Ouvir o texto...

quinta-feira, 24 de março de 2016

Chilena Patricia Claro homenageia a água em mostra no Museu Nacional, Brasil.

Artista manipula reflexos de água por meio de múltiplas linguagens, como fotografia, pintura e videoinstalação. Exibição abre nesta quarta (23/3) e segue até 24 de abril


Nesta terça (22/3), data em que se comemora o Dia Mundial da Água, chega à cidade uma exposição que lida com o líquido de maneiras abstratas e experimentais. Na mostra “Formas d’Água – Integração por Dispersão”, a chilena Patricia Claro parte de reflexos na água para criar fotografias, gravuras, pinturas e videoinstalações. A mostra abre nesta terça (22/3), às 19h30, no Museu Nacional, e entra em cartaz na quarta (23/3).


Da fotografia à imagem abstrata
Os procedimentos de Patricia trabalham mais com os reflexos da água e as diversas condições que influenciam na luminosidade, como atmosfera e estação do ano, do que o líquido em si. “Primeiro, você acredita que é uma fotografia, quando na verdade é uma pintura. E, depois, percebe que aquela paisagem retratada não existe”, resume o paulista Rafael Raddi, curador da mostra.

Desde cedo, Patricia teve ligação com a pintura. Ela transfere esse interesse pictórico para o início de seu processo, ao fotografar os reflexos de luz na água. “A fotografia proporciona o milésimo de segundo no momento da captação”, explica. As variações da luz ressurgem como camadas de tinta na pintura e ganham efeito multimídia quando a artista elabora video instalações, narradas com apoio da trilha sonora do conterrâneo compositor de trilhas sonoras Max Zegers.

Todos os componentes sujeitos à reflexão interessam à obra da artista. “Ela busca a refração da luz nas fontes de água e ecossistemas aquíferos. Outro interesse é sobre como esse fenômeno se comunica com as sombras das árvores, das pedras, da madeira embaixo d’água, dos igarapés”, descreve Raddi.

Montagem mutante
Na primeira passagem pelo Brasil, Patricia começa por Brasília e depois segue para Campinas (SP), Campo Grande (MS), Belém (PA). Em 2017, encerra o circuito ao visitar Rio de Janeiro (RJ), Campina Grande (PB), Florianópolis (SC) e Foz de Iguaçu (PR). A exposição assume diversas formas a cada nova montagem.

Em cada praça, a curadoria perpassa diferentes processos criativos. Patricia fará residência nos locais de exibição, compondo trabalhos específicos que dialogam com diferentes percepções sobre a água. Raddi explica o subtema de Brasília, “Integração por Dispersão”, que revisita as origens da capital por meio da Missão Cruls e dos paralelos de Dom Bosco, padroeiro da capital.

“Há também o Parque Ecológico das Águas Emendadas e a conexão entre as bacias do Amazonas, São Francisco e Paraná. E o fato de Brasília integrar várias correntes culturais”, analisa o curador. “A capital foi criada para integrar os país, mas a água ao mesmo tempo se dispersa. Ela integra dispersando”, continua.

De 23/3 a 24/3. Terça a domingo, das 9h às 18h30. No Museu Nacional Honestino Guimarães (Esplanada dos Ministérios, Conjunto Cultural da República, 3324-0559). Entrada franca. Classificação indicativa livre.









Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

A cultura é o único antídoto que existe contra a ausência de amor.

Vamos compartilhar.

Polônia inaugura museu em Markowa para honrar heróis que salvaram judeus.. --- Polska inauguruje muzeum w Markowej Aby uhonorować bohaterów, którzy ratowali Żydów.. --- Poland inaugurates museum in Markowa to honor heroes who saved Jews.

A família Ulma, cujos oito membros foram assassinados pelos nazistas em 1944 por tentar salvar um grupo de judeus, dá nome ao museu que abriu suas portas recentemente na Polônia para honrar a memória dos heróis que morreram durante a Segunda Guerra Mundial por socorrer seus vizinhos.


"Trata-se do primeiro museu da Polônia que lembra estes poloneses que ajudaram judeus durante a Segunda Guerra Mundial", declarou à Agência Efe seu diretor, Mateusz Szpytma, que ressaltou que, graças a estas pessoas, entre 30.000 e 40.000 poloneses de religião hebreia conseguiram escapar da perseguição nazista.


