Zostało założone w 1900 roku jako Muzeum Miejskie w Opolu (Städtisches Museum Oppeln). W 1950 roku zmieniono jego nazwę na Muzeum Śląska Opolskiego, pod którą funkcjonuje obecnie.
Od początku istnienia Muzeum było placówką wielodziałową. Aktualnie tworzy ją siedem działów merytorycznych: Archeologiczny, Edukacji Muzealnej, Etnograficzny, Historyczny, Przyrody, Sztuki i Pracownia Konserwacji Zabytków.
W Opolu Muzeum posiada kilka obiektów wystawienniczych: barokowy gmach pojezuicki oraz nowy pawilon wystawowy tworzą Gmach Główny przy Małym Rynku 7. Tuż obok przy ul. św. Wojciecha 9 znajduje się Kamienica Czynszowa, a przy ul. Ozimskiej 10 w budynku dziewiętnastowiecznej karczmy mieści się Galeria Muzeum Śląska Opolskiego. W Górze św. Anny znajduje się oddział instytucji – Muzeum Czynu Powstańczego.
--
Pierwsze idee utworzenia muzeum w Opolu pojawiły się pod koniec XIX wieku. 25 października 1897 roku pierwszy taki pomysł przedstawili na zebraniu Opolskich Filomatów burmistrz Artur Pagels i prawnik Paul Vogt. W opolskim muzeum zamierzano eksponować przedmioty z wykopalisk prowadzonych Groszowicach i Nowej Wsi Królewskiej, skarb znaleziony przy kopaniu kanalizacji i wodociągów oraz konkursowe projekty studni na nowobudowanym Friedrichsplatzu (obecnie plac Daszyńskiego).
M-12Jesienią 1898 roku zwolnił się budynek po wyższej szkole dziewcząt przy Ozimskiej 6 (wówczas: Malapanerstrasse), latem 1899 roku urządzono tam wystawę gipsowych modeli projektów studni dla Friedrichsplatzu. 4 listopada 1900 roku w tym właśnie budynku, w pomieszczeniach na piętrze, rozpoczęło działalność muzeum miejskie. Początki działalności były bardzo skromne, a wiadomość o powstaniu nowej placówki powoli rozchodziła się wśród mieszkańców. W muzeum pokazywano zabytki pozyskane z wykopalisk, eksponaty związane z historią miasta – plany, widoki, wyroby cechowe, rzemiosło artystyczne, przedmioty pochodzące z terytoriów kolonialnych oraz pamiątki związane historią pruskiej wojskowości. Muzeum było instytucją miejską, którą kierowało kuratorium. W pierwszych latach działalności placówki zasiadali w nim: profesor gimnazjum miejskiego Joseph Sprotte, miejski radca budowlany Paul Spiller oraz radca prawny Paul Vogt (zm. 1905). Oni właśnie wymieniani są jako osoby, które szczególnie przyczyniły się do powstania opolskiego muzeum.
Po kilku latach, w 1907 roku, muzeum miejskie zostało przeniesione do budynków byłej szkoły ewangelickiej w pomieszczeniach dawnego klasztoru franciszkanów (część dziś nieistniejąca). Mieściło się początkowo w trzech pomieszczeniach, ale od 1920 roku jedno z nich, w dodatku najlepsze do ekspozycji ze względu na oświetlenie, zostało zajęte na posterunek policji.
M-2Mimo, iż w budynkach poklasztornych, zarządzanych przez gminę ewangelicką, muzeum mieściło się prawie dwadzieścia lat, okres ten pozostaje dotąd najmniej rozpoznanym w dziejach tej instytucji. Nie był to zresztą dobry okres. Wiadomo, że od 1920 roku, od kiedy uszczuplono powierzchnię placówki, zbiory pozostawały niedostępne dla zwiedzających. W latach 20., w związku z decyzją o wyburzeniu części zabudowań poklasztornych, rozpoczęto poszukiwania nowego lokalu dla muzeum. Znaleziono go w oficynie przy ul. Gartenstrasse 12 (obecnie Sienkiewicza 20), w pomieszczeniach mieszczących niegdyś fabrykę cygar, dokąd przeniesiono muzeum w 1926 roku (otwarcie dla zwiedzających nastąpiło 16 lutego 1927 roku). Po raz pierwszy w swej historii muzeum opolskie otrzymało do dyspozycji, choć skromny, to jednak cały budynek, w którym można było pokazać zebrane dotychczas eksponaty.
