Ouvir o texto...

quarta-feira, 15 de julho de 2015

Museo Reina Sofía - ... presenta como un espacio de hospitalidad y conversación entre culturas ...

En activo desde mediados de los años ochenta, Federico Guzmán (Sevilla, 1964) siempre ha concebido la práctica artística como un compromiso con su entorno.



Como parte y consecuencia de su vivencia personal en el Sáhara, Federico Guzmán ha levantado una gran jaima que dialoga con el espacio del Palacio de Cristal. Tuiza, en hassanía, es un trabajo solidario colectivo; reunirse, participar y construir algo entre todos. Esta gran jaima se presenta como un espacio de hospitalidad y conversación entre culturas en donde tendrán lugar talleres y otro tipo de actividades colectivas. Este programa de actividades aspira a convertirse en tuiza, un espacio donde descolonizar la imaginación y articular un conocimiento y sensibilidad que circule del sur a sur, sin pasar por la homogeneización del centro ni del relato occidental.

fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti 
Museo Reina Sofía
@museoreinasofia





Actively working since the mid 1980s, Federico Guzmán (Seville, 1964) has always viewed artistic practice as a commitment to his environment. As a part and consequence of his personal experience in the Sahara, Federico Guzmán has erected a huge Bedouin tent to enter into dialogue with the Palacio de Cristal. In Hassaniya Tuiza means solidary collective work: coming together, participating and building something jointly. Therefore, this tent is presented as a space for hospitality and conversation between cultures, holding workshops and other collective activities. This programme of activities endeavours to become tuiza, a space to decolonise the imagination and articulate knowledge and sensibility circulating from south to south, without stopping at the homogenisation of the centre or the Western narrative.



--br
Ativo desde meados dos anos oitenta, Federico Guzmán (Sevilha, 1964) sempre concebeu a prática artística como um compromisso com o meio ambiente. Como parte e consequência da sua experiência pessoal no Sahara, Federico Guzmán tem levantado uma grande tenda que diálogos espaciais com Crystal Palace. Tuiza em Hassania, é um trabalho de solidariedade colectiva; se encontram, participar e construir algo juntos. Este grande tenda é apresentado como um lugar de hospitalidade e conversa entre culturas onde oficinas e outras atividades em grupo terão lugar. Este programa de actividades Tuiza aspira a tornar-se um espaço onde a imaginação eo conhecimento descolonizar articular e sensibilidade a fluir para o sul para sul, contornando a homogeneização do centro nem a história ocidental.




Irena and Mieczysław Mazaraki Museum -The Loewenfeld mansion houses the municipal museum of Chrzanów

Biedermeier salon inside the Loewenfeld mansion

The Irena and Mieczysław Mazaraki Museum (Polish: Muzeum w Chrzanowie im. Ireny i Mieczysława Mazarakich) is located in the town of in Chrzanów in Lesser Poland Voivodeship.






It was founded in 1960. It is a self-governing cultural institution of the municipality Chrzanów. Its areas include scientific and research activity of all areas of the western part of Lesser Poland.

The permanent exhibition is housed on ulica Mickiewicza 13 in the former mansion of Henryk Loewenfeld. The history, culture and nature of Chrzanów's region are presented from past to present. The museum showcases the flora and fauna of the region, has a rocks and minerals collection, details the early history of the region, the city and its people, including the Jewish history with a miniature model of the historical Synagogue of Chrzanów, the importance of the industry with a permanent exhibit on Fablok, the first locomotive factory in Poland. Some of the original interior of the Loewenfeld mansion are also preserved such as the Biedermeier salon.

The sponsors of the museum are Irena and Mieczysław Mazaraki, in whose honour the museum was named. Through gifts and grants the collection has been expanded to include antique items such as jewelry from Kraków, art objects, Judaica made out of glass, tin and wood, Biedermeier glass, patriotic souvenirs, memorabilia of Pope John Paul II, and paintings dating from the 19th century.

The museum is also entrusted with the care of one of the chapels in town, as well as the Jewish cemetery since December 2007.

