Ouvir o texto...

domingo, 29 de novembro de 2015

Basílica bizantina do lago Iznir será museu subaquático. -- Basilica in Lake İznik to become underwater museum -- Göl İznik'te Bazilikası sualtı müzesi olmak için

Dentro de dois anos, os vestígios arqueológicos da basílica bizantina do Lago Iznik, na Turquia, vão transformar-se no primeiro museu arqueológico subaquático do país. Os restos da basílica foram descobertos o ano passado.


"O objetivo é tornar os vestígios num verdadeiro museu arqueológico, interessante para o público, que poderá entrar no que resta da basilica e viver a história e o ambiente - edil de Bursa."

Gizem Adal, enviada da euronews a Iznik, passeou-se no lago: “Estamos por cima da basílica de Iznik e dos seus 1600 anos de história. Declarada [pelo Instituto Arqueológico dos Estados Unidos] uma das 10 descobertas mais impressionantes do mundo [em 2014], vai, em breve, estar aberta ao público.”

Arqueóloga, historiadores e historiadores de arte concluíram que a basílica fora erigida em honra do Santo Neófito, morto pelos soldados romanos no ano 300 da nossa era.

Aprovado pelo ministério da Cultura e do Turismo, o projeto de museu subaquático está a ser desenvolvido pela Área Metropolitana de Bursa – região já classificada pela UNESCO como Património Cultural da Humanidade.

“O nosso objetivo é torná-lo num local que todos possam visitar. Queremos criar certas estruturas que serão protegidas por vidros. O objetivo é tornar os vestígios num verdadeiro museu arqueológico, interessante para o público, que poderá entrar no que resta da basílica e viver a história e o ambiente. Esperamos abri-lo dentro de dois anos”, confia-nos Recep Altepe, o edil de Bursa.

Segundo os especialistas, a basílica ruiu em consequência de um tremor de terra que atingiu a região por volta do ano 700.

O que resta do templo encontra-se a cerca de 20 metros da margem do lago, situado na província de Bursa, a sul de Istambul.

Com a contribuição de Dulce Dias | Com GIZEM ADAL


http://pt.euronews.com/2015/11/03/turquia-basilica-bizantina-do-lago-iznir-sera-museu-subaquatico-dentro-de-2-ans/

http://www.hurriyetdailynews.com/basilica-in-lake-iznik-to-become-underwater-museum-.aspx?pageID=238&nID=80640&NewsCatID=375

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

vamos compartilhar.


--in
Basilica in Lake İznik to become underwater museum
BURSA – Doğan News Agency



One of the top 10 discoveries of 2014, the ancient underwater basilica in İznik will soon be opened to tourism as a museum. DHA Photo

The remains of a nearly 1,600-year-old basilica that was discovered at the beginning of last year under Lake İznik in the northwestern province of Bursa is now set to become an underwater museum. 

The underwater museum project, approved by the Culture and Tourism Ministry, will be carried out by the Bursa Metropolitan Municipality, the sponsor of the project. 

Uludağ University Head of Archaeology Department Professor Mustafa Şahin said the ba-silica had been discovered while photographing the city from the air to make an inventory of historical and cultural artifacts. 
Archaeologists, historians and art historians estimate that the structure collapsed during an earthquake that occurred in the region in 740. They determined that it was built in hon-or of St. Neophytos, who was among the saints and devout Christians who were martyred during the time of Roman emperors Diocletian and Galerius, when bans and punishments against Christians were common. According to resources, Neophytos was a saint who was killed by Roman soldiers in A.D. 303, 10 years before the Edict of Milan, a proclamation that permanently established religious toleration for Christianity within the Roman Empire.

Şahin said the church was established with his name in the place where he was killed. The date of the church construction was not precisely determined but it could have been built after 313, according to Şahin.
“There is one more date, which is important for us. Most probably, it could have been built in 325 after the first council meeting in İznik. In any case, we think that the church was built in the 4th century or a further date. It is interesting that we have gravures from the Middle Ages depicting this killing. We see Neophytos being killed on the lake coast,” he said, adding that he was a beloved saint. 

According to ancient resources, Christians definitely stopped by İznik in the Middle Ages while making their pilgrimage to visit the church. “Rumor has it that people in İznik were asking for help from the body of Neophytos when they were in difficulty,” he said. 

Preliminary works have started

Surface and underwater works have been made for the basilica to serve tourism. A team made up of the Orcan Vessel Rescue and Maritime Construction, along with Geomarine Land and Marine Research company, have started 10-day surface surveys of the basilica underwater. 

Orcan Vessel Rescue and Maritime Construction official Tuğrul Orcan said they were cur-rently conducting preliminary works on the area in preparation for converting the area into a maritime museum. 

“The project design will be the next stage. We are also working to find out if there are other archaeological remains in the area of the basilica. The seismic values and bathymetry of the area will be measured and building survey will be made,” he said. 

The discovery of the basilica was named as one of top 10 discoveries of 2014 by the Ar-chaeological Institute of America.