W tym czasie zmienił się nieco sposób zarządzania muzeum. Jako kierownik muzeum w dokumentach wymieniany jest Alfred Steinert, równocześnie archiwariusz miejski. Obie te funkcje sprawował aż do stycznia 1945 roku. Zlikwidowano kuratorium, w magistracie był natomiast urzędnik odpowiedzialny za muzeum, działała także kolegialna rada, złożona z pracowników, przedstawicieli miasta i zaproszonych członków.
Działalność muzeum opolskiego w tym okresie jest znana dość dobrze – zachowały się szczegółowe sprawozdania Steinerta od roku 1926 oraz dokumentacja fotograficzna. 2 grudnia 1930 roku w auli miejskiej szkoły zawodowej uroczyście świętowano jubileusz trzydziestolecia opolskiego muzeum. Spora była wówczas liczba muzealiów – dział archeologiczny liczył 300 eksponatów, kulturalno-historyczny 2000, a przyrodniczy aż 10 000.
M-3W 1932 roku nastąpiła ostatnia przeprowadzka opolskiego muzeum. Już dawno plany włodarzy miasta przewidywały udostępnienie zabytkowego gmachu dawnego kolegium jezuickiego przy Małym Rynku 7, uznawanego za najstarszy w mieście, na cele kulturalne, ale dopiero w 1932 r. zakończono jego remont i przeznaczono na bibliotekę (parter) i muzeum miejskie (piętro). Zbiory w nowych wnętrzach udostępniono publiczności 1 września 1932 roku. W dziesięciu salach wystawowych pokazywano ekspozycje trzech działów, pośrodku znajdowała się duża sala odczytowa z ekranem, epidiaskopami i pianinem. W 1934 roku muzeum przejęło od 63. pułku piechoty stacjonującego w Opolu izbę tradycji, która także udostępniona została zwiedzającym.
Polskie Muzeum Miejskie w Opolu zaczęło funkcjonować w czerwcu 1945 roku, w budynku przy Małym Rynku 7, czyli w ostatniej siedzibie Städtische Museum Oppeln. Inaczej, niż przed wojną, muzeum otrzymało teraz do dyspozycji cały budynek, łącznie z parterem, gdzie wcześniej mieściła się miejska biblioteka.
Od początku ważne stało się zatrudnienie zawodowego kustosza. Początkowo zakładano, że byłby to jednocześnie kierownik Muzeum i Biblioteki Miejskiej. W 1946 r. ówczesny prezydent Opola Wilhelm Szafarczyk zatrudnił w Muzeum jako stałego pracownika – kustosza Józefa Obuchowskiego. Posiadał on dyplom Uniwersytetu Jagiellońskiego z zakresu geografii i geologii; ponadto pracował w muzealnictwie w latach 1930 – 1939, czyli posiadał pełne przygotowanie, zarówno teoretyczne jak i praktyczne. Do tego czasu, czyli do czerwca 1946 roku formalną opiekę nad Muzeum sprawował dziennikarz Józef Preussner.
