselje ima 572 mještana, odnosno 127 romskih porodica, a samo 11 Roma je zaposleno. A u Vitezu imate više od 70 poslovnih centara. Da svaki od tih centara zaposli samo jednog Roma, to bi već bila osigurana egzistencija za većinu porodica koje ovdje žive. Nažalost, oni nemaju interesa za to“, govori Tahirović.

Jedna od svijetlih tačaka života Roma u Vitezu je obrazovanje - djeca ne bježe od toga da idu u školu, a i roditelji ih potiču na to, priča naš sagovornik. Na području Općine Vitez osnovne škole pohađa 87 romske djece, 15 njih su srednjoškolci, a dvoje ide na fakultet. „U Bosni i Hercegovini imate mnogo veća romska naselja iz kojih tri puta manji broj djece pohađa školu u odnosu na Vitez, tako da smo veoma ponosni na našu djecu koja žele da se obrazuju. Najvažnije nam je da tu djecu sklonimo sa ulica, da im otvorimo nekakvu perspektivu za budućnost, da spriječimo, koliko možemo, narkomaniju, prostituciju, prosjačenje... Nažalost, svi smo svjesni u kakvom društvu živimo i toga ima jako puno, a romska populacija je posebno izložena takvim negativnim pojavama što je i razumljivo, jer mnogi mladi ljudi ne vide drugog načina da izgrade svoje živote“, naglašava Tahirović.


fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.slobodna-bosna.ba/vijest/18690/viteski_romi_jedna_sasvim_drugachija_pricha.html

Le Musée Maillol ferme ses portes jusqu'à nouvel ordre

Le Musée Maillol était le seul client de Tecniarte. «D'un commun accord», il ferme pour travaux de rénovation.

L'établissement parisien est en crise suite à la liquidation judiciaire de la société Tecniarte, qui organisait toutes les expositions de la galerie.


Le Musée Maillol était le seul client de Tecniarte. «D'un commun accord», il ferme pour travaux de rénovation.


Triste anniversaire de vingt ans pour le Musée Maillol. Patrizia Nitti confirme l'information parue dans Le Journal des arts. Sa société, Tecniarte, a été placée en liquidation judiciaire le 5 février dernier. Depuis 2009 cette structure organisait toutes les expositions du Musée Maillol, sis dans plus de 3000 m2 au 59-61, rue de Grenelle (VIIe). Ce Musée parisien était le seul client de Tecniarte. «D'un commun accord», il ferme pour travaux de rénovation. La durée du chantier est indéterminée.

Pour l'heure, il appartient au liquidateur de superviser le retour des œuvres prêtées pour l'exposition sur les Borgia qui se termine dimanche. L'exposition suivante, annoncée sur le thème du baiser dans l'art, de la Renaissance à nos jours, est reportée sine die. Elle devait avoir lieu du 25 mars au 26 juillet.

Patrizia Nitti précise: «Il n'y a pas de lien de causalité entre le dépôt de bilan dû à la baisse générale de fréquentation des musées, et la fermeture du musée pour travaux. La Fondation Dina Vierny - Musée Maillol n'est pas responsable du dépôt de bilan de la société Tecniarte.»

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.lefigaro.fr/arts-expositions/2015/02/13/03015-20150213ARTFIG00119-crise-au-musee-maillol.php

Visite du centre de documentation du MAC/VAL musée d'art contemporain du Val-de-Marne, à Vitry-sur-Seine

Le secteur Culture de l'ADBS vous propose de découvrir le 10 avril 2015 de 9h30 à 12h, le centre de documentation du MAC/VAL musée d'art contemporain du Val-de-Marne, à Vitry-sur-Seine.

Le MAC/VAL est le premier musée à être exclusivement consacré à la scène artistique en France depuis les années 50. Le projet du musée s'est développé sur près d'une quinzaine d'années, suite à la création en 1982, du Fond Départemental d'Art Contemporain par le Conseil Général du Val-de-Marne. En 1999, la collection est agréée par le conseil artistique des musées et le Projet Scientifique et Culturel est validé par la Direction des Musées de France. Il a ouvert ses portes en novembre 2005. Site : http://www.macval.fr

Le centre de documentation présente un panorama de l'art des XXe et XXIe siècles, et plus particulièrement de la scène artistique française depuis les années 50.