Urbańczyk House

The museum owns a department called "Urbańczyk House" (Dom Urbańczyka), located on Aleja Henryka 16. It was opened for tourists in 1985 after renovation and has been converted into a museum. The house belonged to Tadeusz Urbańczyk, who was a professor of secondary school. The house was built in the 19th century by his father Franciszek Urbańczyk. The architecture is in the provincial style of the region, located in the town. The house is registered on the heritage list. Exhibitions, cultural performances such as concerts and lectures are held there, as well as in the garden. A library and archive is also located there.


fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://muzeum.chrzanow.pl/

Museu do Oriente mostra Portugal na Austrália

Lisboa - A presença portuguesa na Ásia, colecção pertencente à Fundação Oriente e parte integrante do acervo do Museu do Oriente, pode agora ser vista na Austrália através de três peças emprestadas para a exposição «Navios do Tesouro: Arte na Era das Especiarias», patente na Art Gallery of South Australia, na cidade de Adelaide.


A complexa interacção artística e cultural entre a Europa e a Ásia, dos séculos XVI ao XIX - período também conhecido como a Era das Especiarias - está representada através de um oratório Namban de finais do século XVI. Uma tela com uma vista panorâmica de Macau, atribuída ao pintor escocês William Anderson, de finais do século XVIII, e uma caixa de jogo chinesa, do século XIX, entre 300 objectos decorativos, porcelanas, mobiliário, ourivesaria, pintura, gravura e têxteis, de colecções públicas e privadas de Portugal, Austrália, Índia, Singapura e EUA.

As obras expostas revelam a influência do comércio internacional de especiarias no intercâmbio artístico entre Europa e Ásia, cuja herança pode ser sentida, ainda hoje, na actual estética globalizada.

O percurso expositivo começa precisamente com o núcleo dedicado a Portugal, o grande impulsionador de uma visão global do mundo e detentor do monopólio do comércio internacional de especiarias durante os séculos XV e XVI.

A internacionalização tem sido uma aposta do Museu do Oriente desde a sua abertura, em 2008. Exemplos disso são as exposições organizadas na Ásia, em 2012, nomeadamente, em Banguecoque, Pequim e Macau, e o empréstimo de peças significativas do seu acervo para grandes mostras como «Japão, Terra de Encantos», em Florença, no Museo degli Argenti di Palazzo Pitti, e «Do Nô a Mata Hari, 2.000 anos de Teatro na Ásia», no Musée Guimet, em Paris.

(c) PNN Portuguese News Network fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti
http://www.jornaldigital.com/noticias.php?noticia=45937

Des fresques aussi belles qu'à Pompéi découvertes en Arles

Des vestiges datant du IIe style pompéien ont été exhumées dans la ville des Bouches-du-Rhône. La qualité de leur conservation n'a que peu d'équivalent dans d'autres sites archéologiques.



Une fresque avec un visage de femme vient d'être découverte à Arles, nous apprend Le Monde. La tête étonnamment bien conservée présente des lèvres roses et un regard d'une grande expressivité. Le personnage joue d'un instrument à cordes qui ressemble à une harpe. Ce morceau de fresque sur fond rouge vermillon date du 1er siècle avant Jésus-Christ.

Les fragments de cette musicienne ont été découverts il y a trois semaines lors d'un programme de fouilles archéologiques menées depuis deux ans à Arles, dans les Bouches-du-Rhône. Plus exactement dans le quartier de Trinquetaille. Ce fragment est la première pièce d'un «véritable trésor archéologique» selon les archéologues du Musée départemental Arles Antique.
Un témoignage essentiel

Les scientifiques ont en effet récupéré depuis le 1er avril les éléments d'un décor peint sur trois murs de la salle d'apparat d'une riche maison romaine. Ces fresques murales sont datées en Gaule entre 70 et 20 avant Jésus-Christ, soit du IIe style pompéien. Elles n'ont d'équivalent qu‘avec moins d'une demi-douzaine de sites en Italie.