--turco via tradutor do google
Göl İznik'te Bazilikası sualtı müzesi olmak için
BURSA - Doğan Haber Ajansı

Arkadaşına »Yazdır Sayfayı Gönder
Facebook'ta Paylaş
2014 yılının en iyi 10 bulgulardan biri, İznik'te sualtı antik bazilika yakında müze olarak turizme açılacaktır. DHA Fotoğraf
2014 yılının en iyi 10 bulgulardan biri, İznik'te sualtı antik bazilika yakında müze olarak turizme açılacaktır. DHA Fotoğraf
Neredeyse Yani Bursa kuzeybatı eyaletinde Lake İznik altında geçen yılın başında keşfedilen bir 1600 yıllık bazilika kalıntıları şimdi bir sualtı müzesi olmak için ayarlanır.

Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından onaylanan sualtı müzesi projesi, Bursa Büyükşehir Belediyesi, projenin sponsoru tarafından yürütülen edilecektir.

Arkeoloji Bölümü Dr. Mustafa Şahin Uludağ Üniversitesi Başkanı kültürel ve tarihi eserlerin bir envanterini yapmak için havadan şehir fotoğrafını da ba-silika keşfedilen söyledi.
Arkeologlar, tarihçiler ve sanat tarihçileri yapı deprem 740 yılında bölgede meydana gelen sırasında Onlar inşa edilmiş bu Saptanan bu çökmüş o tahmin hon-ya mıydı DSÖ sırasında şehit aziz ve dindar Hıristiyanlar arasında miydi Aziz Neophytos, bir Roma imparatorları Diocletianus ve Galerius, yasakları ve Hıristiyanlar ortak Karşı mıydı cezaların zamanı. Kaynakların GÖRE, Neophytos MS Romalı askerler tarafından öldürülen bir aziz oldu 303, 10 yıl Milano Fermanı, kalıcı Roma İmparatorluğu içinde Hıristiyanlık dini hoşgörüyü kurulmuş bir ilanından önce.

Onun adıyla kilise Şahin ben öldürüldü yerinde kurulmuştur söyledi. Ancak kilisenin yapılış tarihi kesin olarak Şahin GÖRE, O 313 sonra inşa edilmiş olabilirdi belirlenir değildi.
"Bizim için önemli olan bir daha tarih vardır. Büyük olasılıkla, bu İznik'te ilk konsey toplantısından sonra 325 yılında inşa edilmiş olabilir. Her durumda, biz kilise 4. yüzyılda ya da bir ayrıntılı tarih inşa edilmiştir That düşünüyorum. Bu biz esta öldürme resmeden Ortaçağ'dan gravürler var o ilginç. Biz Neophytos Being göl kıyısında öldürdüğünü görüyorum, "Ben sevgili aziz ekleyerek olduğunu söyledi.

Kiliseyi ziyaret etmek onların hac yaparken antik kaynaklara GÖRE, kesinlikle Ortaçağda İznik Hıristiyanlar tarafından durduruldu. "Söylenti İznik'te insanlar Onlar zorluk mıydı Neophytos gövdesinden yardım isteyen mıydı o Has It," O söyledi.

Ön çalışmalara başladığı mı

Yüzey ve su altı işleri turizmine hizmet etmek bazilika için yapılmış Have Been. Geomarine Arazi ve Deniz Araştırmaları şirket ile birlikte, Orcan Gemi Kurtarma ve Deniz İnşaat oluşan bir ekip, 10 günlük Yüzeye bazilikanın sualtı araştırmalar başlamıştır.

Orcan Gemi Kurtarma ve Deniz İnşaat Resmi Tuğrul Orcan Onlar cur-rently mıydı bir denizcilik müzesi haline alanı dönüştürmek için hazırlık alanında ön çalışmaları yürüten söyledi.

"Projelendirme sonraki sahne olacak. Ayrıca bazilika alanında diğer arkeolojik kalıntılar var olup olmadığını öğrenmek için çalışıyoruz. Bölgenin sismik değerler ve bathymetry Ölçülen edilecek ve rölöve yapılacaktır, "Ben söyledi.

Bazilikanın keşif Amerika'nın Ar-chaeological Enstitüsü tarafından 2014 yılının en iyi 10 keşifler biri olarak seçildi.

Cultura brasileira: MÚSICA - Povo Indígena Tupinikim - Espírito Santo, Brasil.

A música indígena reflete todo o espírito de um povo, existem músicas tradicionais outras de autoria de músicos de diferentes etnias. Bandas indígenas e cantores estão espalhados por todo o Brasil, mas pouco conhecidos no cenário nacional.



vídeo 3:22min



Músicas compostas em línguas indígenas outras em português. Algumas contam historias, falam da cultura e também sobre sentimentos, pensamentos. Existem cantos e rezas específicos para invocações rituais que acompanham também as danças tradicionais dos povos.


4 – Banda Kaymuan

Banda indígena do povo Tupinikim no Espírito Santo, com estilo congo capixaba. Kaymuan significa “Mata Velha”


fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti

http://amazonia.org.br/

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

Vamos compartilhar.

Museu Violeta Parra traz acervo musical e destaca obra visual da artista chilena. -- Museo Violeta Parra trae colección de música y destaca el trabajo visual del artista chileno.

Iniciativa dos filhos e netos de Parra, museu busca reunir obra da artista popular mais significativa da história do Chile numa única exposição permanente
por Victor Farinelli, do Opera Mundi.

A presidenta chilena, Michele Bachelet,
inaugura o Museu Violeta Parra


Santiago – O centro de Santiago do Chile ganhou hoje (4) mais um espaço cultural, desta vez dedicado à artista popular mais significativa da história do país. A data de inauguração do Museu Violeta Parra não foi escolhida por acaso, já que nela se celebravam também os 98 anos do nascimento da cantora, compositora, folclorista e artista plástica chilena.