Muzeum było instytucją finansowaną przez miasto, które pokrywało wszystkie wydatki gospodarcze, natomiast Ministerstwo Kultury i Sztuki finansowało zakup muzealiów oraz partycypowało w kosztach remontów. Józef Obuchowski, w swym pierwszym sprawozdaniu z 8 lipca 1946 roku scharakteryzował stan muzeum w następujący sposób: „Muzeum jest całkiem nie uporządkowane, katalogów nie ma, w salach muzealnych nieład, wiele eksponatów zginęło (w tej liczbie cała numizmatyka) dużo szaf uszkodzonych, prawie wszystkie zamki wyłamane. To samo jest i w bibliotece oraz w pracowniach i kancelarii”. Oprócz stwierdzenia nieładu i braku ewidencji ocalałych eksponatów znajduje się w nim również krótki opis stanu zachowanych w Muzeum zbiorów: „Muzeum – działy: 1. Prehistoryczny – 2 sale, kilka eksponatów z paleolitu, sporo neolitu i brązu; 2. Historyczny – 2 sale, w tym cenne wykopaliska z grodziska opolskiego; 3. Przyrodniczy – 2 sale, dość bogaty, nie uporządkowany. Ptaki wymagają natychmiastowych zabiegów konserwujących, brak szaf; 4. Numizmatyczny, całkowicie wykradziony. Katalogów brak. Biblioteka. Duży księgozbiór. Książki wyłącznie niemieckie z różnych dziedzin wiedzy. Dawne katalogi niekompletne, kartoteki poniszczone, książki wszystkich działów pomieszane (…). Są też dzieła bardzo wartościowe (…). Pracownie i urządzenia pomocnicze konserwatorskie są, lecz dość zdewastowane. (…) Na skutek wojny cały ład i porządek w Muzeum i bibliotece zostały zniszczone, a przede wszystkim system inwentaryzacyjny (…)”. W swoich najbliższych planach Józef Obuchowski zawarł przede wszystkim: inwentaryzację zachowanego mienia, a także ustalenie profilu Muzeum.
sb-300x184Otwarcie Muzeum Miejskiego w Opolu nastąpiło 1 września 1946 roku. Z dniem 1 października 1947 roku do Muzeum został przyjęty Jerzy Kozubowski, który przed wojną ukończył „cztery lata prehistorii i cztery lata historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim”, po praktyce muzealnej w Toruniu. Pracował on tylko do końca 1948 roku, a potem objął kierownictwo Ogniska Kultury Plastycznej w Opolu. Pod koniec 1947 roku, obydwaj pracownicy merytoryczni Muzeum (Obuchowski i Kozubowski) włączyli się w prace Komitetu Badań Prehistorycznych w Opolu, który koncentrował się głównie na archeologicznych pracach wykopaliskowych na opolskim Ostrówku. Wyniki tych prac były jednym z głównych tematów w działalności naukowo – oświatowej Muzeum oraz podstawą planu rozbudowy Działu Prehistorycznego, który nie doszedł do skutku, gdyż ostatecznie prezentacją eksponatów zajął się Komitet Badań Prehistorycznych.
W 1948 roku Muzeum przystąpiło do organizowania Działu Numizmatycznego. Początek zbiorom dał dar Tadeusza Kałkowskiego – dyrektora odbudowy Kolei Państwowych w Katowicach, który przekazał Muzeum 61 eksponatów numizmatycznych.
W 1949 roku podstawowe prace Muzeum koncentrowały się na gromadzeniu eksponatów i działalności wystawienniczej. Mimo usilnych starań nie udało się sprowadzić wówczas do Opola żadnej wystawy objazdowej. Dopiero w 1950 roku sprowadzono do Muzeum wystawę prezentującą wyniki badań na Ostrówku, pod tytułem „Śląsk w pradziejach Polski”. Gromadzenie zabytków etnograficznych było w tym czasie głównie zasługą dyrektora, który był jednocześnie wykładowcą geografii i geologii w jednym z opolskich liceów.
Koniec 1949 roku stanowi cezurę w stanie prawnym muzeów miejskich. Uchwałą komitetu ministrów do spraw kultury z dnia 6 października 1949 roku podjęto postanowienie o upaństwowieniu muzeów publicznych, należących do związków samorządu terytorialnego, stowarzyszeń i osób fizycznych. Miało to nastąpić do 30 grudnia 1949 roku. Akt przekazania zawiera szczegółowy opis nieruchomości położonej przy ul. Św. Wojciecha 7, w której znajdowało się 12 sal wystawowych, 4 pomieszczenia administracyjne, 1 sala wykładowa, 1 sala – pracownia, 2 halle i trzyizbowe mieszkanie oraz parterowe zabudowania gospodarcze. Muzeum posiadało 4650 zabytków i zespołów, zgromadzonych w następujących działach: etnograficznym, prehistorycznym, przyrodniczym, zabytków miejskich i numizmatycznym.Od 1950 roku muzeum przyjęło nazwę Muzeum Śląska Opolskiego. Rozszerzył się zakres kolekcjonerski, a placówka skupiająca się dotychczas przede wszystkim na dziejach miasta, miała objąć swym zasięgiem teren całego województwa.