Il documente la collection du musée et suit l'actualité de la création artistique d'aujourd'hui : ouvrages généraux sur la création contemporaine, monographies d'artiste, mais aussi livres sur l'architecture, le design, la photographie, la vidéo, etc.


Madame Céline Latil, responsable du centre de documentation, et son équipe nous présenteront le centre et ses missions spécifiques.

Une visite du musée, avec un conférencier sera proposée à l'issue de la visite du centre de documentation à 12h.

Le nombre de participants est limité à 20. Cette visite est exclusivement réservée aux adhérents ADBS à jour de leur cotisation, avec priorité aux adhérents du secteur Culture. Merci de vous inscrire auprès de secteur.culture@adbs.fr et de mentionner votre numéro d'adhérent, ainsi que votre participation, si vous le souhaitez, à la visite du musée à 12h.

Clôture des inscriptions le vendredi 20 mars, et envoi de la confirmation à partir du 27 mars 2015.



Contact : Carine Cloix

- fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti  http://www.adbs.fr/visite-du-centre-de-documentation-du-mac-val-musee-d-art-contemporain-du-val-de-marne-a-vitry-sur-seine-145905.htm?RH=ACCUEIL#sthash.bvnOQ74m.dpuf

Musée des automates à Falaise. Les héros de la BD ont leur sculpteur

Après une première série autour de Lucky Luke, André Poilpré fait son retour au musée des Automates avec de nouvelles sculptures, toujours en bois, autour de Tintin.

Pour ses sculptures, André Poilpré utilise du chêne, l’hêtre et principalement du sapin. Chaque personnage, d’environ 70 centimètres, l’occupe environ deux semaines. | Ouest-France

Au premier plan, il y a Tintin. L’air souriant, la main tendue dans le vide, sans doute à la recherche d’une aide précieuse pour élucider une affaire. À ses pieds, Milou, son fidèle compagnon de péripéties, os dans la gueule. À côté et derrière eux : le capitaine Haddock, pipe en bouche, un peu éméché avec son whisky ; les Dupont et Dupond sur la piste d’un terrible crime…

La scénette, exposée à l’entrée du musée des Automates, est l’œuvre d’André Poilpré. Ce septuagénaire a choisi une « reconversion » peu commune pour sa retraite : la sculpture sur bois. Depuis le premier cheval à bascule pour ses petits-enfants, André s’est même spécialisé dans les personnages de bandes dessinées. « Je ne suis pas Tintinophile, mais ces personnages parlent à tout le monde », justifie-t-il simplement. Il y en a partout chez moi ! »


http://www.dailymotion.com/video/x2gt1gh_andre-poilpre-sculpteur-d-heros-de-bd_news


Jusqu’au début de l’été, exposition visible au musée des Automates. Ouvert tous les jours de 10 h à 12 h 30, puis 13 h 30 à 18 h. Tarifs : 5 € (enfants 4-12 ans), 7 € (adultes) et 20 € (pass familial). Tél. : 02 31 90 02 43.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.ouest-france.fr/musee-des-automates-falaise-les-heros-de-la-bd-ont-leur-sculpteur-3178729

Galerije Murska Sobota



ZGODOVINA

Zgodovina galerije

Likovno galerijska dejavnost se je v Murski Soboti začela leta 1965 z odprtjem Razstavnega paviljona arhitekta Franca Novaka. Takratni član izvršnega sveta skupščine SRS, domačin Rudi Čačinovič, je v spremni besedi v otvoritvenem katalogu pisal o tem, naj bo nov razstavni prostor zgovoren dokaz, da se tudi komune v manj razvitih pokrajinah zavedajo celostnosti svojih nalog: od prizadevanj za gospodarsko rast do vzgoje v delovnih kolektivih, od splošnega in srednjega šolstva do obveznosti komune za široko likovno vzgojo prebivalstva ter o eni, celostni kulturi, ki zajema tudi celovitost naporov za njeno zgraditev na vseh ravneh in vseh kotičkih naše dežele.