O novo museu é resultado de um trabalho de 20 anos, iniciado com o nascimento da Fundação Violeta Parra, em 1995, fruto da iniciativa dos filhos – entre eles, os também cantores e compositores Isabel e Ángel Parra – e dos netos de Violeta, de buscar reunir o máximo possível de sua obra numa única exposição permanente no Chile.

Violeta Parra foi uma das mais importantes artistas populares do Chile, reconhecida internacionalmente por sua música – diversas vezes reproduzida por grandes brasileiros, como Milton Nascimento e Chico Buarque, entre outros. Sua obra em artes visuais não é tão conhecida na América Latina, mas teve grande repercussão na Europa nas várias exposições de que participou. Uma delas, em 1964, no Museu do Louvre, com uma coleção de obras em bordado e tapeçaria que reproduziam diferentes aspectos das culturas regionais chilenas, especialmente a cultura popular mapuche, na qual ela possuía raízes ancestrais. Com esta exposição, ela se tornou a primeira artista latino-americana a apresentar individualmente sua obra no mais conhecido museu da Europa.

O projeto arquitetônico do museu em sua homenagem na capital chilena tem forma de uma enorme viola de concreto e foi elaborado pensando em integrar no mesmo espaço todas as obras da artista. O espaço abriga tanto seu acervo musical, reconhecido em toda a América Latina e no mundo, e dá destaque para sua obra visual com seus trabalhos em bordado, tapeçaria, pintura, escultura em cerâmica e em papel machê.

A chefe de coleção do Museu é Milena Rojas, filha de Isabel Parra e neta de Violeta. Ela conta que o museu em si foi um projeto nascido em 2007 – aprovado durante o primeiro governo de Michelle Bachelet (2006-2010), que participou da cerimônia de inauguração este ano –, e que uniu o trabalho de investigação, resgate e restauração das obras visuais.

“Muitas das peças realizadas no período em que ela mais se dedicou às artes plásticas, entre os anos 1950 e 60, ela as fez durante viagens pelo Chile ou pela Europa. Às vezes ela viajava com essas obras e chegando lá fazia outras para incrementar a exposição. Ela depois as doava a amigos porque não podia trazer de volta, ou fazia algo especial para presentear outros amigos em outras viagens. Ir atrás do rastro de todas elas é um trabalho que ainda não terminou”, relata Milena. Ela diz que agora que o museu foi inaugurado, se reforçará a campanha para que aqueles que possuem obras originais de Violeta Parra possam doá-las à Fundação ou emprestá-las para exposições temporárias.

A disposição das obras no museu obedece a um padrão que tenta recriar o clima que existia na mítica “barraca dos Parra”, uma espécie de circo folclórico montado fora do perímetro urbano de Santiago, no setor pré-cordilheirano, onde Violeta Parra e os filhos organizavam eventos artísticos da família e de outros artistas – como Víctor Jara, Patricio Manns e Quilapayún. “Havia um clima no qual se mesclava a apresentação musical e a exposição das obras, apresentando artistas novos. Violeta gostava de criar esse efeito, de fazer com que fossem diferentes extensões de uma coisa só”.

Uma das atrações que mais surpreende os visitantes do museu é o Jardim de Violeta, onde quem se aproxima das árvores pode escutar suaves melodias. Para identificar o som é preciso chegar cada vez mais perto até abraçar a árvore, colando o ouvido ao seu tronco, para escutar Violeta tocando uma de suas canções.
Interação com Mercedes Sosa

O Museu Violeta Parra fica no número 1.129 da Avenida Vicuña Mackenna, a poucos metros da estação Baquedano do metrô de Santiago. Está aberto de terça a domingo, das 9h30 às 18h, e abriga atrações musicais e saraus especialmente nos fins de semana durante a tarde. Quem puder visitar a capital chilena ainda em 2015 terá a oportunidade de visitá-lo de forma gratuita – a partir de janeiro de 2016, será cobrado um valor que ainda não está estipulado.

Apesar de o museu já estar aberto ao público, o trabalho de recuperação das obras continua, razão pela qual ele deverá passar em breve por novas obras, para expansão e reacomodação dos espaços. Uma das obras já previstas tem a ver com o edifício vizinho: a Embaixada da Argentina, que iniciará até o fim do ano a construção do Centro Cultural Mercedes Sosa, cujo desenho contempla uma passagem subterrânea que fará a interligação com o Museu Violeta Parra, unindo o legado de duas grandes artistas latino-americanas cuja vida e obra sempre estiveram em sintonia.


http://www.redebrasilatual.com.br/mundo/2015/11/museu-violeta-parra-traz-acervo-musical-e-destaca-obra-visual-da-artista-chilena-2505.html

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

vamos compartilhar.




--es

Museo Violeta Parra trae colección de música y destaca el trabajo visual del artista chileno.

Iniciativa de los hijos y nietos de Parra, el museo busca llevar el trabajo en conjunto de los artistas populares más significativo en la historia de Chile una única exposición permanente 
por Victor Farinelli, Opera Mundi.

