Ouvir o texto...

terça-feira, 12 de janeiro de 2016

RAIUL DIN ROMÂNIA, Peştera lui Zamolxis. --- CÉU NA ROMÉNIA, Caverna Zamolxis --- HEAVEN IN ROMANIA, Cave Zamolxis.


Peştera lui Zamolxis, locul unde creştea planta care vindeca orice boală şi unde stă ascuns aurul dacilor 



La patru ore de mers cu masina din Bucuresti, langa comuna gorjeana Polovragi, in Muntii Capatanii, se gaseste una dintre cele mai mari cavitati stancoase din tara noastra. Speologii inca nu i-au gasit capatul, iar legenda spune ca iesirea e tocmai in Transilvania, la Sarmisegetuza.

O zi “cheltuita” ca sa vizitezi o pestera in care legenda spune ca a trait un zeu pare o investitie buna. Caverna de la Polovragi este cu adevarat o minune despre care putini romani au aflat. Cei 25.000 de vizitatori care au intrat anul trecut in scobitura de kilometri a stancii o fac mai mult din intamplare. Muzeografii de la Muzeul Gorjului recunosc sincer ca turistii au descoperit caverna doar dupa ce in zona s-a deschis Transalpina, drumul auto care trece prin Parang si leaga Gorjul de Alba.

Desi nu are „camere” spectaculoase de peste o suta de metri inaltime cum are pestera Skocjan din Slovenia, grota gorjeana este una dintre cele mai lungi din Europa cu peste 10,3 km si specialistii nu sunt siguri daca i-au dat de capat.

Pe drumul spre Zamolxis sar pastravii din raul Oltetul

Daca se porneste din Bucuresti, ca sa se ajunga la destinație, se merge spre Ramnicu Valcea, se trece de Horezu si apoi va ieși, undeva in cale, si localitatea Polovragi. Se poate ajunge usor si fara automobil. Daca se ia autobuzul spre Targu Jiu, trebuie doar sa se ceara la șofer o statie in comuna cu pricina asezata la poalele masivilor Capatanii si Parang.

Odata ce se ajunge in localitate, mai intai se da o raita pe la manastire. E din secolul XVII si e realizata in stil bizantin. Nu e mare asa ca se bifeaza rapid vizitarea ei! Dupa ce se iese din Casa Domnului, urmeaza drumul forestier spre grota unui alt zeu. Suna bine! Pana la destinație e timp sa se admire drumul spre casa lui Zamolxis, peisajele din Cheile Oltetului sunt magnifice. Raul cu acelasi nume ii insoteste zgomotos pe temerari pe partea stanga a potecii. Tot in amonte urca si pastravii care sar uneori din apa ajutati de micile cascade formate de pietrele din albie. Peisajul te fura, asa ca nici nu nu-ti dai seama ca ai si ajuns la pestera.

Acasa la zeul dacilor

Din cei 10 km ai pesterii doar vreo 900 de metri sunt accesibili publicului, in rest doar speologii au acces. In grota este cald si umed (temperatura constanta este de 9 grade Celsius si umiditate medie de vreo 90%, spune ghidul).

Acum se trece la poze, cine are un aparat mai performant e fericit, si la “uau, ce ciudat e”! Dar pentru a depasi gardul trebuie sa se plateasca si o taxa de 5 lei de persoana (complexul e deschis doar de vineri și pana duminica, intre orele 11.00-17.00)

Locul are o incarcatura emotionala de exceptie deoarece a fost de-a lungul timpului un refugiu pentru daci, vraci si calugari.


In interior iti atrage atenția:


– scaunului lui Zalmoxis – piatra pe care se spune ca statea zeul

– cuptoarele – unde ardeau dacii planta polvraga

– pictura realizata de catre un calugar in tehnica negru de fum, reprezentand simbolul mortii. Autorul acestui desen ciudat este preotul Pahomie care, in anul 1607, a stat aici, in bezna, alaturi de vietatile subpamantene, vreme de sase luni.

– Izvorul Sperantelor, din spatele caruia se intrezareste Maica Domnului cu Pruncul in brate

– Bolta insangerata

– Camera Alba

– Bolta Divina

Cam vreo 45 de minute dureaza traseul pana se ajunge iar la iesire.

Inainte de a spune “la revedere” ghidul aminteste vizitatorilor ca pe varful de deasupra se gasesc ruinele unei cetati dacice, despre care se spune ca a fost cetatea lui Zamolxis, cetate la care se ajunge dupa un traseu de aproximativ 20 de minute de mers prin padure.

Datorita oxigenului eliminat din apa (umiditatea este foarte mare), aerul iti da o energie nemaiintalnita asa ca noul drum pare floare-la-ureche.

LEGENDELE

Casa lui Zamolxis

In Pestera Polovragi sunt urme ale folosirii sale drept turnatorie de metale de catre daci, iar o legenda spune ca aici s-ar fi refugiat Zamolxis. Legatura cu realitatea este ca deasupra pesterii se afla o cetate geto-dacica. Chiar se spune ca aici inca mai traieste Zamolxis, iar picaturile ce se preling din turturii de piatra sunt lacrimile varsate de el dupa cucerirea Daciei.


Planta magica care da numele grotei


In pestera, vracii daci si cei de dinaintea lor prelucrau o planta rara, numita povraga, polvraga sau polovraga, intrebuintata in popor ca remediu impotriva bolilor.

Iesirea, la Sarmisegetuza

Alt mit ar fi ca iesirea din pestera se afla tocmai in Transilvania. Deocamdata lungimea acestei pesteri atinge 10 km si cercetarile continua.

Aurul

Unul dintre miturile strajuite de localnicii din Polovragi, judetul Gorj, este cel al aurului dacic ascuns in pestera lui Zamolxis.

Cautatorii de comori continua sa vina aici la Polovragi, au cu ei detectoare de metale, pe care le dosesc prin bagaje, se prefac ca sunt vizitatori incantati de minunatiile pesterii, apoi se furiseaza prin cotloane sa verifice daca dau de comoara, povești oferite de ghid la o „pauza” de barfa.

