Ouvir o texto...

segunda-feira, 16 de março de 2015

قلعه‌ی رودخان ِ فومن ِ گیلان ---- Fortaleza do castelo ou do rio é o nome de um castelo histórico que festas de Noruega em 20 km a sudoeste da cidade de Eliza na província de Gilan está localizado na cidade de fouman. chamado Bowman,

قلعه‌ی رودخان ِ فومن ِ گیلان


«گیلان جان دوس دارم من تِه باهارا
تِــه اون سیفید گـــول ِ آلــوچه دارا
تِـه واشکافته گـولان ِ سورخ و زردا
تِـــه صــئرا و تِـــه جنگل تِـــه رووارا»
توانا - دژ رودخان یا همان قلعه‌ی حسامی نام قلعه‌ای است تاریخی که در ۲۰ کیلومتری جنوب غربی شهر فومن در استان گیلان قرار گرفته است.شهر فومن که به نام‌های بومن، پومن، دارالاماره، فومنات و بیه‌پَس نیز شهرت دارد از شهرهای مهم استان گیلان است. مساحت این قلعه بیش از ۵۰ هزار متر مربع است که در ارتفاعی بیش از ۶۰۰ متر و در بلندترین نقطه‌ی کوه قرار گرفته است. دیوار این قلعه ۱۵۰۰ متر طول دارد و در آن ۶۵ برج و بارو قرار گرفته است. این بنا به وسیله‌ی سنگ و آجر ساخته شده است و در بخش‌های حساس بنا، با سنگ وملات ساروج ساخته شده است.
از آن‌جا که این قلعه‌ی تاریخی در کنار رودخانه قرار گرفته است به آن «رودخان» می‌گویند. کلمه‌ی رودخان مخفف رودخانه و قلعه‌رودخان یعنی قلعه‌ای که در نزدیکی رودخانه است. این قلعه در ادوار تاریخی مختلف به نام‌های قلعه‌ی «هزارپا» و «سکسار» نیز نامیده شده است. بسیاری از باستان‌شناسان و کارشناسان امر قدمت ساخت این قلعه‌ی تاریخی را به دوران ساسانیان و هم‌زمان با حمله‌ی اعراب می‌دانند اما این قلعه در زمان سلجوقیان تجدید بنا شده است و از پای‌گاه‌ مبارزاتی اسماعیلیان بوده است.
برای رسیدن به قلعه پس از عبور از شهر فومن، روستاهای گشت، کردمحله، گشت رودخان، سیاه‌کش، سیدآباد و قلعه‌ی رودخان می رسیم به روستای حیدرآلات که جاده‌ای اتومبیل‌رو به آن ختم می‌شود. این مسیر تا قلعه را باید با پای پیاده طی کرد که چیزی حدود ۵ کیلومتر است. در بخشی از مسیر پله‌های احداثی وجود دارد. بر اساس تحقیقات انجام شده، این دژ عظیم طی رویدادهایی که پس از دوره ی ساسانیان اتفاق افتاد تخریب شد و از آن‌جا که همان‌طور که گفته شد در قرن ۵ و ۶ توسط سلجوقیان مرمت شد در شمار قلاع اسماعیلیه مشهور شمرده‌ می‌شود. از روستای قلعه‌رودخان تا خود قلعه دارای طبیعتی بسیار زیبا و چشم‌نواز است. در این مسیر درختانی قرار دارد که قدمتی بسیار طولانی دارند.
قلعه‌ی رودخان از دو بخش «ارگ» که محل زندگی حاکم و حرم‌سرای وی بوده و «قورخانه» که محل فعالیت‌های نظامی و زندگی سربازان بوده تشکیل شده است؛ قروخانه همان زرادخانه است. ارگ در قسمت غربی این بنا و در دو طبقه قرار گرفته است که جنس آن از آجر است. قراول‌خانه‌ها در قسمت شرقی در دو طبقه با نورگیرها و روزنه‌های متعدد بر اطراف مسلط است. بخش شرقی قلعه نیز شامل ۱۲ ورودی، زندان، در ِ اضطراری، حمام و آبریزگاه است و بخش غربی نیز ۱۲ در ورودی دارد، چشمه و حوض و آب‌انبار و سردخانه و حمام و همین‌طور آبریزگاه ِ شاه‌نشین و چند واحد مسکونی نیز وجود دارد که با برج و بارو محصور شده‌اند.
برای نخستین بار در سال ۱۸۳۰ میلادی «آلکساندر شودزکو» محقق لهستانی‌الاصل هنگام تحقيق در گيلان  متوجه‌ی این قلعه شد. او در این مورد می‌نویسد: «دژی است بر بالای كوهی در قسمت عليای رودخانه‌ای به همين نام، بام آن سنگی است و طرفين ورودی دارای دو برج دفاعی مستحكم است و بر روی كتيبه سر در ورودی آن حک شده است كه اين قلعه برای نخستين بار در سال ۹۱۸ تا ۹۲۱ هـ . ق. برای سلطان حسام‌الدين امير دباج بن امير علاءالدين اسحقی تجديد بنا شد.»
با این‌که قلعه‌ی رودخان، مدت‌ها مرکز حکم‌رانی حاکمان گیلانی «بیه‌پس» بوده است اما در متون تاریخی و هم‌چنین جغرافیایی گیلان تا پیش از قرن دهم هجری نامی از آن نبوده است. تنها عبدالفتاح فومنی در تاریخ گیلان صفحه‌ی ۱۸۳ یک بار از کوه قلعه رودخان یاد می‌کند و می‌نویسد: «امیره شاهرخ و کامیاب، پسران امیره سالار و بنی اعمام حسین خان بودند که به دستور حسن خان کهدمی در کوه قلعه رودخان کشته شدند.» دکتر منوچهر ستوده در جلد اول کتاب «از آستارا تا استرآباد» قلعه‌ی رودخان را سومین بنا از بناهای عجیب هفت‌گانه‌ی گیلان معرفی می‌کند و می‌نویسد: «من تاکنون دژی به عظمت و استحکام قلعه رودخان ندیده ام. تنها دژی که می تواند برابر همان قلعه باشد، قلعه اصطخر فارس است. دژهای خراسان و الموت رودبار و طارم زنجان در مقابل این دژ، بسیار کوچک و ناچیزند و شاید مساحت ۱۰ یا ۱۲ دژ، مساوی اراضی قلعه رودخان باشد.» 
برای آشنایی با دیگر جاذبه‌های گردش‌گری استان گیلان می‌توانید به این آدرس بروید و با بخشی از بی‌شمار مکان‌های گردش‌گری استان گیلان آشنا شوید.