El presidente de Chile, Michele Bachelet,
Violeta Parra inaugura el Museo

Santiago - el centro de Santiago de Chile ganó hoy (4) otro espacio cultural, esta vez dedicada a la artista popular más importante en la historia del país. La fecha de apertura de Violeta Parra Museo no fue elegido por casualidad, ya que también está celebrando 98 años desde el nacimiento de la cantante, compositor, folclorista y artista chilena.

El nuevo museo es el resultado del trabajo de 20 años, que comienza con el nacimiento de la Fundación Violeta Parra, en 1995, el resultado de la iniciativa de los niños - incluyendo los también cantautores Isabel y Ángel Parra - y nietos de Violeta tratar de reunir la mayor cantidad posible de su obra en una exposición permanente en Chile.

Violeta Parra fue uno de los más importantes artistas populares de Chile, reconocido internacionalmente por su música - jugó varias veces por una gran brasileña, como Milton Nascimento y Chico Buarque, entre otros. Su trabajo en las artes visuales no es tan conocido en América Latina, pero tuvo gran repercusión en Europa en diversas exposiciones en las que participó. Uno en 1964 en el Museo del Louvre, con una colección de obras sobre bordados y tapices que reproducen diferentes aspectos de las culturas regionales chilenas, especialmente la cultura mapuche popular en la que ella tenía raíces ancestrales. Con esta exposición, se convirtió en la primera artista latinoamericana para presentar individualmente su trabajo en el museo más famoso en Europa.

El diseño arquitectónico del museo en su honor en la capital chilena tiene la forma de una enorme brecha de hormigón y fue diseñado pensando en la integración en el mismo lugar todas las obras del artista. Alberga tanto su colección de música, reconocido en toda América Latina y en todo el mundo, y se destacan por su trabajo visual con su trabajo en el bordado, tapicería, pintura, escultura, cerámica y papel maché.

El jefe de la colección del museo es Milena Rojas, hija de Isabel Parra y la nieta de Violeta. Ella dice que el museo en sí era un proyecto nacido en 2007 - aprobada durante el primer gobierno de Michelle Bachelet (2006-2010), que participó en esta ceremonia de apertura del año - y que se unió a los trabajos de investigación, rescate y restauración de obras visuales.

"Muchas de las piezas en el período en el que es más dedicado al arte, a partir de la década de 1950 y 60, que los hizo durante el viaje a través de Chile o Europa. A veces, ella viajó con estas obras y llegar allí fue otra para aumentar la exposición. Luego donó a los amigos porque no podía traer de vuelta, o hizo algo especial para dar a otros amigos en otros viajes. Ir detrás de la estela de todos ellos es un trabajo que aún no ha terminado ", dice Milena. Ella dice que ahora que se abrió el museo para reforzar la campaña para las personas con trabajos originales de Violeta Parra pueden donar a la Fundación o prestar ellas para exposiciones temporales.

La disposición de las obras en el museo sigue un patrón que intenta recrear el ambiente que se vivía en la "tienda de la Parra" mítico, una especie de circo popular montada fuera del área urbana de Santiago, en el sector de pre-cordilheirano, donde Violeta Parra y niños organizado eventos artísticos de la familia y otros artistas - como Víctor Jara, Patricio Manns y Quilapayún. "Había un clima en el que mezcló la presentación musical y exposición de las obras mediante la presentación de nuevos artistas. Violeta le gusta para crear este efecto, para hacer eran diferentes extensiones de uno. "

Uno de los atractivos es visitantes de los museos más sorprendentes es el Jardín Violeta, donde cualquiera que se acerca a los árboles puede escuchar melodías calmantes. Para identificar el sonido que necesita para obtener más y más a abrazar el árbol, presionando su oreja a su torso para escuchar Violeta juega una de sus canciones.

Interacción con Mercedes Sosa
Violeta Parra Museo está en 1.129 el número Avenida Vicuña Mackenna, a pocos metros de la estación Baquedano del Metro de Santiago. Está abierto de martes a domingo de 09:30 am a las 18h, y acoge actuaciones musicales y veladas en especial los fines de semana durante la tarde. ¿Quién puede visitar la capital chilena en 2015 todavía tienen la oportunidad de visitar de forma gratuita - a partir de enero de 2016, se cobrará un valor que no está estipulado.

Aunque el museo ya está abierto al público, el trabajo de recuperación continúa las obras, por lo que debe pasar pronto de nuevos espacios de construcción, ampliación y re-alojamiento. Una de las obras ya planificadas tiene que ver con el edificio vecino: la Embajada de Argentina, que se iniciará a finales de año la construcción del Centro Cultural Mercedes Sosa, cuyo diseño incluye un paso subterráneo que unirá con Violeta Museo Parra, uniendo el legado de dos grandes artistas latinoamericanos cuya vida y obra han sido siempre en sintonía.

Dia Mundial do Origami celebrado no Museu do Oriente.

O Museu do Oriente assinalou o Dia Mundial do Origami, a 11 de novembro, com um workshop que ensina a dobrar alguns dos primeiros e mais tradicionais modelos – os katashiros – ligados ao culto xintoísta.



Diz-se que a história do origami é tão antiga quanto a história do Japão, uma vez que esta prática tradicional está vinculada, na sua origem, à celebração de cerimónias e festivais.

Ainda hoje, os katashiros são colocados nos templos xintoístas, representando a união com a divindade, tomando a sua forma.