Galerije Murska Sobota

Informacije za obiskovalce

Naslov
Galerija Murska Sobota
Kocljeva 7
9000 Murska Sobota 


Tako so na začetku razstavne dejavnosti v Murski Soboti sprva prevladovale razstave likovnih ustvarjalcev iz ožje regije, pozneje pa so se jim priključile še razstave iz širšega slovenskega in mednarodnega prostora. V Razstavnem paviljonu arhitekta Franca Novaka se je leta 1967 rodila tudi zamisel o mednarodni likovni razstavi Panonnia. Prva otvoritev je nosila naslov Panonska pokrajina - panonski človek. Otvoritev je predstavila dela likovnih ustvarjalcev iz Avstrije, Hrvaške, Madžarske in Slovenije. Do leta 1971 je bila Murska Sobota glavni organizator razstave, ki sta jo nato prevzela Madžarska (leta 1973 Muzej Savaria v Szombathelyu) in Avstrija (leta 1975 Landesgalerie Schloss Eszterhzy v Eisenstadtu). Mednarodna likovna otvoritev Panonnia je danes trienalna in zajema Avstrijo, Hrvaško, Madžarsko ter Slovenijo. Leta 1973 je bil prvič organiziran jugoslovanski bienale male plastike. Od leta 1999 pa je bienale male plastike preoblikovan v Evropski trienale male plastike, tako da bo leta 2001 organiziran 1. Mednarodni trienale male plastike kot nadaljevanje prejšnjih, doslej že 13. bienalnih razstav.




Do leta 1971 je razstavni paviljon deloval znotraj Pokrajinskega muzeja Murska Sobota, potem pa ga je prevzela Delavska univerza Murska Sobota, kjer je paviljon deloval do leta 1978, ko se je, skupaj z Pokrajinsko in študijsko knjižnico, Pokrajinskim muzejem in kinom Park, priključil novo nastali organizaciji z imenom Kulturni center Murska Sobota, ki je bil eden izmed prvih tovrstnih centrov v Sloveniji. Z reorganizacijo Kulturnega centra Miško Kranjec (tako se je organizacija imenovala od leta 1983) leta 1992 pa je Občina Murska Sobota ustanovila samostojni javni zavod s področja kulture Galerijo Murska Sobota. 17. aprila 2007 se je s podpisom ustanovitvenega akta Mestni občini Murska Sobota kot ustanoviteljica zavoda Galerija Murska Sobota pridružila še Občina Moravske Toplice.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.galerija-ms.si/razstave/prihodnje-razstave/izbor-iz-stalne-zbirke-galerije-murska-sobota-stalna-zbirka-kot-tradicija.html?0

«1905-й в Ярославле»

В отделе истории Ярославского края Ярославского музея-заповедника открыта выставка «1905-й в Ярославле», посвященная 110-летию Первой российской революции 1905 – 1907 годов.




Ярославский музей-заповедник обладает богатой коллекцией документальных материалов, связанных с этим историческим периодом, так как её комплектование было начато членами Ярославской губернской ученой архивной комиссии в первые годы после Первой российской революции, а затем коллекция значительно пополнилась уже в советское время. На выставке «1905-й в Ярославле» представлены подлинные документы и фотографии периода 1905-1907 годов: на снимках запечатлены студенты Демидовского лицея, ярославские рабочие Урочских мастерских, похороны жертв «Кровавой пятницы». В витринах можно увидеть легальную и нелегальную литературу оппозиционных движений по вопросам конституции. Пожелтевшие газетные полосы «Ярославского вестника» познакомят современного читателя с текстом Манифеста 17 октября 1905 года. Эмоциональной кульминацией выставки является массовое «оружие» противоборствующих сторон – железные трости, которыми были вооружены рабочие боевые дружины и нагайка, которой пользовался один из участников черносотенных погромов в Ярославле.



В советское время годовщины революции 1905 года были знаковыми вехами в календаре, потому что эти события в соответствии с оценкой В.И. Ленина расценивались как «генеральная репетиция» Октябрьской революции 1917 года. Сейчас отношение к событиям Первой русской революции кардинально изменилось, и современные историки видят в ней важный этап модернизации всех сторон жизни страны.

1905-й год стал для Ярославля не менее значимым и тяжелым, чем для всей страны. Первые политические выступления устроили студенты Демидовского лицея, учащиеся Ярославской духовной семинарии и мужской гимназии. В феврале забастовали ярославские предприятия и железнодорожные мастерские. В начале апреля в городе впервые прошла крупная политическая демонстрация, в которой приняло участие около 3 тысяч человек. Наиболее острые формы ситуация приобрела осенью 1905 г., вылившись в «кровавую пятницу» 9 декабря, когда состоялся расстрел общегородской политической демонстрации. В результате жестких репрессий со стороны властей революционное движение пошло на убыль.