دانش‌آموختگان توانا می‌گویند

  شما مطالب آموزنده و بسیار عالی و ملموسی را به شکل قابل قبول ارائه می‌دهید. بی‌‌‌نهایت سپاسگزارم.  
- احمد

پیوند با توانا



Fortaleza do castelo ou do rio é o nome de um castelo histórico que festas de Noruega em 20 km a sudoeste da cidade de Eliza na província de Gilan está localizado na cidade de fouman. chamado Bowman, poman پَس بیه daralamarh, 12 e também tem uma reputação das mais importantes cidades da província de Gilan disse. A área do castelo é mais de 50 mil metros quadrados em mais de 600 m de altura e o ponto mais alto da montanha está localizado. As paredes deste castelo é nos 1500 metros de comprimento e situa-se na fortaleza torre, 65. Este monumento de pedra e tijolo construído edifício em sectores sensíveis, e com gesso pedra omlat foi feito.

Desde que este castelo histórico está localizado na lateral do rio ao rio "para dizer. Rudkhan castelo rio fica a palavra que rio é um castelo perto do rio. As diferentes épocas históricas no castelo do castelo chamado "سکسار" e "Millipede" também foi chamado. Muitos arqueólogos e especialistas está saindo com a construção do Castelo de Sassanid-EEI histórica e ao mesmo tempo ataque os árabes sabem mas este castelo foi construído no momento da renovação do sultanato e às vezes de pés tem lutado Ismaelismo.

Pela primeira vez no ano de 1830, polonês pesquisador americano Alexander "شودزکو", quando percebeu que este era o castelo em Gilan, no Irã. Ele escreve: "nesse caso, é دژی em cima de كوهی sobre o rio عليای para o mesmo nome, é um telhado de pedra e os lados da entrada tem dois msthakm Tower Defense e ktibeh a cabeça na entrada do castelo que é esculpido pela primeira vez em um ano para 918 921 e. Vou para o sultão Amir bin al-Amir hesam اسحقی dbaj-Aladdin foi fundada na Guatemala".