Szpytma incide no contexto histórico, com uma "Polônia sob ocupação alemã, uma ocupação extremamente cruel que deixou seis milhões de poloneses mortos, a metade deles judeus".

Nessa situação e, "apesar da ameaça de morte, houve gente que ajudou os judeus, autênticos heróis", ressaltou.

Só na Europa Oriental as autoridades nazistas contemplavam a pena de morte por escondê-los, enquanto em outros regiões, como na França ou Países Baixos, os castigos eram mais benevolentes.

O museu fica em Markowa, um pequeno povoado rural da região polonesa dos Sub-Cárpatos, onde até 1944 viveu a família Ulma, cujo nome foi eternizado nestas instalações.

Em 1939 Markowa contava com aproximadamente 4.400 habitantes, deles 120 judeus, em sua maioria assassinados pelos nazistas em 1942.

No entanto, e graças aos camponeses da comarca, 21 deles conseguiram salvar suas vidas e emigrar depois da guerra a Estados Unidos, Canadá e Israel.

Entre estes camponeses se encontravam Jozef e Wiktoria Ulma, que então tinham seis filhos (com idades entre oito e dois anos) e que decidiram esconder oito judeus em sua casa.

Não está claro como as autoridades nazistas se deram conta do fato, mas em 24 de março de 1944 a polícia militar alemã se apresentou na fazenda dos Ulma e assassinou os judeus escondidos e todos os membros da família, inclusive as crianças. Wiktoria estava então grávida de seu sétimo filho.

A família Ulma foi distinta com o título de Justo entre as Nações pelo Instituto Yad Vashem de Israel, da mesma forma que outros 6.400 poloneses que arriscaram sua vida para salvar judeus.

O museu se centra em histórias que, como a dos Ulma, aconteceram na província de Sub-Cárpatos, e mostra o heroísmo de alguns poloneses, mas também os dilemas que enfrentaram perante o temor de perder a vida por ajudar os outros.

São expostas também as relações polonesas-judaicas antes da guerra e a forma como a ocupação alemã modificou uma convivência que até então tinha sido pacífica.

O museu esteve em construção durante quase oito anos e fica em um edifício que lembra uma casa camponesa típica.

Seu "coração" é uma sala iluminada que reproduz o lar da família Ulma e inclusive abriga alguns móveis originais, como a mesa de carpinteiro de Jozef e algumas fotografias feitas por ele, fotógrafo amador.

O museu foi erguido por iniciativa das autoridades da província de Sub-Cárpatos e espera ser o primeiro de outros centros que lembrem a pouco conhecida história dos poloneses que arriscaram sua vida para socorrer seus compatriotas judeus.

Hoje na quase não há vestígios da forte presença judia que existia até antes da guerra, como a bela sinagoga do século XVIII de Lancut ou o cemitério de Lezajsk, onde está enterrado o rabino Tzadik Elimelech, um dos pais do Hassidismo.

A abertura do museu coincidiu com as críticas do governo polonês ao historiador e professor de Princeton, Jan Tomasz Gross, autor de vários ensaios sobre como os poloneses foram em alguns casos cúmplices no massacre de seus vizinhos de religião hebreia.

"Os alemães assassinavam os judeus e os poloneses que os socorriam e, apesar de isso, houve poloneses que arriscaram sua vida para ajudar-lhes, embora também seja preciso lembrar que houve situações contrárias e cruéis, e não temos por que negar isso", finalizou o diretor do museu da família Ulma.









Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

A cultura é o único antídoto que existe contra a ausência de amor.

Vamos compartilhar.





--pl via tradutor do google

Polska inauguruje muzeum w Markowej Aby uhonorować bohaterów, którzy ratowali Żydów.
-
Rodzina Ulmów, którego osiem członkowie zostali zamordowani przez hitlerowców w 1944 roku za próbę zapisać grupę Żydów, nazwy muzeum otwarto ostatnio w Polsce, aby uczcić pamięć bohaterów, którzy zginęli w czasie II wojny światowej, aby pomóc swoim sąsiadom.

"Jest to pierwsze w Polsce muzeum, którzy pamiętają tych Polaków, którzy pomagali Żydom w czasie II wojny światowej," powiedział Efe jej dyrektor, Mateusz Szpytma, który zwrócił uwagę, że dzięki tym ludziom, między 30.000 a 40.000 Polaków religii hebrajskiej udało im się uciec nazistowskie prześladowania.