Sursa de energie

La “Galeria Ispasirii” este ceva obisnuit sa simti furnicaturi pe maini, chiar in dreptul “Tronului lui Zamolxis”. Ghidul spune ca detectoarele de biocurenti o iau razna, invartindu-se fara noima, ca in prezenta unei fiinte vii, extrem de incarcate cu energie.


Tudor Vladimirescu nu a fost ucis

O intamplare demna de reținut este cea care il vizeaza pe Tudor Vladimirescu. Acesta avea ca obicei sa vina pentru rugaciune in preajma zidurilor Manastirii Polovragi. O iscalitura de-a sa a ramas in manastire și a dat apa la moara celor care susțin varianta neoficiala in care o sosie de-a sa ar fi fost ucisa de eteristi, pe cand Tudor a ramas in manastire unde a trait deghizat in calugar.

Datele pesterii

Are o vechime de peste sapte milioane de ani. Aici s-au gasit desene rupestre, dar si texte cu scriere cuneiforma sapate in piatra.

Denivelarea este de 87 m (-62, +25).

Dupa unii autori, numele Dacia provine de la Da-Ksha, in care „Da” inseamna zeu, iar „Ksha”, țara.




fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti

colaboradora: Gabriela Mangirov



Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

A cultura é o único antídoto que existe contra a ausência de amor.

Vamos compartilhar.




--br via tradutor do google

CÉU NA ROMÉNIA. Zamolxis do Cave, onde a planta cresce para curar todas as doenças e onde o ouro está escondido Dacian

Publicado por: Lazareanu Razvan 29 de dezembro de 2015

Quatro horas de carro de Bucareste, perto da aldeia Polovragi Gorj, na Montanha da Caveira, encontra-se um dos maiores cavidades rochosas em nosso país. Cavers ainda não encontrou o final e lenda diz que está apenas na Transilvânia, Sarmisegetuza.

Um dia "gasto" para visitar uma caverna onde a lenda diz que viveu um deus parece um bom investimento. Polovragi Cave é verdadeiramente um milagre que alguns romenos aprenderam. Os 25.000 visitantes que vieram no ano passado na curva de quilômetros de rocha fazer mais uma chance. Os curadores do Museu Gorjului honestamente turistas descobriram caverna somente depois que a área foi aberta Transalpina carro de estrada passando por Parang e liga Gorj Alba.

Embora ele não tem "quartos" espectaculares mais de cem metros de altura como Skocjan caverna na Eslovénia tem, Gorj gruta é uma das mais longas na Europa, com mais de 10,3 km e especialistas não tem certeza se eles deram fim.

No caminho para a truta do rio pulando Zamolxis Oltetul

Se ele começa em Bucareste para chegar ao destino, ele vai para Ramnicu Valcea, passando a Horezu e depois sair em algum lugar sobre e Polovragi. É facilmente alcançável sem carro. Se você pegar o ônibus para Targu Jiu, você só tem que pedir a estação de controlador na aldeia em questão está situada na base do crânio e Parang.

Depois de chegar na aldeia, em primeiro lugar dar uma volta ao mosteiro. É o século XVII e foi construído em estilo bizantino. Não é grande tão rapidamente assinalar visitá-los! Depois de sair da casa do Senhor, seguir a estrada de floresta para a gruta para outro deus. Parece bom! Na época de destino para admirar a caminho de casa Zamolxis, chaves Oltetului são magníficas paisagens. Raul com o mesmo nome acompanha o intrépido barulhento no lado esquerdo da pista. Tudo a montante subir e truta saltar para fora da água às vezes ajudado por pequenas cachoeiras formadas por pedras do leito do rio. Paisagem roubá-lo, por isso nem sequer perceber que você e veio para a caverna.

Dacian deus Início

Dos 10 km da caverna apenas cerca de 900 metros acessíveis ao público, de outra forma apenas espeleólogos têm acesso. Na gruta é quente e úmido (temperatura constante 9 graus Celsius e é a umidade média de cerca de 90%, diz guia).

Agora vá para as imagens, que tem um aparelho mais avançado está feliz, e "Uau, como estranho!" Mas para superar a barreira deve pagar uma taxa de 5 lei por pessoa (o complexo está aberto apenas de sexta a domingo, entre 11,00-17,00)

O local tem um emocional excepcional, pois foi ao longo do tempo um refúgio para Dacia, a granel e monges.

Polovragi

Dentro de sua atenção:

- Assento Zalmoxis - pedra que diz que o deus estado

- Planta queima Dacian onde polvraga - Fornos

- Pintura feita por um monge em tecnologia de negro de carbono, o que representa o símbolo da morte. O autor deste desenho estranho é Pacómio sacerdote que, em 1607, situou-se aqui, na escuridão, com as criaturas do submundo, durante seis meses.

- Esperança da mola do que aparece atrás que a Virgem com o Menino nos braços

- Vault sangrento

- Quarto Branco

- Vault Divino


Assento Zamolxis

Cam dura cerca de 45 minutos eo percurso até chegar à saída.

Antes que você diga usuário "adeus" lembra aos visitantes que no topo do topo são as ruínas de um Dacian, que se diz ter sido a cidade de Zamolxis, uma cidade que é atingido por uma trilha de cerca de 20 minutos de floresta.

Porque o oxigênio retirado da água (umidade é alta), dá um ar inigualável de energia para a nova estrada aparece flor-de-orelha.


LEGENDS

Casa Zamolxis

Na caverna vestígios de sua utilização como moldagem em fundição de Dacia, e uma lenda diz que aqui seria Zamolxis refugiado. Entre em contato com a realidade é que, ao longo da caverna era um Geto-Dacian. Mesmo que eles dizem que ainda vive aqui Zamolxis e gotas trickle de pingentes de pedra são as suas lágrimas após a conquista da Dácia.

Espeleologia

Planta mágica que dá o nome caverna

Na caverna, curandeiros e eles usaram Dacian processar uma planta rara chamada povraga, polvraga ou Polovragi, popularmente usado como um remédio contra a doença.

Outing Sarmisegetuza

Outro mito seria que a saída da caverna reside precisamente na Transilvânia. Por agora chega a 10 km de comprimento desta caverna e perícia.