@edisonmariotti #edisonmariotti https://tavaana.org/fa/ghaleye-roodkhan





PROPUESTA 2: MUSEO LOCAL Y PUBLICIDAD ELECTRÓNICA -- · en CREACIÓN, CULTURA,MUSEO, MUSEOGRAFÍA, MUSEOLOGÍA, PATRIMONIO, TECNOLOGÍA. ·

La difusión publicitaria convencional resulta muy cara para el museo local. El museo, cuando los recursos económicos escasean, debe usar las redes sociales de forma intensiva; asimismo, debe usar la ciudad como objetivo de la realidad aumentada con enigmas, juegos de pistas, gymkanas culturales, preguntas y cualquier tipo de propuesta que incite que las personas vayan al museo. La publicidad usando realidad aumentada no debe limitarse a lo típico y convencional, sino que debe jugar con la complicidad del público, todo aquello que estimule la curiosidad. Sabemos que cuando decimos realidad aumentada, concepto que ha surgido desde hace relativamente poco tiempo, suena a costoso o complejo. Nada más lejos de una realidad sin aumentar.


Desde el campo de la experimentación, la realidad aumentada es una tecnología que se está adentrando muy rápidamente en todos los campos del conocimiento: ciencia, educación, historia, arte, ocio, etcétera. Podemos decir que la realidad aumentada es la hermana mayor de la realidad virtual, puesto que ambas tecnologías tienen características similares aunque, hay que aclararlo, son consideradas por los expertos tecnologías diferentes. Dentro del campo del patrimonio y los museos las posibilidades que encontramos en el uso de la realidad aumentada son múltiples, algunas de ellas aun por descubrir, como múltiples son las necesidades que este campo presenta y que a través de la tecnología se puede codificar y presentar de forma coherente, con el objetivo final, entre otros muchos, de casar arte y ciencia.


No es una tecnología cara ni compleja, no requiere ni tan siquiera saber de programación. La mayor parte de las soluciones que podemos necesitar y aplicar a nuestra estrategia publicitaria requerirá un guión, eso sí – que es lo queremos contar o proponer al público -, y saber de antemano que soporte vamos a utilizar. Normalmente se recomienda que el soporte – el gadget – sea un smartphone y a lo sumo paletas, fundamentalmente iPads. El reto de la “chicha” que vamos a necesitar, se encuentra en las librerías de uso público que se están colgadas en internet, como es el caso de ARToolKit y otras muchas. Hay que decir que, si finalmente recurrimos a esta tecnología, hay que tener muy presente que el atractivo de estas herramientas reside en factores de tipo social e ideológico; en una sociedad interconectada, la viralización de cualquier iniciativa original-creativa-diferente con resonancia en las redes sociales – Facebook y Twitterfundamentalmente -, es fundamental para conseguir resonancia publicitaria del museo muy barata.


NEWSLETTER EVE:

Desde el pasado mes de febrero, hemos comenzado a enviar a algunos de vosotros – no disponemos de base de datos -, un newsletter normalmente de periodicidad mensual con noticias sobre el mundo de los museos y la cultura, eventos, avisos culturales, ofertas de empleo, viajes que organizamos como el de Washington DC en junio, etcétera. Todos aquellos que no lo recibís y que os puede interesar que os lo enviemos, os rogamos nos facilitéis vuestra dirección de email rellenando el formulario de abajo. Ya sabéis que os podréis borrar de la lista en cualquier momento. Gracias por vuestro apoyo.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti Espacio Visual Europa (EVE)

Aos 200 anos, Museu Städel é sinônimo de arte em Frankfurt -- Nach 200 Jahren ist Städel Museum Synonym für Kunst in Frankfurt am Main

Em 1815, o banqueiro Johann Friedrich Städel deixou sua coleção de arte para uma fundação. Ela formou a base do Museu Städel, uma história de sucesso em Frankfurt.


Por diversas vezes, Johann Wolfgang Goethe visitou a notável coleção de arte do banqueiro Johann Friedrich Städel. As quase 500 pinturas e inúmeros desenhos e gravuras eram apresentados em dois andares da casa na praça Rossmarkt, no centro em Frankfurt. Aos aficionados da arte era oferecida uma visita guiada pelo proprietário da coleção. Essa oferta também foi aceita por Johanna Schopenhauer, mãe do filósofo Arthur Schopenhauer. Ela visitou o colecionador quando ele já estava com mais de 80 anos, pouco antes de ele morrer, em 1816.