Szpytma koncentruje się na kontekście historycznym, z "Polska pod okupacją niemiecką, niezwykle okrutnej okupacji, które opuściły sześć milionów polskich zmarłych, połowa z nich Żydów."

W tej sytuacji ", mimo groźby śmierci, byli ludzie, którzy pomagali Żydom, prawdziwych bohaterów," powiedział.

Tylko w Europie Wschodniej władze hitlerowskie były rozważa karę śmierci za ich ukrywanie, podczas gdy w innych regionach, takich jak Francja czy Holandia, te kary były bardziej życzliwe.

Muzeum mieści się w Markowej, małej wiosce w polskim regionie Podkarpackie, gdzie do 1944 roku żył rodziny Ulmów, którego nazwisko zostało uwiecznione w tych obiektach.

W 1939 Markowa miała około 4400 mieszkańców, z nich 120 Żydów, w większości zamordowanych przez hitlerowców w 1942 roku.

Jednak dzięki chłopów w regionie, 21 z nich udało się uratować swoje życie i emigracji po wojnie Stany Zjednoczone, Kanada i Izrael.

Wśród tych chłopów Józefa i Wiktorii Ulmów, która wtedy miała sześcioro dzieci (w wieku ośmiu i dwa lata) i postanowili ukryć ośmiu Żydów w ich domu.

Nie jest jasne, w jaki sposób władze hitlerowskie podjęły pod uwagę fakt, ale na 24 marca 1944 roku niemieccy żandarmi stał na farmie ULMA i zamordowany ukrytych Żydów i wszystkich członków rodziny, w tym dzieci. Wiktoria była wtedy w ciąży z siódmym dzieckiem.

Rodzina Ulmów została wyróżniona tytułem Sprawiedliwych wśród Narodów Świata przez Instytut Yad Vashem w Izraelu, podobnie jak inne 6400 Polaków, którzy ryzykowali życie, by ratować Żydów.

Muzeum skupia się na historii, takich jak Ulma, wydarzyło się w prowincji podkarpackie i pokazuje bohaterstwo niektórych Polaków, ale także dylematy stanęli przed strachem przed utratą życia, pomagając innym.

Są również narażone na stosunki polsko-żydowskich przed wojną, jak okupacja niemiecka zmodyfikowana współistnienie, które do tej pory było spokojnie.
Muzeum było w trakcie budowy przez prawie osiem lat i znajduje się w budynku, który przypomina typowy chłop domu.

Jego "serce" to jasny pokój, który odgrywa domu do rodziny Ulmów, a nawet domy jakieś oryginalne meble, w tabeli Józef Carpenter i kilka fotografii wykonanych przez niego, fotografa amatora.

W muzeum został zbudowany z inicjatywy Podkarpackiego władz wojewódzkich i ma nadzieję być pierwszym wśród innych ośrodków pamiętać mało znaną historię Polaków, którzy ryzykowali swoje życie, aby uratować swoich kolegów Żydów.

Dziś w prawie nie ma śladów silnej obecności Żydów, która istniała jeszcze przed wojną, jak piękna synagoga z XVIII wieku Łańcucie i Leżajsku cmentarz, gdzie pochowany jest rabin cadyk Elimelech rodzic chasydyzmu.

Otwarcie muzeum zbiegło się z krytyką rządu polskiego historyka i Princeton profesor Jan Tomasz Gross, autor wielu esejów o tym, jak Polacy w niektórych przypadkach współudział w masakrze swoich sąsiadów religii hebrajskiej.

"Niemcy mordowali Żydów i Polaków, że socorriam, a mimo to nie byli Polacy, którzy ryzykowali życie, by im pomóc, choć konieczne jest również, aby pamiętać, że nie było sytuacje konfliktowe i okrutne, a my nie mamy powodu, by temu zaprzeczyć" skończył dyrektor muzeum rodziny Ulmów.







--in via tradutor do google
Poland inaugurates museum in Markowa to honor heroes who saved Jews.
-
The Ulma family, whose eight members were murdered by the Nazis in 1944 for trying to save a group of Jews, names the museum opened its doors recently in Poland to honor the memory of heroes who died during the Second World War to help their neighbors.

"This is the first museum in Poland who remember these Poles who helped Jews during the Second World War," he told Efe its director, Mateusz Szpytma, who pointed out that, thanks to these people, between 30,000 and 40,000 Poles Hebrew religion They managed to escape Nazi persecution.

Szpytma focuses on the historical context, with a "Poland under German occupation, an extremely cruel occupation that left six million Polish dead, half of them Jews."