Nesta oficina, a partir de uma folha de papel, sem colagens nem recortes, serão dobrados estes e outrosmodelos dos primórdios do origami.

Em 21 de novembro, o Museu do Oriente organizou outro workshop de origami dedicado ao outono, onde serão dobrados modelos como folhas e frutos, inspirados no mestre origamista Akira Yoshizawa.


http://ptjornal.com/dia-mundial-do-origami-celebrado-no-museu-do-oriente-55476

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

vamos compartilhar.



Royal Barges Museum in Bangkok -- พิพิธภัณฑ์เรือพระราชพิธีในกรุงเทพฯ -

There was a time in Bangkok when the Chao Phraya River and its tributaries were the most important avenue of communication and boats the main mode of transport for all, even royalty. At this museum you can discover eight of the country's most unique and stunning vessels: the Royal Barges. These boats a reserved for auspicious ceremonies and state occasions like the very rare Royal Barge Procession, and have only made an appearance on the water 16 times in the last 65 years.


Each is carved from huge pieces of teak, their prows engraved with mythical creatures, gilded in gold and intricately decorated with tiny shimmering pieces of glass. Rowed by up to 50 specially trained oarsmen, the boats leave their dry dock at festival times and important state occasions for spectacular processions along the river.


Each of the eight royal barges has a sign indicating the name, the year of construction or renovation and the number of crew it requires to operate it... it is rather impressive to think that the largest amd most important vessel named 'Suphannahonse' is 46 meters long and needs 50 oarsmen and 14 crew members!

During Thailand's turbulant history, the barges were often damaged or partly destroyed by bombings or fire. All around the building photos and illustration are displayed showing past processions and the remains of previous vessels as well as the techniques used to operate the barges.






The most beautiful golden barges are stored under a huge roof and only leave their shelter for special occasionsl when the entire fleet can count up to fifty barges. The forty other boats are more discreet in appearance, usually dark wood bodies with a colorful mythical dragon painted on the bow. These other barges are visible in a separate warehouse near the bridge. Given that the procession doesn't happen very regularly you will have to be lucky to catch the boats on the river, but the advantage of the museum is you get to see them up close. 

The warehouse sheltering the barges is usually very hot, so on the way back don't miss a fun little bar called 'We have soft drink', a nice break before walking back, people there are very friendly and speak great english and they'll be happy to give you information about the area.



How to Get to the Royal Barges Museum


The Museum is located on the banks of a klong (canal) connected to the main Chao Phraya river, and there are two ways to get there. The best way is to board the Chao Phraya Express Boat to Wang Lang Pier (N10), then it’s a short walk to the museum. Or hire a long-tail boat to tour the Bangkok waterways and include the Royal Barges Museum in your itinerary.

The other way is by land but it is quite a tricky itinerary. You will need to cross the Phra Pink Lao bridge, the one located just past the Grand Palace (see map below), then turn left and aim at the second small Arun Ammarin bridge. But don't cross this one as the museum is located almost under it, park somewhere near the bridge and you will easily spot some small signs pointing at the museum. The museum itself is 'almost' visible from the street across a small navy base yard, but guards will not allow you to cross it, you need to walk all the way through the maze behind it. The narrow and rather messy concrete path is very well indicated along the way but it is a bit of a walk. Once there the entry fee is a 100 baht plus another 100 baht if you want to take photos or 200 baht for videos.





Brief History of the Royal Barge Procession


Dating back to the Ayutthaya Period, the Royal Barge Procession used to involve as many as 200 longboats in an elaborate procession undertaken by King Narai the Great to accompany diplomatic delegation sent by King Louis XIV of France. During this period, the royal barges were used in battles, religious occasions, boat races as well as royal ceremonies. Unfortunately, these early barges were burnt to dust after Ayutthaya fell and was ransacked by the Burmese.

After King Rama I ascended the throne and established a new capital in Bangkok, he revived the centuries-old tradition and ordered constructions of new barges. Among the most elaborate and significant is the Suppanahong, with the ‘golden swan’ as the figurehead. This majestic 50-metre long vessel, carved from a single piece of teak, is considered the personal barge of the King.

The arrival of motorised boats after King Rama IV’s reign, and the absence of war, has limited the role of the royal barges to purely ceremonial purposes, particularly the Royal Kathin procession at the end of every Buddhist Lent. World War II and a period of political turmoil during King Rama VII’s reign had disrupted the royal barges’ service, until King Rama IX (King Bhumibhol) initiated the restoration of war-damaged vessels and resumed the Royal Krathin procession, which due to the fragility of the boats only happens for important royal occasions such as anniversaries. 



/











Royal Barges Museum

Opening Hours: Daily 09:00 - 17:00 (but be aware that barges might no be in the museum in November and beginning of December as they prepare for the Royal Barge Ceremony in December)
Location: Khlong Bangkok Noi (near Thonburi side, not far from Phra Pin Klao Bridge)
Tel: +66 (0)2 424 0004
How to get there: The best way is to board the Chao Phraya Express Boat to Wang Lang Pier (N10), then it’s a short walk to the museum. Or hire a long-tail boat to tour the Bangkok waterways and include the Royal Barges Museum in your itinerary.




fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti


http://www.bangkok.com/attraction-museum/royal-barges-museum.htm#

http://pib.socioambiental.org/pt/povo/umutina/2023

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.