Casa de Städel na praça Rossmarkt em Frankfurt

Städel fez questão de conduzir pessoalmente Johanna Schopenhauer pelos aposentos da casa. "Apesar da idade avançada, e de algumas queixas que ela acarreta, ele nos chamou a atenção para as suas excelentes pinturas, cuja visão parecia rejuvenescê-lo", escreveu a mãe do célebre filósofo sobre sua visita à casa do colecionador.

Com seu testamento, o banqueiro e comerciante de especiarias foi o primeiro representante da burguesia a fundar um museu público e uma academia de belas-artes numa região de língua alemã. Hoje, o Museu Städel de Frankfurt é uma das instituições culturais mais renomadas da Europa.

Convidado habitual

Goethe continua, por assim dizer, presente no museus de Frankfurt. O local abriga os dois retratos mais famosos do poeta, nascido na cidade. São eles o quadro do artista Johann Heinrich Wilhelm Tischbein, pintado em 1787 durante a viagem de Goethe a Roma, e a serigrafia executada por Andy Warhol.

A pintura de Tischbein, Goethe nos campos romanos, foi uma das muitas doações que o museu recebeu. Como fundação, o Städel depende dessas gentilezas. Isso nunca mudou. O diretor do Museu Städel, Max Hollein, é considerado um dos mais bem-sucedidos networkers, suas ideias atraem doações e empréstimos.

Hollein dirige o Städel desde 2006. Recentemente, renovou contrato até 2018. Ele sabe promover bem suas exposições, permitindo que padarias vendam "pão Städel" ou que mercados vendam impressões de alta qualidade de quadros do museu.

Max Hollein dirige o museu desde 2006

Ele também é um dos diretores menos convencionais da atualidade quando se trata de convencer museus ou colecionadores a emprestar suas obras. Uma vez, para uma exposição de Matisse, convenceu uma herdeira com uma sachertorte, uma torta de chocolate típica de Viena. Para a atual exposição, O nascimento do impressionismo, um copo de vinho aqui e outro ali ajudaram no sucesso das negociações, reconhece o diretor.

Monet e Van Gogh

Hollein segue uma longa tradição – já há centenas de anos é necessário se ajoelhar para obter empréstimos e doações. "Consegui entrar em contato com os últimos sobreviventes da pintura francesa do século 19, assim abriu-se a possibilidade [...] de obter algumas obras deles", escreveu em 1910 o então diretor do Museu Städel, Georg Swarzenski, ao prefeito de Frankfurt.

E ele tinha um trunfo na mão. "Eu já posso apresentar uma obra importante de Monet, cuja aquisição significaria um evento de primeira ordem e também receberia aplausos do público." Os seus pedidos foram atendidos, e ele pôde adquirir a pintura O almoço para o Städel. O quadro pertence até hoje ao museu e é um dos destaques da exposição sobre o Impressionismo.

Aplicativo do Städel: para celular e tablet

Muitos quadros, no entanto, tiveram de deixar o museu. Em 1937, os nazistas confiscaram diversas obras que consideravam "degeneradas". A mais famosa é o Retrato do Dr. Gachet, pintada por Van Gogh e adquirida por Swarzenski em 1912. Ela foi vendida e mudou várias vezes de proprietário, até ser adquirida, por 82,5 milhões dólares, pelo japonês Saito Ryoei, num leilão em 1990. Ele morreu em 1996, e o quadro nunca mais foi exposto.

Sete séculos de história da arte

Städel possuía "somente" 1,3 milhão de florins, mas era um dos homens mais ricos de Frankfurt. O destaque de sua coleção era a pintura dos séculos 17 e 18. Hoje, o museu abrange 700 anos de história da arte. Além das muitas obras de velhos mestres e da modernidade clássica, desde 2012 a arte contemporânea também tem seu próprio espaço. Essa área de exposição se localiza numa ampliação, construída completamente sob o solo e iluminada por 195 claraboias.

Não somente em termos de espaço, mas principalmente a ampliação digital do museu é uma das conquistas de Hollein. Além de um app para celulares, ele também montou cursos de história da arte, que o museu oferece pela internet. E, pontualmente para o aniversário, o museu lança a sua coleção digital. Paulatinamente, a instituição pretende disponibilizar todo o seu acervo na web – na melhor tradição de um museu para os cidadãos fundado por Johann Friedrich Städel.