In this situation, "despite the threat of death, there were people who helped the Jews, real heroes," he said.

Only in Eastern Europe the Nazi authorities were contemplating the death penalty for hiding them, while in other regions, such as France or the Netherlands, the punishments were more benevolent.

The museum is located in Markowa, a small rural village in the Polish region of Sub-Carpathian, where until 1944 he lived the Ulma family, whose name was immortalized in these facilities.

In 1939 Markowa had approximately 4,400 inhabitants, of them 120 Jews, mostly murdered by the Nazis in 1942.

However, thanks to the peasants of the region, 21 of them managed to save their lives and emigrate after the war the United States, Canada and Israel.

Among these peasants were Jozef and Wiktoria Ulma, which then had six children (aged eight and two years) and they decided to hide eight Jews in their home.

It is unclear how the Nazi authorities have taken account of the fact, but on March 24, 1944 the German military police stood on the farm of Ulma and murdered the hidden Jews and all family members, including children. Wiktoria was then pregnant with her seventh child.

The Ulma family was distinguished with the title of Righteous Among the Nations by the Yad Vashem Institute of Israel, just as other 6,400 Poles who risked their lives to save Jews.

The museum focuses on stories such as the Ulma, happened in the province of Sub-Carpathia, and shows the heroism of some Poles, but also the dilemmas they faced before the fear of losing their lives by helping others.

They are also exposed the Polish-Jewish relations before the war and how the German occupation modified a coexistence that had hitherto been peaceful.

The museum was under construction for almost eight years and is in a building that resembles a typical peasant home.

His "heart" is a bright room that plays home to the Ulma family and even houses some original furniture, as Jozef Carpenter table and some photographs taken by him, amateur photographer.


The museum was built on the initiative of the Sub-Carpathian province authorities and hopes to be the first of other centers to remember the little-known story of Poles who risked his life to rescue his fellow Jews.

Today in almost no traces of the strong Jewish presence that existed even before the war, as the beautiful synagogue eighteenth century Lancut or Lezajsk cemetery where is buried Rabbi Tzadik Elimelech, a parent of Hasidism.

The opening of the museum coincided with the criticism of the Polish government to historian and Princeton professor, Jan Tomasz Gross, author of several essays on how the Poles were in some cases complicit in the massacre of their neighbors of Hebrew religion.

"The Germans murdered the Jews and the Poles that socorriam and, despite this, there were Poles who risked their lives to help them, although it is also necessary to remember that there was conflict and cruel situations, and we have no reason to deny it," He finished the museum's director of Ulma family.

Ao Ibram, coube a análise do projeto Exposição de reabertura do Museu Casa Alphonsus de Guimaraens.

242ª CNIC aprova 6 projetos na área museal


A Comissão Nacional de Incentivo à Cultura – CNIC, realizou, entre os dias 8 e 10 de março, em Parnaíba, no Piauí, a sua 242ª reunião. Na oportunidade, foram analisados 404 projetos e aprovou a captação de recursos de renúncia fiscal via Lei Rouanet para 388 deles, o que soma um total de mais de R$ 270 milhões passíveis de serem investidos em projetos culturais. Na área de museus, foram aprovados seis projetos, num valor total de cerca de R$ 3,4 milhões.

Ao Ibram, coube a análise do projeto Exposição de reabertura do Museu Casa Alphonsus de Guimaraens. Além dele, foram aprovados os seguinte projetos, analisados por outras vinculadas: Jogando com as cores NAIF; Ateliers Pernambucanos 1974 – 1984; Exposição de Arte – Retrospectiva 30 anos Prêmio Design; Crescer com arte e Tércio da Gama – Pinturas Recentes. Veja os pareceres e saiba mais sobre os projetos aprovados aqui.


Casa em que viveu o poeta simbolista Alphonsus de Guimaraens.

Sobre a CNIC

Com uma agenda mensal de reuniões que se revezam entre a capital federal e encontros itinerantes em cidades de diferentes regiões do país, a CNIC é um colegiado formado por representantes dos setores culturais e empresariais, da sociedade civil e do poder público.

A comissão possui caráter consultivo e é responsável por subsidiar o Ministério da Cultura no enquadramento dos projetos culturais às finalidades e objetivos previstos pela Lei Rouanet para a captação de recursos por renúncia fiscal.









Cultura e conhecimento são ingredientes essenciais para a sociedade.