--tailandes via tradutor do google
พิพิธภัณฑ์เรือพระราชพิธีในกรุงเทพฯ -

มีเวลาในกรุงเทพฯก็คือตอนที่แม่น้ำเจ้าพระยาและแควเป็นถนนที่สำคัญที่สุดในการติดต่อสื่อสารและเรือโหมดหลักของการขนส่งทั้งหมดแม้พระบรมวงศานุวงศ์ ที่พิพิธภัณฑ์แห่งนี้คุณสามารถค้นพบแปดของประเทศเรือที่ไม่ซ้ำกันมากที่สุดและสวยงามคือเรือพระราชพิธี เรือเหล่านี้ที่สงวนไว้สำหรับพิธีมงคลรัฐและโอกาสที่หายากมากเช่นกระบวนพยุหยาตราชลมารคและได้ทำเพียงปรากฏตัวในน้ำ 16 ครั้งในช่วง 65 ปีที่ผ่านมา

แต่ละครั้งจะถูกแกะสลักจากชิ้นใหญ่ของไม้สักแกะสลัก prows ของพวกเขากับสิ่งมีชีวิตในตำนานทองในทองคำและเครื่องตกแต่งที่ประณีตกับชิ้นส่วนเล็ก ๆ ส่องแสงแก้ว พายได้ถึง 50 ฝีพายการฝึกอบรมพิเศษเรือออกจากอู่เรือแห้งของพวกเขาในช่วงเวลาเทศกาลและโอกาสที่สำคัญสำหรับรัฐขบวนที่งดงามริมแม่น้ำ

แต่ละแปดเรือพระราชพิธีมีสัญญาณบ่งบอกถึงชื่อปีของการก่อสร้างหรือปรับปรุงและจำนวนของลูกเรือจะต้องมีการใช้งานได้ ... มันค่อนข้างน่าประทับใจที่จะคิดว่าเอเอ็มดีใหญ่ที่สุดเรือที่สำคัญที่สุดที่ชื่อว่า 'Suphannahonse' เป็น 46 เมตรและยาว 50 ฝีพายต้องการและ 14 ลูกเรือ!

ในช่วงประวัติศาสตร์ turbulant ของประเทศไทยที่เรือได้รับความเสียหายหรือถูกทำลายมักจะบางส่วนจากการระเบิดหรือไฟไหม้ ทั่วภาพถ่ายอาคารและภาพประกอบที่ปรากฏจะมีการแสดงขบวนในอดีตและซากของเรือก่อนหน้าเช่นเดียวกับเทคนิคที่ใช้ในการดำเนินการบรรทุก

ล่องทองที่สวยที่สุดจะถูกเก็บไว้ภายใต้หลังคาขนาดใหญ่และมีเพียงออกจากที่พักอาศัยของพวกเขาสำหรับ occasionsl พิเศษเมื่อกองเรือทั้งหมดสามารถนับถึงห้าสิบเรือ สี่สิบเรืออื่น ๆ มีความรอบคอบมากขึ้นในลักษณะร่างกายไม้สีเข้มมักจะมีมังกรในตำนานที่มีสีสันภาพวาดบนคันธนู เหล่านี้เรืออื่น ๆ ที่มองเห็นได้ในโกดังใกล้แยกสะพาน ระบุว่าขบวนไม่ได้เกิดขึ้นอย่างสม่ำเสมอคุณจะต้องจะโชคดีที่จะจับเรือในแม่น้ำ แต่ประโยชน์ของพิพิธภัณฑ์คือคุณจะได้เห็นพวกเขาอย่างใกล้ชิด

คลังสินค้าปกป้องเรือที่มักจะร้อนมากดังนั้นในทางกลับไม่พลาดบาร์เล็ก ๆ น้อย ๆ สนุกเรียกว่า 'เรามีเครื่องดื่ม' แบ่งดีก่อนที่จะเดินกลับมาที่ผู้คนมีความเป็นมิตรมากและพูดภาษาอังกฤษและภาษาที่ดีพวกเขา จะยินดีที่จะให้ข้อมูลเกี่ยวกับพื้นที่

วิธีการรับไปที่พิพิธภัณฑ์เรือพระราชพิธี

พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ตั้งอยู่บนฝั่งของคลอง (คลอง) ที่เชื่อมต่อกับแม่น้ำสายหลักเจ้าพระยาและมีสองวิธีที่จะได้รับมี วิธีที่ดีที่สุดคือการเรือด่วนเจ้าพระยาเรือไปยังท่าเรือวังหลัง (N10) จากนั้นก็เดินไปพิพิธภัณฑ์ หรือจ้างเรือหางยาวไปทัวร์ทางน้ำในเขตกรุงเทพมหานครและรวมถึงพิพิธภัณฑ์เรือพระราชพิธีในการเดินทางของคุณ