Сенсорный информационный киоск познакомит взыскательного посетителя выставки с ярославской городской хроникой 1905 года (по материалам либеральной газеты «Северный край»), а также расскажет о том, как отразились события более чем вековой давности в современной городской топонимике.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.yarmp.yar.ru/1905-j-v-yaroslavle/#more-12420

Reformado com dinheiro público, museu em Serrana nunca funcionou

Casa da Memória foi inaugurada oficialmente há mais de 2 anos e sem acervo.
Prefeitura afirmou que não tem nenhuma intenção de manter local.

Casa da Memória de Serrana, SP, foi inaugurada em 2012 (Foto: Felipe Turioni/G1)

A antiga moradia dos telegrafistas da estação de trem de Serrana (SP), que deveria abrigar o museu da cidade, está fechada e sem acervo. Mais de 2 anos após sua inauguração oficial, a chamada Casa da Memória não está aberta ao público, que do local ‘só diz ouvir falar’. “É uma casa que só tem uma plaquinha e nada mais que enganação”, disse a doméstica Marli Luz Melo, ao falar do prédio, reformado com verba de R$ 141 mil do Ministério do Turismo.


Placa indica localização de museu em Serrana,
SP (Foto: Felipe Turioni/G1)

Segundo a assessoria de imprensa da Prefeitura de Serrana, não há intenção em ativar o museu e o prédio pode ser usado para abrigar outro tipo de serviço. O Ministério do Turismo informou que pode pedir esclarecimentos se houver desvio de finalidade no imóvel.

Ao caminhar pela cidade de 66 anos e com pouco mais de 42 mil habitantes, placas sinalizam a localização do museu, na região central. Mas ao chegar na casa de esquina que deveria abrigar a memória cultural da cana-de-açúcar, das famílias italianas e das influências do ouro de Minas Gerais na cidade, é possível encontrar todos os portões trancados com cadeado e a residência cercada de mato alto. A reportagem do G1 tentou entrar no imóvel fechado acompanhado da assessoria de imprensa da administração municipal, mas nem os responsáveis pela Secretaria de Cultura, nem os de Infraestrutura disseram ter as chaves da casa.


Compra e reforma
O prédio, que inicialmente alojava os funcionários da estação de trem, foi adquirido em 2007 pela Prefeitura, por R$ 54 mil, depois que a Câmara aprovou uma lei autorizando a implantação da Casa da Memória de Serrana no local. No ano seguinte, a casa recebeu alguns objetos para serem expostos, mas por pouco tempo. “Houve duas inaugurações, uma na tentativa de emplacar o museu, com algumas peças simples, utensílios de casa como ferro à brasa”, disse o historiador Ricardo Brasileiro, gestor de projetos do Centro de Cultura e Ativismo Caipira (Cecac).

A segunda inauguração foi no final de 2012, depois que a casa ficou fechada e passou por reforma de R$ 141 mil com verba do Ministério do Turismo. As obras no local foram solicitadas para “ampliar a oferta do turismo na região gerando assim maiores atrativos e fluxos turístico”, segundo descrição do convênio publicado no Portal da Transparência. “Foi inaugurado para ninguém, só para alguns, mas para a população que é a maior interessada, não”, comentou a empresária Ana Maria Barros, moradora de Serrana.
Qualquer povo civilizado só tem identidade se tiver memória"
Menalton Braff, escritor

'Memória desprezada'
Desde então, o museu bancado com dinheiro público permanece fechado e sem acervo algum. A situação é vista como descaso pela população. “Qualquer povo civilizado só tem identidade se tiver memória e um museu é um receptáculo desta memória. Quando se despreza a memória de um povo é porque esse povo está abandonando o estado civilizado para voltar à selvageria”, comentou o escritor Monalton Braff, que vive na cidade.

Segundo Ricardo Brasileiro, que além de gestor do Cecac chegou a trabalhar na Secretaria de Cultura de Serrana, há barreiras para que o museu abra as portas ao público e tenha acervo, apesar de também haver tentativas para isso. “Em agosto do ano passado me desliguei, mas como temos um projeto de cultura na cidade, fiquei à disposição para ter parceria para desenvolver trabalhos nos horários possíveis, mas não tinha foco do prefeito”, disse.