Le hasard a contribué à cette découverte unique. Coincé entre le «drive» d'un supermarché et la maison de quartier, le site a déjà permis la trouvaille de splendides mosaïques romaines datant des Ier et IIe siècles après J.-C.


Une fois les vestiges récupérés, le Musée Arles Antique les stocke et les nettoie. Il s'agit avant tout de protéger des couleurs qui n'ont pas souvent vu la lumière pendant près de 2.000 ans.


fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.lefigaro.fr/

série 3/6 - Muzeu de istorie a farmaciei: Prima farmacie montanistică din România.

În 1818, fiind grav bolnav, Johannes Lederer a început să negocieze cu familia Knoblauch (este foarte posibil ca primul membru din „dinastia” farmaciştilor orăviţeni să fi lucrat în unitatea lui) vânzarea farmaciei. Lederer moare în 30 ianuarie 1819, dar contractul de vânzare-cumpărare între văduva lui şi Karl (Carol) Knoblauch este încheiat la 1 septembrie 1820 (din biografia profesională a lui Karl reiese că, de fapt, farmacia fusese închiriată, familiei fostului proprietar urmând a-i fi plătită suma de 11.000 de florini).3)




Potrivit prof. dr. Ionel Bota, „de atunci începe dinastia acestei familiei, până la naţionalizarea comunistă a farmaciei, în 11 iunie 1948. Knoblauch, în traducere, înseamnă usturoi. Astfel, emblema familiei este usturoiul, pe care o aprobă cu drepturi depline împăratul Maximilian I, în 1486. Familia aceasta a coborât dintr-un canton din sudul Elveţiei. Inclusiv astăzi, membrii familiei au două specializări însemnate: unii se ocupă de medicină şi farmacie, cum au fost şi strămoşii lor din Oraviţa, iar alţii de edituri, ziare, tipografii.”


Dinastia farmaciştilor „Usturoi” din Oraviţa4)

Karl Knoblauch (28 ianuarie 1797, Reşiţa – 1869, Oraviţa), fondatorul „dinastiei” de farmacişti orăviţeni, a fost fiul inginerului Augustin Filip Knoblauch, directorul furnalelor şi apoi al monetăriei de la Ciclova Montană, unul dintre cei mai bogaţi oameni ai zonei.

A studiat medicina la Universitatea din Viena, unde a obţinut diploma de absolutorium, în anul 1818. Pe lângă preocupările sale din domeniul farmaceutic, Karl Knoblauch a coordonat şi Serviciul Sanitar Montanistic, o instituţie care funcţiona în Timişoara încă din anul 1721. La primele semnale care prevesteau epidemia de holeră, Karl a intervenit pe lângă Direcţia Montanistică pentru a fi adus la Oraviţa, de la Komarom, medicul Gheorghe Roja, de origine macedoromână.

A achitat din propriile fonduri suma de transfer către oficiul ministerial din Viena pentru ca Roja să poată activa aici, între 1836-1838, şi să poată aplica rezultatele teoretice ale tezei sale de doctorat, De luxu in medicamentes egus pontibus et donna. În 1838, Karl Knoblauch şi Gheorghe Roja preparau vaccinul antivariolic, pe care l-au şi aplicat cu succes unui băiat din Ilidia, în 22 iulie.




fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti
colaboração: 

Corina Teretean




continuação: 17/07/2015  05:00hs ( Brasil ) série 4/6

A Mammoth Cave é uma formação natural que se desenvolveu há mais de 10 milhões de anos e tem 644 quilômetros subterrâneos explorados

O Parque Nacional Mammoth Cave, um dos mais impressionantes dos Estados Unidos, tem uma preciosidade arqueológica: a maior caverna subterrânea já descoberta no mundo, com túneis de mais de 644 quilômetros de extensão. O que deixa o lugar mais fantástico é que a formação natural foi criada há mais de 10 milhões de anos, antes mesmo da primeira aparição de um Homo sapiens no planeta.



fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti http://www.pureviagem.com.br/noticia/confira-10-trilhas-de-caminhada-subterraneas_a6697/1