W kwietniu 1957 roku Muzeum Śląska Opolskiego, zostało muzeum okręgowym, wychodząc spod dotychczasowej kurateli Muzeum Śląskiego we Wrocławiu i przejmując pieczę merytoryczną nad istniejącymi wówczas trzema pozostałymi muzeami województwa opolskiego: w Brzegu, Nysie i Raciborzu. W 1957 roku wykształcił się też nowy schemat organizacyjny muzeum, w dużej części zachowany do dziś. Placówka posiadała wówczas następujące działy merytoryczne: Archeologiczny, Etnograficzny, Historyczny, Sztuki, Przyrody, Naukowo-Oświatowy. Muzeum Śląska Opolskiego posiadało w tym czasie wiele oddziałów, które stopniowo usamodzielniły się, tworząc odrębne placówki muzealne, należące do opolskiego okręgu muzealnego. Były to: oddział w Kluczborku utworzony w 1959 roku, a samodzielny od 1962 r., w Prudniku (1957 r., samodzielny od 1969 r.), w Oleśnie (1960 r., samodzielny od 1975 r.).
Z Muzeum Śląska Opolskiego wydzieliło się także Muzeum Wsi Opolskiej, utworzone w 1961 r., a samodzielne od 1966 r. – jedyne w naszym województwie muzeum typu skansenowskiego. W 1964 roku otwarto dwa nowe oddziały MŚO – Muzeum Czynu Powstańczego w Leśnicy, pow. Strzelce Opolskie i Muzeum Martyrologii Jeńców Wojennych w Łambinowicach, pow. Niemodlin. Do obecnej siedziby w Górze św. Anny Muzeum Czynu Powstańczego zostało przeniesione w 1980 roku. W 1965 roku muzeum łambinowickie, już jako Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu zostało podniesione do rangi placówki o zasięgu krajowym, działającym pod bezpośrednim zwierzchnictwem MKiS.
W 1964 roku podjęto starania, mające na celu przede wszystkim zapewnienie muzeum nowych pomieszczeń ekspozycyjnych, przejęcie prac organizacyjnych rezerwatu archeologicznego na Ostrówku oraz podjęto starania o ulokowanie muzealnej wystawy historycznej we wnętrzu Wieży Piastowskiej. W tym samym roku zorganizowano w muzeum Pracownię Dokumentacji Fotograficznej, a w 1967 roku rozpoczęto remont budynku przy Małym Rynku 7. W dniu 15 grudnia 1971 roku, pomimo trwających nadal robót remontowych, otwarto nową wystawę, która mieściła się w zaadaptowanych piwnicach, w trzech pomieszczeniach na parterze i w jednym pomieszczeniu na I piętrze. W jej organizacji wzięły udział wszystkie działy merytoryczne muzeum – archeologiczny, historyczny, etnograficzny oraz sztuki i rzemiosła artystycznego. W 1976 roku, wskutek nowego podziału administracyjnego państwa, odłączono od opolskiego okręgu muzealnego Muzeum w Raciborzu, który znalazł się w województwie katowickim i Muzeum im. Nikodema Jaronia w Oleśnie, przyłączonym do województwa częstochowskiego.
Z dniem 1 stycznia 1976 roku, na podstawie zarządzenia wojewody opolskiego przemianowano autonomiczne dotąd Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu na oddział Muzeum Śląska Opolskiego. W tym samym czasie oddziałami MŚO zostały muzea społeczne w Grodkowie i Głogówku. Najpóźniej, bo w 1982 roku oddziałem (punktem muzealnym) MŚO zostało Muzeum Regionalne w Namysłowie, przekazane po 7 latach pod zarząd gminy Namysłów.
W 1980 roku Muzeum otrzymało kamienicę przy ul. Św. Wojciecha 13. Po zakończeniu, trwającego 8 lat remontu znalazły w niej swą siedzibę m.in. pracownie działów merytorycznych, zaś na drugim piętrze usytuowano sale wystaw czasowych. W 1988 roku Muzeum przejęło w użytkowanie od skarbu państwa pałac w Lewinie Brzeskim. Po kapitalnym remoncie miały się w nim mieścić głównie magazyny zbiorów. Jednak już w 1991 roku wstrzymano w nim wszelkie prace remontowe z uwagi na brak środków finansowych, a w 1994 roku pałac został zwrócony Skarbowi Państwa.