Museu em Serrana não tem acervo e está trancado (Foto: Felipe Turioni/G1)

'Só custo'
Procurado pela reportagem, o atual prefeito João Antônio Barboza (PSD), não quis dar entrevista. O assessor de imprensa da Prefeitura, Carlos Pires, entretanto, afirmou que não há intenção por parte da Prefeitura em manter a Casa da Memória no local. “Não existe nenhuma intenção de fazer ali um museu. Um museu seria só custo, não temos nenhum objeto para colocar lá, foi feita uma coisa no sonho e não tem fundamento”, afirmou Pires por telefone.

O assessor informou ainda que existe um estudo para usar o prédio com outra finalidade. “Um banco do povo, uma outra finalidade, uma secretaria, porque museu é uma coisa que a antiga administração deixou e não condiz com nossa realidade”. O G1 tentou contato com o ex-prefeito de Serrana Nelson Gravazzo, para comentar a afirmação do assessor, mas ele não foi encontrado.

O Ministério do Turismo informou que não foi comunicado formalmente sobre a situação do museu reformado com dinheiro público e que se mantém fechado há mais de dois anos. A assessoria de imprensa, entretanto, não informou se há algum acompanhamento sobre as obras realizadas. Ainda de acordo com o ministério, providências poderão ser tomadas, se houver alguma denúncia, para notificar o município e solicitar esclarecimentos.
Casa da Memória de Serrana, SP, foi inaugurada em 2012 (Foto: Felipe Turioni/G1)


fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://g1.globo.com/sp/ribeirao-preto-franca/noticia/2015/02/reformado-com-dinheiro-publico-museu-em-serrana-nunca-funcionou.html


Cultura e cozinha brasileira - DOCE de CAJU - Receita de Claude Troisgros, do livro Culinária nordestina encontro de mar e sertão.

Perfil da chef francês Claude Troisgros

O encontro dos paladares do sertão e do litoral marca a cozinha típica de oito estados nordestinos. Além do ensaio antropológico de Raul Lody e de um prefácio do chef francês Claude Troisgros, o livro traz 398 receitas de pratos originais e dos famosos doces nordestinos, ricamente ilustradas com fotografias a cores de Humberto Medeiros. Enfocando e associando alguns aspectos da história da região com seus pratos típicos, a obra faz parte da série A Formação da Culinária Brasileira.



 DOCE DE CAJU

Ingredientes
100 unidades de caju
2 litros de água
1 kg de açúcar
20 a 40 grãos de cravo-da-índia


Modo de fazer
Perfure as frutas e esprema para sair todo o suco natural
Lace e coloque em uma panela grande para primeira fervura com 1 litro de água
Assim que ferver apague o fogo, escorra a água e coloque o outro litro de água já quente na panela
Junte o caju, o açúcar e o cravo-da-índia
Deixe cozinhar por umas 3 a 4 horas em fogo médio a baixo
É normal escurecer como doce de ameixa, esse é o ponto, igual ao doce de ameixa que se compra no supermercado

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.editorasenacsp.com.br/portal/produto.do?appAction=vwProdutoDetalhe&idProduto=19801

Polêmico museu de cadáveres abre as portas em Berlim

Primeira exibição permanente de corpos do anatomista Gunther von Hagens, preservados pela técnica de "plastinação", é inaugurada apesar de disputas judiciais. Mostra é criticada por religiosos e pesquisadores.



Após ser alvo de controvérsia há meses, o polêmico Menschen Museum (Museu Humano) foi aberto nesta quarta-feira (18/02) em Berlim. Esta é a primeira exposição permanente dos corpos do anatomista alemão Gunther von Hagens, preservados pela técnica de "plastinação".

Localizado diretamente sob a torre de televisão de Berlim, o espaço de 1.200 metros quadrados expõe cerca de vinte corpos inteiros e mais de duzentas partes do corpo – órgãos, ossos e tecidos – "plastinadas".