Ouro

Um dos mitos guardados por moradores locais em Polovragi, Gorj County, é o ouro Dacian escondido em sua caverna Zamolxis.

Os caçadores de tesouro continuam a vir aqui para Polovragi tê-los detectores de metal, eles dosesc por bagagem, fingir ser os visitantes interessados ​​sobre as maravilhas da gruta, em seguida, foge através dos cantos para verificar se eu valorizo ​​histórias fornecidas por guia uma fofoca "break".

Fonte de Energia

A "Galeria da Expiação" é comum sentir formigamento mãos, logo no "Trono de Zamolxis". Guia diz bio-correntes detectores de enlouquecer, girando sem sentido como um ser vivo neste altamente carregado de energia.

A caverna

Tudor Vladimirescu não foi morto

Uma oportunidade digna de nota está apontando-o em Tudor Vladimirescu. Ele tinha vindo para a oração, como de costume em torno paredes do mosteiro Polovragi. A assinatura do SA permaneceu no convento e deu água ao moinho daqueles que argumentam versão não oficial um sósia do teria sido morto por eterists, enquanto Tudor permaneceu no convento onde vivia disfarçado de monge.

Caverna dados

Tem um comprimento de mais de sete milhões de anos. Aqui eles foram encontrados desenhos rupestres e textos cuneiformes esculpida em pedra.

Desnível é de 87 m (-62, 25).

Ele diz que o nome vem do Dacia-Ksha Sim, o "Sim" significa deus e "Ksha" país.

O artigo relatou a devizitat.net portal



--in via tradutor do google

HEAVEN IN ROMANIA.


Zamolxis's Cave, where the plant grows to heal every disease and where gold lies hidden Dacian



Posted By: Lăzăreanu RĂZVAN December 29, 2015
Four hours drive from Bucharest, near the village Polovragi Gorj, in Skull Mountain, lies one of the biggest rock cavities in our country. Cavers still have not found the end and legend says that is just out in Transylvania, Sarmisegetuza.

One day "spent" to visit a cave where legend says lived a god seems a good investment. Polovragi Cave is truly a miracle that few Romanians have learned. The 25,000 visitors who came last year in the crook of kilometers of rock do more chance. The curators at the Museum Gorjului honestly tourists have discovered cave only after the area was opened Transalpina road car passing through Parang and links Gorj Alba.

Although it does not have "rooms" spectacular over a hundred meters high as Skocjan cave in Slovenia has, Gorj grotto is one of the longest in Europe with over 10.3 kilometers and experts are unsure if they gave end.

On the way to the river trout jumping Zamolxis Oltetul

If it starts in Bucharest to reach the destination, it goes to Ramnicu Valcea, passing the Horezu and then go out somewhere about, and Polovragi. It is easily reached without car. If you take the bus to Targu Jiu, you just have to ask the driver station in the village in question sits at the foot of the Skull and Parang.

Once you arrive in the village, first give a round the monastery. It's the seventeenth century and is built in Byzantine style. No big so quickly tick visit them! After exiting the house of the Lord, follow the forest road to the grotto to another god. Sounds good! By destination's time to admire the way home Zamolxis, Oltetului keys are magnificent landscapes. Raul with the same name accompanies the intrepid noisy on the left side of the trail. All upstream climb and trout jumping out of the water sometimes helped by small waterfalls formed by stones from the riverbed. Landscape rob you, so do not even realize that you and came to the cave.

Dacian god Home

Of the 10 km of the cave only about 900 meters accessible to the public, otherwise just cavers have access. In the grotto it is hot and humid (constant temperature 9 degrees Celsius and is the average humidity of about 90%, says guide).
Now go to the pictures, who has a more advanced apparatus is happy, and "Wow, how weird!" But to overcome the fence must pay a fee of 5 lei per person (the complex is open only from Friday to Sunday, between 11.00-17.00)
The place has an exceptional emotional because it was along time a refuge for Dacia, bulk and monks.

Polovragi
Inside your attention:

- Zalmoxis seat - stone that says that the state god
- Ovens - Dacian burning plant where polvraga
- Painting made by a monk in carbon black technology, representing the symbol of death. The author of this drawing strange is Pachomius priest who, in 1607, stood here, in darkness, with the underworld creatures, for six months.
- Spring hopes of looming behind which the Virgin with Child in her arms
- Bloody vault
- White Room
- Divine vault

Seat Zamolxis
Cam lasts about 45 minutes and the route until you reach the exit.
Before you say "goodbye" user reminds visitors that on top of the top are the ruins of a Dacian, who is said to have been the city of Zamolxis, a city which is reached by a trail about 20 minutes away by forest.

Because oxygen removed from the water (humidity is high), gives an energy unmatched air so the new road appears flower-to-ear.

LEGENDS

House Zamolxis

In The cave are traces of its use as a foundry casting of Dacia, and a legend says that here would be Zamolxis refugee. Contact the reality is that over the cave was a Geto-Dacian. Even they say that still lives here Zamolxis and drops trickle of stone icicles are his tears after the conquest of Dacia.

Speleologist
Magical plant that gives the name cave

In the cave, medicine men and they used Dacian process a rare plant called povraga, polvraga or POLOVRAGI, popularly used as a remedy against disease.

Outing Sarmisegetuza

Another myth would be that the exit of the cave lies precisely in Transylvania. For now reaches 10 km length of this cave and expertise.

Gold

One of the myths guarded by locals in Polovragi, Gorj County, is the Dacian gold hidden in his cave Zamolxis.
Treasure hunters continue to come here to Polovragi have them metal detectors, they dosesc by luggage, pretend to be visitors excited about the wonders of the cave, then sneaks through the corners to check if I treasure stories provided by guide a "break" gossip.

Energy Source

The "Gallery of Atonement" is common to feel tingling hands, right at "Throne of Zamolxis". Guide says bio-currents detectors go crazy, spinning meaningless as a living being in this highly charged with energy.