วิธีอื่น ๆ โดยทางบก แต่มันค่อนข้างเดินทางหากิน คุณจะต้องข้ามสะพานพระสีชมพูลาวหนึ่งตั้งอยู่เพียงอดีตที่ผ่านมาแกรนด์พาเลซ (ดูแผนที่ด้านล่าง) แล้วเลี้ยวซ้ายและจุดมุ่งหมายที่สะพานอรุณอัมรินทร์ขนาดเล็กที่สอง แต่ไม่ข้ามนี้เป็นพิพิธภัณฑ์ตั้งอยู่เกือบภายใต้มันสวนสาธารณะที่ไหนสักแห่งใกล้สะพานและคุณสามารถจะมองเห็นสัญญาณบางอย่างเล็ก ๆ ชี้ไปที่พิพิธภัณฑ์ พิพิธภัณฑ์ตัวเองเป็น 'เกือบ' มองเห็นได้จากถนนฝั่งตรงข้ามลานฐานทัพเรือขนาดเล็ก แต่ยามจะไม่อนุญาตให้คุณที่จะข้ามมันคุณต้องเดินไปตลอดทางผ่านเขาวงกตที่อยู่เบื้องหลังมัน เส้นทางคอนกรีตแคบและค่อนข้างยุ่งจะแสดงเป็นอย่างดีไปพร้อมกัน แต่มันเป็นบิตของการเดินได้ เมื่อมีค่าธรรมเนียมแรกเข้า 100 บาทบวกอีก 100 บาทถ้าคุณต้องการที่จะใช้รูปถ่ายหรือ 200 บาทสำหรับวิดีโอ

ประวัติโดยย่อของเรือพระที่นั่งขบวน

ย้อนหลังไปถึงสมัยอยุธยาที่ขบวนเรือพระราชพิธีที่ใช้ในการมีส่วนร่วมมากที่สุดเท่าที่ 200 ที่เรือในขบวนซับซ้อนดำเนินการโดยสมเด็จพระนารายณ์มหาราชไปกับคณะผู้แทนทางการทูตที่ส่งมาจากพระเจ้าหลุยส์ที่สิบสี่ของฝรั่งเศส ในช่วงเวลานี้พระราชเรือถูกนำมาใช้ในการต่อสู้ในโอกาสศาสนาแข่งเรือเช่นเดียวกับพระราชพิธี แต่น่าเสียดายที่เรือเหล่านี้ก่อนที่จะถูกไฟไหม้หลังจากที่ฝุ่นอยุธยาลดลงและถูกรื้อค้นโดยพม่า

หลังจากที่รัชกาลที่ขึ้นครองบัลลังก์และสร้างเมืองหลวงใหม่ในกรุงเทพฯเขาฟื้นขึ้นมาประเพณีมีอายุหลายศตวรรษและสั่งการก่อสร้างของเรือใหม่ ในระหว่างที่ประณีตที่สุดและมีความสำคัญเป็น Suppanahong กับ 'หงส์' เป็นหุ่นเชิด นี้ตระหง่าน 50 เมตรเรือยาวแกะสลักจากชิ้นส่วนของไม้สักถือว่าเป็นเรือส่วนตัวของพระมหากษัตริย์

การมาถึงของเรือมีเครื่องยนต์หลังจากรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าและตัวตนของสงครามมีการ จำกัด บทบาทของเรือพระราชพิธีเพื่อพิธีกรรมอย่างหมดจดโดยเฉพาะอย่างยิ่งขบวนกฐินหลวงในตอนท้ายของทุกเข้าพรรษา สงครามโลกครั้งที่สองช่วงเวลาของความวุ่นวายทางการเมืองในช่วงรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวได้กระจัดกระจายบริการเรือพระราชพิธี 'จนกระทั่งรัชกาลทรงเครื่อง (คิงภูมิพล) ริเริ่มการฟื้นฟูของเรือสงครามความเสียหายและกลับขบวนพระราช Krathin ซึ่งเกิดจากการความเปราะบาง ของเรือจะเกิดขึ้นในโอกาสพระราชที่สำคัญเช่นวันครบรอบ

พิพิธภัณฑ์เรือพระราชพิธี

เวลาเปิดบริการ: ทุกวัน 9:00-17:00 (แต่ทราบว่าเรือไม่อาจจะอยู่ในพิพิธภัณฑ์ในเดือนพฤศจิกายนและต้นเดือนธันวาคมขณะที่พวกเขาเตรียมความพร้อมสำหรับพิธีเรือพระที่นั่งในเดือนธันวาคม)
ที่อยู่: คลองบางกอกน้อย (ใกล้ฝั่งธนบุรีซึ่งอยู่ไม่ไกลจากพระปิ่นเกล้าฝั่งพระนคร)
โทร: +66 (0) 2 424 0004
การเดินทาง: วิธีที่ดีที่สุดคือการเรือด่วนเจ้าพระยาเรือไปยังท่าเรือวังหลัง (N10) จากนั้นก็เดินไปพิพิธภัณฑ์ หรือจ้างเรือหางยาวไปทัวร์ทางน้ำในเขตกรุงเทพมหานครและรวมถึงพิพิธภัณฑ์เรือพระราชพิธีในการเดินทางของคุณ




--br
Barcas reais Museu em Banguecoque -

Houve um tempo em Bangkok quando o rio Chao Phraya e seus afluentes eram a avenida mais importante da comunicação e barcos o principal modo de transporte para todos, até mesmo a realeza. Neste museu você pode descobrir oito dos navios mais originais e impressionantes do país: as barcas reais. Estes barcos um reservado para cerimônias auspiciosas e ocasiões de Estado, como o muito raro Procissão real da barca, e só fez uma aparição na água 16 vezes nos últimos 65 anos.