Gunther von Hagens ficou conhecido mundo afora com sua exposição "Körperwelten"

A exposição intitulada "Facetas da Vida" é a primeira permanente de Hagens, que ficou conhecido mundialmente por meio de sua exposição de corpos "plastinados" "Körperwelten" (Mundos dos corpos), exibida em diversos países nos últimos vinte anos.

O objetivo do museu em Berlim é estimular a reflexão sobre os diferentes aspectos da condição humana, diz a curadora Angelina Whalley, esposa de Hagens.

Para evitar ser tachada de provocativa, a exposição não inclui os corpos de um casal fazendo sexo, que pôde ser vista em edições anteriores da mostra de Hagens. No entanto, "plastinações" inéditas são exibidas. As obras são acompanhadas de breves explicações científicas.

A exposição é alvo de críticas da Igreja Protestante e do conselho da Sociedade de Anatomia da Alemanha. Wolfgang Kummer, porta-voz da Associação Alemã de Institutos de Pesquisa Anatômica, protestou contra o sensacionalismo da exibição de cadáveres, afirmando que a mostra vai contra os princípios éticos e didáticos da instituição.

O museu será inaugurado apesar de processos judiciais em curso. A administração de Berlim entrou com um processo para tentar fechar o museu, e o caso ainda está em aberto.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.dw.de/polêmico-museu-de-cadáveres-abre-as-portas-em-berlim/a-18265952

Fóssil armazenado em museu inglês é uma nova espécie de ictiossauro

Londres, 19 fev (EFE).- Um fóssil armazenado durante anos no museu de Doncaster (norte da Inglaterra) pertence a uma nova espécie até agora não identificada de ictiossauro, um dos répteis marinhos extintos mais antigos conhecidos, conforme publicou nesta quinta-feira a revista britânica "Journal of Vertebrate Paleontology".

A nova espécie deste réptil, descoberta por um jovem paleontólogo, foi batizada como Ichthyosaurus anningae, em honra a Mary Anning, a "caçadora de fósseis" britânica que encontrou o primeiro ictiossauro no litoral de Dorset (sul da Inglaterra) em 1811.

O fóssil, que estava há mais de 30 anos no estoque do museu, já que se pensava que era uma cópia realizada em gesso, é original e pertence a uma nova espécie de ictiossauro.

O jovem paleontólogo Dean Lomax, que trabalha na universidade de Manchester, o encontrou em 2008 e mais tarde iniciou um estudo em parceria com a professora Judy Massare da State University de Nova York para analisar a peça.

Lomax e Massare compararam o fóssil, de cerca de 189 milhões de anos de idade, com outras mil peças de ictiossauro espalhadas por diferentes museus da Europa e dos Estados Unidos, e constataram algumas diferenças.

Este espécime foi descoberto em 1980 no litoral de Dorset, um lugar onde são abundantes fósseis deste réptil - já que o ictiossauro habitou tais águas no período Triássico -, e foi posteriormente destinado ao museu de Doncaster. Ainda não se sabe porquê ele foi armazenado como uma cópia.

Lomax destacou que o fóssil está tão bem conservado que se pode determinar, inclusive, o conteúdo do estômago do ictiossauro.

"No fóssil podem ser observados pequenos restos de tentáculo de lula, por isso que podemos saber qual foi sua última refeição", explicou o paleontólogo em entrevista à emissora pública britânica "BBC". EFE
fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti https://br.noticias.yahoo.com/fóssil-armazenado-museu-inglês-é-nova-espécie-ictiossauro-094724999.html

IDEAS PARA EL MUSEO LOCAL | IDEA 16 (DE 25) · en DISEÑO, MUSEO,MUSEOGRAFÍA, MUSEOLOGÍA, OPINIÓN. ·

Si hay que colocar textos… ¡qué horror!
cuanto más breves, mejor.