The cave
Tudor Vladimirescu was not killed

A chance worthy of note is aiming him at Tudor Vladimirescu. He had come for prayer as usual around Polovragi monastery walls. A signature of the SA remained in the convent and gave water to the mill of those who argue version unofficial a lookalike of the would have been killed by eterists, while Tudor remained in the convent where he lived disguised as a monk.

Data cave

It has a length of over seven million years. Here they were found cave drawings, and cuneiform texts carved in stone.
Unevenness is 87 m (-62, +25).
It says that the name comes from Dacia-Ksha Yes, the "Yes" means god and "Ksha" country.

DIR MUSEUM CHAKDARA, Pakistan. --- DIR MUSEU Chakdara, Paquistão.

Dir, situated in the Khyber Pakhtunkhwa of Pakistan, is one of the most important regions, both historically and culturally. Its territories stretches between 34° 22' and 35° 50' North and 71 ° 02' and 72° 30' East and mainly comprises the terrain drained by the Panjkora river and its affluents. Dir takes its name from the name of a village, Dir, which served as capital of the state during the Nawabs era. It has District Swat in the East, Bajaur on the West, Chitral on the North and Malakand Agency on the south.



The history of Dir goes back to at least the 2nd millennium BC, which is testified by the excavations of numerous burials of Aryans at Timargarha and other places, dating from 18th to 6th century BC. The Aryans were followed by the Achaemenians, who were ousted by the invasion of Alexander in 327 BC, though he faced great difficulties in subjugating the local population. Greek historians have paid great tributes to the population, the army and the queen of Massaga, an ancient site near the modern Ziarat village, located between Chakdara and Timargarha. After the Greeks, the area witnessed the Gandharan Civilization, which achieved great fame. This period is signified by the presence of the monumental remains of the Buddhist stupas and monasteries, a few of which has already filled the museum at Chakdara.

Dir occupied an important position as a center of Gandhara Art. Pilgrims and historians have defined Gandhara, (the land of fragrance and beauty), as "the area to the west of Indus and north of Kabul rivers which included the valleys of Peshawar, Swat, Dir and Bajaur, extending westwards to Hadda and Bamiyan in Afghanistan and Taxila Valley in Punjab in the east". The region of Dir is therefore littered with the remains of the Gandharan Civilization and Dir Museum, Chakdara, offers a fine and unique collection of Gandharan Art. The Department of Archaeology, University of Peshawar undertook a few important archaeological projects in Dir during 1966-1969 and excavated various archaeological sites. To house the collection from the area, the then State Government of Dir, constructed a museum in Chakdara. Capt. Rahatulah Khan Jaral, the then Political Agent of Dir Agency, proposed the construction of the Dir Museum and allocated a sum of Rs.2, 50,000/- for its construction. The Provincial Government afterwards allocated an additional fund of Rs.4, 90,000/- for the construction of residential quarters, boundary wall, guest house, storage and other facilities in the museum.

The museum building was designed by Mr. Saidal Khan, Consultant Architect of Khyber Pakhtunkhwa Public Works Department. The designer, while designing the museum, kept the local style of architecture in mind and constructed it of bare stone, called Malakandi stone, an architectural element common in the area and reflecting the strength and dynamism of the locals. The museum has a fort like appearance with a grand facade, consisting of an arched entrance, two square corner picket-towers and battlements on the parapet.

The museum remained a state museum till 1969 and when the state was merged with Khyber Pakhtunkhwa, the museum was handed over to the provincial government. The provincial government constituted a Board of Governors under the Khyber Pakhtunkhwa Educational and Training Ordinance 1970 to run the affairs of the museum. Lt. General Azhar Khan, the then Governor of Khyber Pakhtunkhwa laid the foundation of the museum on 20.9.1970. Lt. General (Rtd.) Fazl-e-Haq, the then Governor Khyber Pakhtunkhwa inaugurated the museum on 30.5.1979. The purpose of the museum is to exhibit the archaeological, Islamic and ethnological collection of the area, including sculptures, coins, jewelry and weapons etc.

Gandharan Gallery

Dir museum has a total collection of 2161 objects, with more than 1444 Gandharan pieces. The Gandharan art pieces in the Dir Museum mainly come from the sites of Andan Dheri, Chat Pat, Baghrajai, Bumbolai, Jabagai, Shalizar, Ramora, Tri Banda, Macho, Nasafa, Damkot, Bajaur and Talash, Dir, Malakand, Balambat, Timargarha, Shamlai Graves, Inayat Qila, Shah Dheri Damkot, Gumbatuna, Jandol, Matkani and Shalkandi.

The collection of this section includes the themes of Buddha's pre-birth and life stories, miracles, atlants, individual standing sculptures and stucco heads.

Ethnological Gallery

The Ethnological Gallery of the museum was established in 1977 with 498 objects and includes weapons, jewelry, embroidered dresses, ceramics, musical instruments, household objects, furniture and wooden architectural elements.

Embroidery Work

The embroidery work comprises the articles made of cotton, silk, wool, gold and silver thread. The objects and their use reflect on old and proud tradition of the various Pathan tribes living in the frontier areas of Pakistan. Embroidery is a favorite folk art among the women and the material used is hand spun and woven cotton. The house ladies in addition to their work are exceptionally skilled to produce astonishing pieces of golden and silken embroidery. Generally the embroidery is done on black cloth with multi colored silken threads in beautifully matching combinations. The designs so drawn on clothes are either floral or geometrical. The dori work or braid embroidery, is very effectively displayed on woolen Choghas (long coat) and Swati blankets. The woolen shawls with designed border especially for ladies are indeed excellent. The hand bags and table mats are also ranked among the five specimens of embroidered art. Other articles include ladies shirts, children cap, hand purse etc with black ground enriced with lining in red, green, yellow and white colors.

Jewelry

The human interest in self-adornment is shrouded deep in antiquity. In ancient times people were tempted to wear Jewelry made of shell, bone, semi-precious stones, the ornament of silver and gold were used especially by women folk of the aristocratic class or any other material available to them.

There is a good collection of jewelry in Dir Museum Chakdara. It contais rings, necklaces, wristlets, necklaces, waste bands, anklets, hair pins, pendants, bangle and short band and buttons etc.