A cultura é o único antídoto que existe contra a ausência de amor.

Vamos compartilhar.


Bảo tàng Lịch sử Việt Nam, các viện bảo tàng lớn nhất Việt Nam. --- Vietnam History Museum, the largest museum in Vietnam.. --- Vietnam History Museum, o maior museu no Vietnã.

Bảo tàng Lịch sử Việt Nam cùng với Bảo tàng Cách mạng Việt Nam là hai bảo tàng đã được sát nhập dưới tên Bảo tàng Lịch sử quốc gia. Bảo tàng Lịch sử Việt Nam (cũ) là nơi lưu giữ những hiện vật, phản ánh các nền văn hóa, lịch sử dựng nước và giữ nước của người Việt Nam từ thuở ban đầu khai sáng đến ngày ra đời nước Việt Nam Dân chủ Cộng hòa. Viện bảo tàng có phong cách kiến trúc Đông Dương, nằm ở số 1 phố Tràng Tiền, Hoàn Kiếm, Hà Nội. Viện Bảo tàng mở cửa đón khách cả tuần, trừ thứ hai. Tại đây còn lưu giữ nhiều hiện vật quý như Trống đồng Đông Sơn, gốm Bát Tràng, tượng thần Shiva, cọc gỗ trong trận Bạch Đằng,...

Bảo tàng Lịch sử Việt Nam là thành viên của Hội đồng Bảo tàng Quốc tế (ICOM), là thành viên sáng lập Hiệp hội các bảo tàng quốc gia châu Á (ANMA).


Bảo tàng Lịch sử Việt Nam được thành lập ngày 3 tháng 9 năm 1958 trên cơ sở kế thừa Bảo tàng Louis Finot do người Pháp xây dựng năm 1926 và hoạt động vào năm 1932. Đây là Viện bảo tàng của trường Viễn Đông Bác cổ. Ngày ấy, đây là nơi trưng bày những đồ cổ thu thập từ các nước ở Đông Nam Á. Nǎm 1958, người Pháp bàn giao lại ngôi nhà này cho chính quyền cách mạng mới.

Kiến trúc.

Bảo tàng Louis Finot (Bảo tàng lịch sử ngày nay) thuộc Trường Viễn Đông Bác cổ Pháp (École Française d’Extrème - Orient), do các kiến trúc sư C.Batteur và E.Hébrard thiết kế năm 1925 có thể được coi là một đại diện lớn của phong cách Kiến trúc Đông Dương, một phong cách nỗ lực kết hợp các giá trị của nền kiến trúc Pháp với các giá trị kiến trúc bản địa. Công trình được khởi công năm 1926 và hoàn thành năm 1932 trên khu đất phía sau Nhà hát lớn, chạy dọc theo bờ đê sông Hồng và là điểm kết thúc của tuyến phố Quaï Guillemoto (phố Trần Quang Khải ngày nay), một vị trí có thể tạo ra điểm nhấn kiến trúc cho tuyến đường bờ đê.

Mặt bằng bảo tàng được kiến tạo theo yêu cầu của không gian kiến trúc trưng bày nên được cấu tạo dựa trên những không gian khẩu độ lớn. Không gian chính sảnh hình bát giác có kích thước mỗi cạnh lớn lên đến 11m, không gian trưng bày chính nằm ngay sau đại sảnh có hình chữ nhật kéo dài và được tổ chức theo hình thức xuyên phòng có sự chuyển tiếp được tổ chức khéo léo. Ngoài ra còn có các không gian trưng bày chuyên đề nằm ở hai phía của đại sảnh tạo thành một tổng thể trưng bày khoáng đạt.

Phía dưới tầng trưng bày là một tầng trệt cao 2,5m nơi tổ chức các phòng phục chế, lưu trữ, kho và bộ phận hành chính, tầng này cũng mang ý nghĩa của một tầng cách ẩm làm cho không gian trưng bày phía trên luôn khô ráo trong điều kiện độ ẩm cao ở Hà Nội.