Bildergalerie Offbeat German Museums

“Apesar das sanções, museus ocidentais mostram interesse em projetos na Rússia” - "Несмотря на санкции, западные музеи проявляют интерес к проектам в России"


Durante muito tempo, Zelfira Tregulova trabalhou nos museus do Kremlin e supervisionou projetos internacionais, de Paris a Nova York. Nomeada como a nova diretora da Galeria Tretiakov, Tregulova falou à Gazeta Russa sobre os problemas e planos para um dos principais museus de Moscou.


Tregulova: "Após os Jogos Olímpicos de Sôtchi, a vanguarda tornou-se quase a marca oficial russa" Foto: Oleg Gritsaenko / cult.mos.ru


Antes de mais nada, parabéns pela nomeação. Na época do seu trabalho nos museus do Kremlin, você organizou projetos curatoriais em todo o mundo, inclusive com a participação da Galeria Tretiakov. O que está planejando agora?

Comecei a trabalhar com Galeria Tretiakov em 1988. A chave para o sucesso de qualquer museu é o conforto dos visitantes. Desde a entrada até o design da exposição, e a oportunidade de descansar dentro do museu. Hoje em dia, a galeria faz projetos complexos, que incluem exposições de todo o mundo. Para mim, um projeto impressionante foi a exposição de Nikolai Ge; depois, a retrospectiva de Natália Goncharova, quando o museu conseguiu obter inclusive as pinturas do Museu Ludwig, de Colônia. Mas, além do conteúdo, o design da exposição também ocupa um lugar muito importante: as pessoas estão acostumadas a usar dispositivos móveis e, por isso, não se pode deixar de aplicar tecnologia. Pretendo analisar projetos e pensar de que maneira se pode tornar a exposição mais impressionante e atraente.

Realmente pode ser difícil se localizar na Galeria Tretiakov da rua Krimski Val. Muitas vezes os visitantes não conseguem encontrar seus tesouros de vanguarda, como o “Quadrado Negro” e obras do realismo socialista...

Sim, há este tipo de problema. O prédio da Casa Central dos Artistas (TsDKh) compartilha sua área com outro centro cultural e às vezes visitantes não entendem onde está a entrada da galeria. Portanto, vamos negociar com o governo de Moscou a criação de um cluster cultural, com uma grande área de pedestres, que reunirá a Galeria Tretiakov, o Parque Muzeon, o Parque Górki e o Museu “Garage”.

No mundo todo, as exposições de vanguarda são organizadas com bastante frequência, mas a coleção de arte russa do fundador da Galeria Tretiakov ainda é quase desconhecida no Ocidente. Você pretende promovê-la?

Após os Jogos Olímpicos de Sôtchi, a vanguarda tornou-se quase a marca oficial russa. No que diz respeito às coleções da Tretiakov, posso dizer que a arte russa é muito subestimada no exterior, especialmente a da primeira metade do século 19. Esta época pode ser chamada da “Idade de Ouro da arte russa”.

Eu me lembro do enorme sucesso da exposição organizada no Metropolitan sobre a “Idade de Ouro da pintura holandesa”, dedicada ao mesmo período. Tenho certeza de que uma exposição semelhante sobre arte russa também teria muito sucesso entre o público. No futuro, espero fazer um projeto desse tipo.

A cooperação com os museus internacionais terá continuidade?

É claro, reforçaremos os contatos e tentaremos participar de grandes projetos como, por exemplo, a recente exposição de Malevich na Tate Modern, em Londres.

Apesar das sanções no plano econômico, nenhum museu ocidental mostrou falta de interesse de participar em projetos na Rússia. Nos últimos dias, recebi muitas felicitações de colegas de todo o mundo e estou feliz com o apoio e a disponibilidade para cooperar.


fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://br.rbth.com/arte/2015/03/15/apesar_das_sancoes_museus_ocidentais_mostram_interesse_em_projetos_na_ru_29639.html



Tenho minhas próprias ideias sobre o desenvolvimento das exposições, as quais vou anunciar após estudar o assunto, e discutiremos tudo durante a reunião do conselho do museu. É claro que eu me lembro das discussões no Guggenheim, quando o diretor sempre falava por último: ele ouvia as opiniões dos funcionários e às vezes tomava uma decisão final que era contrária ao seu próprio ponto de vista.