House Hold Object

The house hold objects used by the Pathan tribes comprise carved wooden low chair, wooden containers, spoons, milk churner, weaving operators, clay lamp, wooden spoon and glasses.

Weapons

The weapons displayed in the ethnological gallery are produced in different tribal areas. These weapons were used by the tribesman against the opponents in the event of war. The use of most of these weapons speaks about the courage and the valiant qualities of the Pathan tribes. The collection of weapons includes swords, daggers, guns, machine guns, muzzle loaded guns and powder pouches etc.

Musical Instruments

The musical instruments used by the locals displayed in the museum comprised of Rabab, Sitar, Surney, Tablas, and Tambourine etc.







fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti

Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

A cultura é o único antídoto que existe contra a ausência de amor.

Vamos compartilhar.



--br via tradutor do google

DIR MUSEU Chakdara, Paquistão.
Dir, situado no Khyber Pakhtunkhwa do Paquistão, é uma das regiões mais importantes, tanto historicamente e culturalmente. Seus territórios se estende entre 34 ° 22 'e 35 ° 50' norte e 71 ° 02 'e 72 ° 30' Leste e compreende principalmente o terreno drenada pelo rio Panjkora e seus afluentes. Dir leva o seu nome a partir do nome de uma aldeia, Dir, que serviu como capital do estado durante a era nababos. Tem Distrito Swat no Oriente, Bajaur no Ocidente, Chitral sobre a Agência Norte e Malakand no sul.

A história da Dir remonta pelo menos ao segundo milênio antes de Cristo, o que é testemunhado pelas escavações de numerosos enterros de arianos na Timargarha e em outros lugares, que data de 18 de século 6 aC. Os arianos foram seguidos pelos Achaemenids, que foram expulsos pela invasão de Alexandre em 327 aC, embora ele enfrentou grandes dificuldades em subjugar a população local. 

Historiadores gregos pagaram grandes homenagens à população, o exército ea rainha de Massaga, um local antigo, perto da vila moderna Ziarat, situada entre Chakdara e Timargarha. Após os gregos, a área testemunhou o Gandharan Civilização, que alcançou grande fama. Este período é representado pela presença dos vestígios monumentais dos stupas e mosteiros budistas, alguns dos quais já preencheu o museu em Chakdara.

Dir ocupado uma posição importante como um centro de arte Gandhara. Peregrinos e historiadores definiram Gandhara, (a terra de fragrância e beleza), como "a área a oeste da Indus e norte de rios Cabul que incluía os vales de Peshawar, Swat, Dir e Bajaur, estendendo-se para o oeste a Hadda e Bamiyan em Afeganistão e Taxila Valley, em Punjab, no leste ". 

A região de Dir é, portanto, coberto com os restos do Gandharan Civilization Museum e Dir, Chakdara, oferece uma coleção única de multa e Gandharan Art. O Departamento de Arqueologia da Universidade de Peshawar empreendeu alguns projetos arqueológicos importantes em Dir durante 1966-1969 e escavou vários sítios arqueológicos. Para abrigar a coleção da área, o então Governo do Estado de Dir, construiu um museu em Chakdara. Capt. Rahatulah Khan Jaral, o então agente político da Agência Dir, propôs a construção do Museu Dir e atribuída uma soma de Rs.2, 50.000 / - para a sua construção. O Governo Provincial posteriormente atribuído um fundo adicional de Rs.4, 90.000 / - para a construção de bairros residenciais, muro, casa de hóspedes, armazenamento e outras instalações no museu.

O edifício do museu foi projetado pelo Sr. Saidal Khan, Consultor Arquiteto de Khyber Pakhtunkhwa Departamento de Obras Públicas. O designer, ao projetar o museu, manteve o estilo local da arquitetura em mente e construídos de pedras nuas, chamada pedra Malakandi, um elemento arquitectónico comum na área e refletindo a força e dinamismo dos habitantes. O museu tem uma aparência como forte com uma grande fachada, que consiste em uma entrada em arco, dois piquete-torres de canto e ameias quadrado sobre o parapeito.

O museu permaneceu um museu do estado até 1969 e quando o estado foi fundida com Khyber Pakhtunkhwa, o museu foi entregue ao governo provincial. O governo provincial constituído um Conselho de Governadores sob a Khyber Pakhtunkhwa de Educação e Formação Portaria 1970 para executar os assuntos do museu. O tenente-general Azhar Khan, o então governador de Khyber Pakhtunkhwa colocou a fundação do museu em 1970/09/20. O tenente-general (IDT). Fazl-e-Haq, do então governador Khyber Pakhtunkhwa inaugurou o museu em 1979/05/30. O objetivo do museu é para expor a coleção arqueológica, islâmica e etnológico da área, incluindo esculturas, moedas, jóias e armas, etc.

Gandharan Gallery
Dir museu tem uma coleção total de 2161 objetos, com mais de 1444 peças gandharana. As peças de arte gandharana no Museu Dir vêm principalmente a partir dos locais de Andan Dheri, Chat Pat, Baghrajai, Bumbolai, Jabagai, Shalizar, Ramora, Tri Banda, Macho, Nasafa, Damkot, Bajaur e Talash, Dir, Malakand, Balambat, Timargarha , Sanlai Graves, Inayat Qila, Shah Dheri Damkot, Gumbatuna, Jandol, Matkani e Shalkandi.

A recolha desta seção inclui os temas do pré-nascimento e de histórias de vida de Buda, milagres, Atlants, esculturas permanentes individuais e cabeças de estuque.

Etnológico Gallery
O Etnológico Galeria do museu foi fundado em 1977 com 498 objetos e inclui armas, jóias, vestidos bordados, cerâmica, instrumentos musicais, objetos, mobiliário e elementos arquitetônicos de madeira.

Trabalho bordado
O trabalho de bordado compreende os artigos feitos de algodão, seda, lã, fios de ouro e prata. Os objetos e seu uso refletir sobre a tradição antiga e orgulhosa das várias tribos Pathan que vivem nas áreas de fronteira do Paquistão. O bordado é uma arte popular favorito entre as mulheres eo material utilizado é mão fiado e tecido de algodão. A casa das senhoras, além de seu trabalho são excepcionalmente qualificados para produzir peças surpreendentes de bordados de ouro e seda. Geralmente o bordado é feito em pano preto com multi fios de seda coloridas em combinações lindamente correspondentes. 