Hình khối mặt đứng công trình được nhấn mạnh bởi hệ thống mái che khối sảnh hình bát giác nhô cao phía trên công trình. Đây là một hệ ba lớp mái bao gồm mái trên có độ dốc lớn và được ngăn cách với các mái dưới bởi hệ thống cửa lấy sáng và một hệ con sơn liên tục, phía dưới là hai lớp mái có độ dốc nhỏ hơn. Mặc dù hình khối theo kiểu bát giác mang nhiều nét của kiến trúc Trung Hoa cổ, nhưng nhìn toàn bộ khối mái này lại gợi cho chúng ta hình ảnh của tháp chuông chùa Keo, Thái Bình do cách xử lý khéo léo của các kiến trúc sư - tác giả theo kiểu hệ mái ba lớp với các con sơn liên tục chồng lên nhau. Bảo tàng là một công trình văn hoá lớn lúc bấy giờ nên khối sảnh bát giác mang nhiều tính hình thức của chủ nghĩa Biểu hiện là điều dễ hiểu và tạo được ấn tượng tốt.

Toàn bộ hệ mái cho các khu trưng bày được cấu tạo theo kiểu mái chồng diêm hai lớp thường thấy ở các công trình tôn giáo, tín ngưỡng Việt Nam truyền thống. Khe hở giữa hai lớp mái đóng vai trò thoát gió trong hệ thống thông gió tự nhiên của công trình. Lớp mái phía dưới đua rộng ra khỏi hệ thống tường ngoài, có tác dụng che nắng và chống mưa hắt cho hệ thống cửa mở rộng phía dưới, đồng thời tạo bóng đổ trên mặt đứng làm tăng vẻ duyên dáng cho toà nhà. Phần mái đua được đỡ bởi hàng cột kép kết hợp với hệ con sơn cách điệu cùng các hoạ tiết trên lan can tạo ra một dáng vẻ Á Đông rõ rệt.
























--in via tradutor do google
Vietnam History Museum, the largest museum in Vietnam.
Vietnam History Museum along with Vietnam Revolution Museum is two museums were merged under the name National History Museum. Vietnam History Museum (old) is the repository of artifacts, reflecting the culture, the history of building and defending the country from Vietnam from the beginning to the day enlightening introduction Vietnam Democratic State Republic. Museum style architecture Indochina, located at 1 Trang Tien Street, Hoan Kiem District, Hanoi. Museum is open all week, except Mondays. It also preserved many precious artifacts such as Dong Son Drum, Bat Trang pottery, statues of Shiva, the Battle of Bach Dang wooden stakes, ...

Vietnam History Museum is a member of the International Council of Museums (ICOM), is a founding member of the Association of Asian national museum (Anma).

Vietnam History Museum was established September 3, 1958 on the basis of inheriting Louis Finot Museum built by the French in 1926 and operation in 1932. This is the museum of the ancient Far East. On it, this is the place showcases antiques collected from countries in Southeast Asia. Nǎm 1958, the French handed over the house to the new revolutionary government.

Architecture.

Louis Finot Museum (Historical Museum today) in the French School of Far East shares (École Française d'Extreme - Orient), so the architects designed E.Hebrard C.Batteur and 1925 can be considered as a large representative of Indochina-style architecture, a style that combines the efforts of the architectural value of the French with the local architectural value. Construction began in 1926 and completed in 1932 on the land behind the Opera House, running along the banks of the Red River dyke and is the end of the street Quai Guillemoto (Tran Quang Khai Street today), a location can create architectural accents embankment roads.

Museum space is created at the request of exhibiting architectural space should be formed based on the large aperture space. The main lobby space octagonal large size up to 11m each side, the main exhibition spaces located behind a rectangular hall with long and is held in the form of a regular room with a well-organized transition climb. There is also the thematic exhibition spaces located on either side of the hall forming a spacious master display.

The bottom floor is a ground floor exhibit 2.5m high which organized the restoration rooms, storage, warehouse and administrative departments, this story also carries the meaning of a moisture-storey exhibition space makes above always dry in high humidity conditions in Hanoi.

Cube facade works is emphasized by the roof system blocks octagonal lobby raised above the building. This is a three-tier system on the roof includes steep roof and roof separated from the bottom by the intake system and a human light continuous coating, the bottom is two classes smaller sloping roof. Although styled octagonal shapes are more delicate ancient Chinese architecture, but this roof the whole block look back reminds us of the bell tower image Keo Pagoda, Thai Binh's deft handling of architecture Professor - author style three-tier system with the roof painted constantly overlap. The museum is a great cultural works at that time should block octagonal lobby brings many forms of Expressionism is easy to understand and create a good impression.