Nunca se nos olvidará la mirada perdida de un niño ante un gigantesco panel lleno a rebosar de textos y gráficos incomprensibles sobre la evolución del hombre, colocado en un museo recién inaugurado sobre la prehistoria local y que había costado una millonada. Para un profesional de los museos como nosotros ver este tipo de cosas nos revuelve la sangre – y vemos muchas, muchísimas-. Y esa indignación no es solo observando también como circulan sacos de dinero por delante de nuestra narices como si fueran nubes en una tormenta, es comprobar que se perpetra en los museos finalmente con ese dineral, y como se utilizan recursos públicos para alejar a la gente de los museos. Finalmente, el visitante del museo, como aquel niño, es víctima de tanta estupidez, ignorancia y corrupción. Otro gigantesco contrasentido es aquel que describe como ese mismo niño-niña u otro-otra, da igual, observa con cara de absoluta incomprensión una escultura o un cuadro en un museo de arte moderno. Hay “expertos” que opinan que los textos están para apoyar la explicación de algo que a simple vista el vulgo no entiende, un objeto o una obra de arte. Si la gente de la cale no lo entiende, ¿qué hace expuesto en el museo así? Pues nada, inundemos los museos de más cartelones insufribles para intentar comprender lo incomprensible… Y nos sigue bullendo la sangre al comprobar que estamos en manos de una muy poblada élite de super-expertos.

Archivo EVE

Si los textos han de existir en los museos, por la razón que sea, por la decisión que sea de quien sea, intentemos poner un poco de sentido común en su elaboración y colocación. Lo resumiremos en 10 puntos:

1. Se debe crear contraste entre el color del fondo y el del texto, letras negras sobre fondo blanco siempre funcionará.

2. El tamaño de las letras debe ser un término medio entre que ese tamaño ya no mejore la lectura del texto, y bajarlo signifique que haya que ser “ojo de águila” para leerlo. Hay que pensar que no todos tenemos la misma agudeza visual, es importante.

3. Sobre tipos de letra, hay acuerdo en que las que mejor se leen son las del tipo Times Roman, con serifa: el palito con el que se rematan las letras.

4. La longitud de las líneas del texto no debe hacernos mover la cabeza como si estuviéramos asistiendo a un partido de tenis.

5. El espaciado de las líneas debe tener armonía, ayudando a que la lectura sea sencilla a la vista.

6. Los textos no pueden ser largos y densos; los visitantes pueden agotarse fácilmente cuando se les obliga a leer treinta o más carteles. No digamos los niños-niñas.

7. Las frases deben ser cortas y simples, no más de quince palabras. Evitar al máximo los términos que apuntan los eruditos, siempre que se puedan sustituir por las palabras que usamos en la calle. Sigamos pensando en los niños-niñas.

8. Las frases deben tener sujeto, verbo y predicado: la lógica de la sintaxis.

9. Los paneles de texto deben colocarse al alcance de la vista de los niños-niñas y personas que pueden tener dificultades de visión. Facilitar unos prismáticos a los visitantes para que puedan así leer los paneles cuesta una fortuna; es una mala idea.

10. Los titulares en vertical que se pueden ver en muchos paneles lo único que ayudan es a que salgamos del museo con tortícolis.


Además de todo esto, los textos deben ser motivadores, plantear preguntas, curiosidades, incitar a que sigamos leyendo como si se tratara de una novela de intriga y acción. Hay que evitar lo obvio; si colocamos un cartel en el que se lee “VASIJA” colocado delante de una vasija, le estaremos tomando el pelo al visitante. Las palabras destacadas deben generar ideas, no describir lo obvio. Hay que tener en cuenta que la exposición en realidad es un sistema de comunicación que pretende hacer amable el conocimiento al visitante, sea cual sea su condición. Los textos debe ser claros y transmitir con facilidad los contenidos. Un buen referente a lo que apuntamos hoy aquí es la redacción de una noticia corta en la portada de un periódico: ir al grano pero generando curiosidad por el contenido. Cuanto más cortos sean los textos, más van a ser leídos por los visitantes. Y siempre que sea posible que los textos vayan acompañados de gráfica: fotografías y/o ilustraciones.

Archivo EVE

IDEAS QUE CUESTAN POCO DINERO:

En algunas ocasiones hemos visto como se organizaban mercadillos en museos. Estos espacios comerciales informales se pueden promover en intervalos de tiempo regulares para generar la costumbre de ir por el museo, si no es para visitarlo, al menos que la gente se pase para comprar alguna cosilla. Organizar mercadillos temáticos es más que recomendable, organizando estos encuentros con asociaciones de artesanos y comerciantes locales. Y no hay que olvidar la posibilidad de que se impliquen también los medios de comunicación locales, en definitiva todo apunta a la promoción del conocimiento del museo en la población local, que es la que no suele visitar los museos de su ciudad.








fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti Espacio Visual Europa (EVE)