Os projetos assim desenhados em roupas ou são floral ou geométrico. O trabalho dori ou trança bordado, é muito eficaz exibido na Choghas de lã (casaco longo) e cobertores Swati. Os xales de lã com fronteira projetado especialmente para senhoras são realmente excelente. Os sacos de mão e toalha de mesa também são classificados entre os cinco exemplares de arte bordado. Outros artigos incluem camisas das senhoras, crianças, cap mão bolsa etc com terra preta enriced com forro em cores vermelhas, verdes, amarelas e brancas.

Jóias
O interesse humano na auto-adorno está envolta profunda na antiguidade. Nos tempos antigos, as pessoas estavam tentados a usar jóias feitas de conchas, ossos, pedras semi-preciosas, o ornamento de prata e ouro foram usadas principalmente por mulheres popular da classe aristocrática ou de qualquer outro material disponível para eles.

Há uma boa coleção de jóias em Dir Museu Chakdara. Ele contais anéis, colares, pulseiras, colares, faixas de resíduos, tornozeleiras, alfinetes de cabelo, pingentes, pulseira e banda curta e botões etc.

Faxinera Objeto
Os objetos de preensão de casa usados ​​pelas tribos Pathan compreendem esculpido cadeira de madeira baixo, embalagens de madeira, colheres, churner leite, os operadores de tecelagem, lâmpada de barro, colher de madeira e vidros.

Armas
As armas exibidas na galeria etnológico são produzidos em diferentes áreas tribais. Essas armas foram usadas pela tribo contra os oponentes em caso de guerra. O uso de mais destas armas fala sobre a coragem e as qualidades valentes das tribos Pathan. A coleção de armas inclui espadas, punhais, pistolas, metralhadoras, pistolas carregadas pela boca e bolsas em pó, etc.
Instrumentos musicais

Os instrumentos musicais usados ​​pelos moradores exibido no museu composto por Rabab, Sitar, Surney, Tablas, e pandeiro etc.

San Jose Museum of Quilts & Textiles -- Museu de San Jose de Quilts & Textiles

The permanent collection of the San Jose Museum of Quilts & Textiles is comprised of 850 textiles, including historic quilts, contemporary art quilts, and textile-based art forms, as well as costumes and garments from world cultures. Formed in 1977, the Museum’s collection has gained distinction for its’ unique art and material culture collection both locally and nationally. An indexed library of reference books and related periodicals, available to researchers by appointment, also supports the permanent collection.




Recent additions to the collection include two mid-twentieth century tapestry works designed by Mark Adams, donated by Henry and Judy Wagner of Novato, CA., and an important group of woven tapestries from Ruth Dundas. The Dundas Collection features twelve tapestries, with works from the San Francisco Tapestry Workshop (1977-1981), The Scheuer Tapestry Studio (1982-91), and original works by Dundas. The P&B Textiles’ Collection, comprised of twenty-four contemporary and two historical quilts have also been accepted into the permanent collection. These were donated to the museum in honor of P&B’s founder, and former Museum Board member, the late Irwin Bear.

A key objective of the collection is to recognize and promote an understanding of the central role played by Bay Area artists in the quilting and textile arts revival during the second half of the twentieth century—a movement that continues today. The collection currently holds signature pieces by nationally recognized artists local to the area – Katherine Westphal, Lillian Elliot, Terese May, Marian Clayden, Ed Rossbach, Charlotte Patera, Linda Gass, Joan Schulze, Yvonne Porcella, to name a few – and we anticipate strengthening this important aspect of the collection.

Central to its mission to promote the art, craft, and history of quilts and textiles, the Museum continues to grow its holdings of historical quilts and textiles from world cultures. San Jose and the greater Bay Area include people from the Hispanic, Latino, Vietnamese and Chinese cultures, and each of these cultures has a rich history based in textile traditions. The Museum is committed to preserving world textile traditions as well as contemporary trends in textile arts.

Collections work has been generously supported by an American Association of Museum’s MAP Assessment, which laid the groundwork for the development of the current Collection Management Policy. A National Endowment for the Humanities Collections Preservation Assessment was completed in 2012, with additional funds provided by the J.W. & H.M. Goodman Family Charitable Foundation.

-
The mission of the San Jose Museum of Quilts & Textiles is to promote and celebrate the art, creators, craft, and history of quilts and textiles.

The Museum is the nexus for fiber artists, art lovers, collectors, quilters, and crafters who share a passion for fiber art and a deep commitment to its preservation and evolution.









Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

A cultura é o único antídoto que existe contra a ausência de amor.

Vamos compartilhar.




--br via tradutor do google
A coleção permanente do Museu de San Jose de Quilts & Textiles é composta de 850 produtos têxteis, incluindo colchas, mantas históricas de arte contemporânea, e formas de arte baseados em têxteis, bem como trajes e vestidos de culturas do mundo. Formada em 1977, a coleção do Museu ganhou distinção por sua "colecção única de cultura de arte e material de nível local e nacional. Uma biblioteca indexada de livros de referência e periódicos relacionados à disposição dos pesquisadores por nomeação, também suporta a coleção permanente.

As recentes adições à coleção incluem duas obras de tapeçaria meados do século XX projetados por Mark Adams, doada por Henry e Judy Wagner de Novato, CA., e um importante grupo de tapeçarias tecidas de Ruth Dundas. A coleção de Dundas oferece doze tapeçarias, com obras do San Francisco Tapestry Oficina (1977-1981), o Scheuer Tapestry Studio (1982-1991), e obras originais de Dundas. Coleção Os P & B "Têxteis, composta de vinte e quatro contemporâneos e duas colchas históricos também foram aceites para a coleção permanente. Estes foram doados ao museu em honra do P & B fundador, e ex-membro do Conselho Museum, o Urso Irwin tarde.