The entire roof system for the display area is formed by two layers of overlapping roof style common in the works of religious, traditional beliefs Vietnam. A gap between two layers of roof drainage role wind in the natural ventilation of the building. The bottom layer of the roof from the system wide racing outside walls, shading effects and rain splashing against the chain expanded bottom and create shadows on the facade increases the charm of the building. The roof is supported by columns racing dual subsystems combined with stylized painted along the railing textures create a distinct Asian look.







--br via tradutor do google
Vietnam History Museum, o maior museu no Vietnã.

Vietnam History Museum, juntamente com Vietnam Museu da Revolução é dois museus foram fundidos sob o nome de Museu de História Nacional. Vietnam History Museum (de idade) é o repositório de artefatos, refletindo a cultura, a história da construção e defender o país do Vietnã desde o início até o dia introdução esclarecedora Vietnam Estado Democrático República. estilo Museu arquitetura Indochina, localizado na 1 Trang Tien Street, Hoan Kiem District, Hanoi. Museu está aberto durante toda a semana, excepto segundas-feiras. Ele também preservou muitos artefatos preciosos, como Dong Son Drum, Bat Trang cerâmica, estátuas de Shiva, a Batalha de Bach Dang estacas de madeira, ...

Vietnam History Museum é um membro do Conselho Internacional de Museus (ICOM), é membro fundador da Associação de Museu Nacional asiática (Anma).

Vietnam History Museum foi estabelecido 03 de setembro de 1958, com base em herdar Louis Finot museu construído pelos franceses em 1926 e operação em 1932. Este é o Museu do Antigo Oriente. Por isso, este é o lugar apresenta colecção de antiguidades de países do Sudeste Asiático. Nǎm 1958, o francês entregou a casa para o novo governo revolucionário.

Arquitetura.

Louis Finot Museum (Museu Histórico de hoje) na escola francesa de ações Extremo Oriente (École Française d'Extreme - Oriente), de modo que os arquitetos projetaram E.Hebrard C.Batteur e 1925 pode ser considerado como um grande representante da arquitetura Indochina-estilo, um estilo que combina os esforços do valor arquitectónico dos franceses com o valor arquitectónico local. A construção começou em 1926 e concluída em 1932 na terra atrás do Opera House, que corre ao longo das margens do Rio Vermelho dique e é o final da rua Quai Guillemoto (Tran Quang Khai rua hoje), uma localização pode criar estradas aterro acentos arquitectónicos.

Museu espaço é criado a pedido de exibindo espaço arquitectónico deve ser formado com base no grande espaço de abertura. O lobby principal espaço octogonal grande tamanho até 11m de cada lado, os principais espaços de exposição localizados atrás de um salão retangular com comprimento e é realizada sob a forma de um quarto regular com uma transição bem organizada artesanato. Há também os espaços de exposições temáticas localizados em cada lado do corredor formando um display principal espaçoso.

O piso inferior é um piso térreo exposições 2.5m alta que organizou a quartos de restauração, armazenamento, armazém e departamentos administrativos, esta história também carrega o significado de um espaço de exposição de umidade andares faz acima sempre seco em condições de alta umidade em Hanói.

obras de fachada Cube é enfatizada pelo sistema bloqueia telhado átrio octagonal levantada acima do edifício. Este é um sistema de três camadas no telhado inclui telhado íngreme e telhado separado do fundo pelo sistema de admissão e um revestimento contínuo de luz humana, o fundo é duas classes menores telhado inclinado. Embora formas octogonais estilo são mais delicados arquitetura antiga chinesa, mas este teto todo o bloco olhar para trás nos lembra da imagem Torre de sino Keo Pagoda, manipulação hábil de Thai Binh da arquitetura Professor - estilo autor sistema de três camadas com o teto pintado constantemente se sobrepõem. O museu é um ótimo obras culturais naquele tempo deve bloquear átrio octagonal traz muitas formas do expressionismo é fácil de entender e criar uma boa impressão.
todo o sistema de teto para a área de exibição é formada por duas camadas de sobreposição de estilo tecto comum nas obras de religiosos, crenças tradicionais Vietnã. A lacuna entre duas camadas de drenagem do telhado papel do vento na ventilação natural do edifício. A camada inferior do telhado da vasta corridas sistema fora dos muros, efeitos de sombreamento e salpicos de chuva contra a parte inferior da cadeia expandida e criar sombras na fachada aumenta o charme do edifício. O telhado é apoiada por colunas de corrida subsistemas dupla combinados com estilizado pintado ao longo das texturas trilhos criar uma aparência asiática distinta.