Cada um está esculpida a partir de enormes pedaços de teca, as suas proas gravado com criaturas míticas, adornadas em ouro e decorado intrincada com pequenos pedaços cintilantes de vidro. Remou por até 50 remadores especialmente treinados, os barcos deixam a sua doca seca em momentos do festival e ocasiões de Estado importantes para procissões espectaculares ao longo do rio.
Cada um dos oito barcaças reais tem uma placa indicando o nome, o ano de construção ou reforma eo número de tripulantes que necessita para operá-lo ... é bastante impressionante para pensar que o maior amd mais importante navio chamado 'Suphannahonse' é 46 metros de comprimento e precisa de 50 remadores e 14 membros da tripulação!

Durante a história turbulant da Tailândia, as barcaças eram frequentemente danificado ou parcialmente destruída por bombardeios ou incêndio. Tudo em torno das fotos de construção e ilustração são exibidos mostrando procissões passadas e os restos de navios anteriores, bem como as técnicas utilizadas para operar as barcaças.

As mais belas barcaças dourados são armazenados sob um telhado enorme e só deixar o seu abrigo para occasionsl especial quando toda a frota pode contar até cinqüenta barcaças. Os outros quarenta barcos são mais discreto na aparência, geralmente corpos de madeira escura com um dragão mítico colorido pintado na proa. Essas outras barcaças são visíveis em um armazém separado perto da ponte. Dado que a procissão não acontece muito regularmente você terá que ter sorte para pegar os barcos no rio, mas a vantagem do museu é que você começa a vê-los de perto.

O armazém abrigar as barcaças normalmente é muito quente, portanto, no caminho de volta não perca um pouco de diversão bar chamado 'Temos de refrigerantes ", uma pausa agradável antes de caminhar de volta, as pessoas lá são muito simpáticos e falam Inglês e eles vai ficar feliz em dar-lhe informações sobre a região.

Como Chegar ao Barcaças Museu Real

O Museu está localizado às margens de um Klong (canal), ligado ao principal rio Chao Phraya, e há duas maneiras de chegar lá. A melhor maneira é a bordo do Chao Phraya Express Boat com Wang Lang Pier (N10), então é uma curta caminhada para o museu. Ou alugar um barco de cauda longa para visitar as vias de Banguecoque e incluem o Museu Real Barcaças no seu itinerário.

A outra maneira é por terra, mas é bastante um itinerário complicado. Você terá que atravessar a ponte Phra rosa Lao, um localizado logo após o Grand Palace (ver mapa abaixo), em seguida, vire à esquerda e têm como objectivo a segunda ponte pequena Arun Ammarin. Mas não atravessar um presente como o museu está localizado quase no seu âmbito, parque em algum lugar perto da ponte e você vai facilmente detectar alguns pequenos sinais que apontam no museu. O próprio museu é "quase" visível da rua através de um pequeno quintal base da Marinha, mas os guardas não vai permitir que você atravessá-la, é preciso caminhar por todo o caminho através do labirinto por trás dele. O caminho concreto estreito e um pouco confuso é muito bem indicada ao longo do caminho, mas é um pouco de uma caminhada. Uma vez lá a taxa de entrada é um baht 100 mais outros 100 baht se você quiser tirar fotografias ou 200 baht para vídeos.

Breve História da Procissão real da barca

Datado do período de Ayutthaya, a Procissão real da barca utilizadas para envolver até 200 longboats em uma procissão elaborada empreendida pelo Rei Narai, o Grande para acompanhar a delegação diplomática enviada pelo rei Luís XIV da França. Durante este período, as barcaças reais foram usados ​​em batalhas, ocasiões religiosas, corridas de barco, bem como cerimônias reais. Infelizmente, esses primeiros barcos foram queimados à poeira após Ayutthaya caiu e foi saqueada pelos birmaneses.

Depois que o rei Rama I subiu ao trono e estabeleceu uma nova capital em Bangkok, ele reviveu a tradição de séculos e ordenou construções de novas barcaças. Entre os mais elaborado e significativo é o Suppanahong, com o "cisne de ouro" como a figura de proa. Este majestoso 50 metros de comprimento do navio, esculpida de uma única peça de teca, é considerada a barca pessoal do Rei.

A chegada de embarcações motorizadas depois do reinado do rei Rama IV, e a ausência de guerra, tem limitado o papel das barcas reais para fins meramente cerimoniais, particularmente o cortejo real Kathin no final de cada Quaresma budista. II Guerra Mundial e um período de turbulência política durante o reinado do Rei Rama VII tinha interrompido o serviço das barcas reais, até que o rei Rama IX (King Bhumibhol) iniciou a restauração dos vasos danificados pela guerra e retomou a procissão real Krathin, que devido à fragilidade dos barcos acontece apenas para ocasiões reais importantes, como aniversários.

Barcas reais Museu

Horário de Funcionamento: Diariamente 9:00-17:00 (mas estar ciente de que pode não ser barcaças no museu em novembro e início de dezembro, enquanto se preparam para a cerimónia real da barca em dezembro)
Localização: Khlong Banguecoque Noi (perto do lado Thonburi, não muito longe de Phra Pin Klao)

Tel: +66 (0) 2 424 0004
Como chegar: A melhor maneira é a bordo do Chao Phraya Express Boat com Wang Lang Pier (N10), então é uma curta caminhada para o museu. Ou alugar um barco de cauda longa para visitar as vias de Banguecoque e incluem o Museu Real Barcaças no seu itinerário.