Um objectivo essencial da coleção é reconhecer e promover uma compreensão do papel central desempenhado por artistas da área da baía no renascimento quilting e têxteis artes durante a segunda metade do XX século movimento que continua hoje. A coleção possui atualmente partes da assinatura de artistas reconhecidos nacionalmente locais para a área - Katherine Westphal, Lillian Elliot, Terese Maio, Marian Clayden, Ed Rossbach, Charlotte Patera, Linda Gass, Joan Schulze, Yvonne Porcella, para citar alguns - e prevemos reforçar este aspecto importante da coleção.

Central de sua missão de promover a arte, artesanato e história de quilts e têxteis, o Museu continua a crescer as suas participações de quilts históricos e têxteis de culturas do mundo. San Jose e maior Bay Area incluem pessoas do latino-americano, Latino, vietnamita e culturas chinesa, e cada uma dessas culturas tem uma história rica com base em tradições têxteis. O Museu está empenhada em preservar tradições têxteis mundiais, bem como as tendências contemporâneas nas artes têxteis.

Colecções trabalho foi generosamente apoiado por uma Associação Americana de Avaliação MAP do Museu, que lançou as bases para o desenvolvimento da atual Política de Gestão de Coleção. A Fundação Nacional para a Avaliação de Conservação Humanas Colecções foi concluída em 2012, com recursos adicionais fornecidos pelo JW & H.M. Família Goodman Charitable Foundation.
-
A missão do Museu de San Jose de Quilts & Textiles é promover e celebrar a arte, criadores, artesanato e história de quilts e têxteis.

Bucovina Museum, Romania, Suceava County. --- Museu Bucovina, Romania, Suceava County.

The first museum in Suceava was opened in 1900, by the initiative of some local intellectuals. In the beginning, the museum included only a few collections that were obtained as a result of the researches and excavation works at the Seat Fortress of Suceava. The museum was expanded and developed over time and became an important cultural institution, currently named Bukovina Museum (Muzeul Bucovinei). It has several departments and administers the medieval sites of the Seat Fortress, Șcheia Fortress and the Princely Court, local museums (Bukovina Village Museum, the history, ethnographic and natural sciences museums), the memorial houses of Simion Florea Marian in Suceava, Nicolae Labiș in Mălini, Eusebiu Camilar in Udești and Ciprian Porumbescu in Stupca, and two traditional houses located in Solca and Bilca.


Reconstitution of the throne hall, during the reign of Stephen the Great

The oldest department of Bukovina Museum is the history museum, which was the backbone for creating a county museum at Suceava. This museum presents the local history of Suceava and Moldavia in the context of Romanian national history. The exhibits of the history museum and the offices of Bukovina Museum are located in a historic building, in the city center. The building, which hosted the prefecture of Suceava County during the interwar period, was built between 1902-1903. Since 1968, it houses the history museum. In 2014, the building and the museum entered an extensive program of modernization, rehabilitation and expansion.

At the history museum there is a reconstitution of a scene from the former throne hall located in the Seat Fortress. The scene presents some notable people from the history of Moldavia, made in glass fiber: Stephen the Great (ruler of Moldavia), Maria Voichița (his third wife), Bogdan III the One-Eyed (his son and successor to the throne), officials of that time. The scene chosen to be reconstructed is an allotment of land for peasants. The reconstitution is based on medieval documents, frescoes and archaeological researches.

Bukovina Village Museum

Bukovina Village Museum (Muzeul Satului Bucovinean) is an open-air museum that highlights the traditional cultural and architectural heritage of Bukovina region. It is located in the eastern part of Suceava, near the Seat Fortress. It was founded in the '70s, but its major expansion and development took place after 1990. The museum is designed as a traditional village in Bukovina, containing houses and various objectives from the ethnographic areas of Rădăuți, Humor, Câmpulung Moldovenesc, Dorna and Fălticeni. The museum includes among others a water mill from Mănăstirea Humorului, a traditional blacksmith workshop, a pottery workshop from Marginea and one of the many old wooden churches in northern Moldavia: Church of the Ascension, a Romanian Orthodox wooden church built in 1783 in Vama, a village in Suceava County. The bell tower is also made in wood, and dates from 1787. The church and the bell tower were both relocated in 2001, and currently are part of the museum.

The Princely Inn of Suceava

Besides Bukovina Village Museum, another museum that reflects the traditional life in this part of Romania is the ethnographic museum. It was opened in 1968 and includes old collections and exhibits that are housed in an medieval inn located in the center of Suceava, known as the Princely Inn of Suceava (Hanul Domnesc din Suceava). This landmark dates from the late 16th century and early 17th century. It was built of stone and has two floors and a cellar. During the Austrian rule (1775-1918), the inn operated as a hunting lodge for the imperial family. Since 1968, it hosts the ethnographic museum. The Princely Inn is the oldest civic building in Suceava which had not been seriously affected by time and maintained its original architecture.

Natural sciences museum

The natural sciences museum was founded in 1976-1977, being the newest museum in Suceava. It highlights the flora and fauna of the surrounding area. The museum's rare exhibits and collections are housed in an old building, located in the central park of the city and built between 1811-1814. In the past, before being an attraction for visitors, the building operated as a school for boys.

Along with all these museums, Bukovina Museum includes memorial houses of some writers and artists born in this area of the country. The memorial house of Simion Florea Marian (Casa memorială Simion Florea Marian) is the only one located in Suceava, the other ones being in the surrounding area. The memorial house operates as a museum. It was opened in 1974 in the home where Romanian priest and writer Simion Florea Marian lived, from 1884 until 1907, when he died. The museum hosts a collection that contains over 10,000 volumes, over 450 collections of magazines and newspapers, of which 150 are from Bukovina, manuscripts, letters, cultural and historical documents, old photos. In front of the memorial house it was opened a small park with a statue dedicated to Simion Florea Marian.







fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti

colaboração:  Gabriela Mangirov


Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

A cultura é o único antídoto que existe contra a ausência de amor.

Vamos compartilhar.







--br via tradutor do google

Museu Bucovina, Romania, Suceava County.


O primeiro museu em Suceava, inaugurado em 1900, por iniciativa de alguns intelectuais locais. No início, o museu incluiu apenas algumas coleções que foram obtidos como resultado das pesquisas e trabalhos de escavação na fortaleza do assento de Suceava. O museu foi ampliada e desenvolvida ao longo do tempo e tornou-se uma importante instituição cultural, atualmente denominada Bucovina Museum (Muzeul Bucovinei). Ele tem vários departamentos e administra os locais medievais da Fortaleza de assento, Scheia Fortaleza e do Tribunal principesco, museus locais (Bucovina Village Museum, o histórico, etnográfico e ciências museus naturais), as casas memorial de Simion Florea Marian em Suceava, Nicolae Labis em Malini, Eusebiu CamilaR em Udeşti e Ciprian Porumbescu em Stupca, e duas casas tradicionais localizadas em Solca e Bilca.


Reconstituição do salão do trono, durante o reinado de Estevão, o Grande
O departamento mais antigo de Bucovina Museum é o museu de história, que era a espinha dorsal para a criação de um museu do condado em Suceava. Este museu apresenta a história local de Suceava e Moldávia no contexto da história nacional romena. As exposições do Museu de História e os escritórios de Bucovina Museum estão localizados num edifício histórico, no centro da cidade. O edifício, que sediou a prefeitura de Suceava County durante o período entre guerras, foi construído entre 1902-1903. Desde 1968, abriga o museu de história. Em 2014, o edifício eo museu entrou um extenso programa de modernização, reabilitação e expansão.

No museu de história há uma reconstituição de uma cena do antigo salão do trono localizado na Fortaleza Seat. A cena apresenta algumas pessoas notáveis ​​da história da Moldavia, feito em fibra de vidro: Stephen, o Grande (governante da Moldávia), Maria Voichita (sua terceira esposa), Bogdan III, o Caolho (seu filho e sucessor ao trono), funcionários daquela época. O cenário escolhido para ser reconstruído é uma porção de terra para os camponeses. A reconstituição é baseada em documentos medievais, afrescos e pesquisas arqueológicas.


Bucovina Aldeia Museu
Bucovina Aldeia Museu (Muzeul Satului Bucovinean) é um museu a céu aberto que destaca o património cultural e arquitectónico tradicional da região de Bucovina. Ele está localizado na parte leste de Suceava, perto da Fortaleza Seat. Foi fundada nos anos 70, mas a sua grande expansão e desenvolvimento teve lugar depois de 1990. O museu é concebido como uma aldeia tradicional em Bucovina, contendo casas e vários objectivos das áreas etnográficas de Rădăuţi, Humor, CampulungMoldovenesc, Dorna e Fălticeni . O museu inclui entre outros, um moinho de água de Mănăstirea Humorului, uma oficina de ferreiro tradicional, uma oficina de cerâmica de Marginea e uma das muitas igrejas antigas de madeira no norte da Moldávia: Igreja da Ascensão, uma igreja de madeira ortodoxo romeno construído em 1783 em Vama, uma vila no Condado de Suceava. A torre do sino também é feita em madeira, e as datas de 1787. A igreja ea torre sineira foram ambos se mudou em 2001, e atualmente fazem parte do museu.


O principesco Inn de Suceava
Além Bucovina Village Museum, outro museu que reflete a vida tradicional nesta parte da Roménia é o museu etnográfico. Foi inaugurado em 1968 e inclui coleções antigas e exposições que estão alojados em uma pousada medieval localizada no centro de Suceava, conhecido como o principesco Inn de Suceava (Hanul Domnesc din Suceava). Este marco datas do final do século 16 e início do século 17. Foi construído de pedra e tem dois andares e uma adega. Durante o governo austríaco (1775-1918), a pousada operado como um pavilhão de caça para a família imperial. Desde 1968, abriga o museu etnográfico. O principesco Inn é o mais antigo edifício cívico em Suceava que não tinham sido seriamente afetada pelo tempo e manteve a sua arquitetura original.


Ciências naturais museu
O Museu de Ciências Naturais foi fundado em 1976-1977, sendo o mais novo museu em Suceava. Ele destaca a flora ea fauna da área circundante. Exposições e coleções raras do museu estão alojados em um prédio antigo, localizado no parque central da cidade e construído entre 1811-1814. No passado, antes de ser uma atração para os visitantes, o edifício funcionava como uma escola para meninos.

Junto com todos estes museus, Bucovina Museu inclui casas memorial de alguns escritores e artistas nascidos nesta área do país. O memorial casa de Simion Florea Marian (Casa memorială Simion Florea Marian) é o único localizado em Suceava, os outros sendo na área circundante. O memorial casa funciona como um museu. Foi inaugurado em 1974 na casa onde padre romeno e escritor Simion Florea Marian viveu, desde 1884 até 1907, quando ele morreu. O museu abriga uma coleção que contém mais de 10.000 volumes, mais de 450 coleções de revistas e jornais, dos quais 150 são de Bucovina, manuscritos, cartas, documentos históricos e culturais, fotos antigas. Na frente da casa memorial foi inaugurado um pequeno parque com uma estátua dedicada a Simion Florea Marian.

-
Por quase 200 anos, a cidade de Suceava era a capital do principado de Moldávia e da principal residência dos príncipes moldávio (entre 1388 e 1565). A cidade era a capital das terras de Stephen, o Grande, uma das figuras mais importantes na história romena, que morreu em Suceava em 1504. Durante o governo de Alexandru Lapusneanu, a sede foi transferida para Iaşi em 1565 e Suceava não conseguiu se tornar o o capital novamente. Michael, o Bravo capturaram a cidade em 1600, durante as Guerras dos Magnatas da Moldávia em uma tentativa de unir Valáquia, Moldávia e Transilvânia, mas foi derrotado no mesmo ano.

Juntamente com o resto da Bucovina, Suceava estava sob o domínio do Império Habsburgo (mais tarde Áustria-Hungria) 1775-1918; a fronteira dos domínios dos Habsburgo passado, a sul-leste da cidade. No final da I Guerra Mundial, tornou-se parte da Grande Romênia.

Durante o período comunista na Roménia, Suceava foi fortemente industrializado.