Jednym z ważnych elementów reformy samorządowej z 1990 roku było przekazanie samorządom gminnym kompetencji w zakresie prowadzenia instytucji kultury. Tym samym, gminy przejęły w zarządzanie większość działających na ich terenie muzeów. W województwie opolskim pod zarząd gminy trafiły dotychczasowe oddziały Muzeum Śląska Opolskiego – Muzeum im. Józefa Elsnera w Grodkowie, Muzeum w Głogówku oraz Punkt Muzealny w Namysłowie. Muzeum Śląska Opolskiego pozostało Muzeum państwowym do kolejnego etapu reformy samorządowej, która nastąpiła w 1999 roku, kiedy to organizatorami większości pozostałych instytucji państwowych stały się samorządowe województwa i powiaty. Muzeum Śląska Opolskiego wraz z jedynym, pozostałym w jego strukturze organizacyjnej oddziałem – Muzeum Czynu Powstańczego w Górze Św. Anny zostało placówką podległą samorządowi wojewódzkiemu.
W 1994 roku Muzeum przejęło i wyremontowało budynek przy ul. Ozimskiej 10 (wcześniej siedziba Biura Wystaw Artystycznych). W 2000 roku otwarto w nim Galerię Malarstwa Jana Cybisa. W 2005 roku Muzeum otrzymało na własność kamienicę przy ul. Św. Wojciecha 9, w której urządzono ekspozycje XIX – XX w. wnętrz mieszczańskich.
W latach 2005 – 2008 zrealizowano projekt „Mons Universitatis”, polegający na remoncie i rozbudowie Muzeum. W jego ramach zmodernizowano i zaadaptowano wnętrza wspomnianej już zabytkowej kamienicy mieszczańskiej, przeprowadzono remont budynku administracyjnego przy ul. Św. Wojciecha 13, przebudowano i wyremontowano kamienicę przy Małym Rynku 7, a także wybudowano nowy pawilon wystawienniczy. W efekcie, zdecydowanemu powiększeniu uległa powierzchnia wystawiennicza Muzeum.
Otwarcie Muzeum po remoncie i rozbudowie nastąpiło w październiku 2008 roku. Wówczas udostępniono zwiedzającym trzy stałe ekspozycje Galeria malarstwa polskiego XIX-XX w., Ceramika górnośląska i W kręgu farmacji. W 2009 roku otwarto stałą wystawę archeologiczną Pradzieje i wczesne średniowiecze Opolszczyzny, a w następnym roku stałą wystawę historyczną Opole – gród, miasto stolica regionu.
Więcej: Joanna Filipczyk, Ewa Matuszczyk, Muzeum w Opolu 1900 – 2010, „Opolski Rocznik Muzealny”, t. XVIII: 2011, cz. 1, s. 9 – 32.
fonte: @edisonmariotti #edisonmariotti
--in
Opole Silesia Museum is an institution with over 100 years of tradition.
----
It was founded in 1900 as the Municipal Museum in Opole (Städtisches Museum Oppeln). In 1950, its name was changed to the Museum of Opole Silesia, under which currently operates.
o_muzeum
Since its inception, the Museum was the institution of multiple departments. Currently, it is formed by seven thematic divisions: Archeology, Museum Education, Ethnography, History, Nature, Art and Heritage Conservation Workshop.
In Opole museum has several exhibition buildings: the baroque Jesuit building and a new exhibition pavilion form the Main Building at the Small Market 7. Right next to the street. St. Wojciech 9 is a tenement house and street. Ozimskiej 10 in the building of nineteenth-century inn is situated Gallery of the Museum of Opole Silesia. In the Saint. Anna is a branch of the institution - the Museum of Insurrection.
-
The first ideas of creation of a museum in Opole appeared in the late nineteenth century. October 25, 1897, the first such idea presented at a meeting of Opole Philomath Mayor Arthur Pagels and lawyer Paul Vogt. In the Opole museum was intended to expose objects from excavations conducted Groszowice and New Village Royal, a treasure found by digging sewers and water mains and wells competition on the newly built projects Friedrichsplatzu (now Square Daszyńskiego).
M-12Jesienią 1,898 years slowed the building of the high school girls at Ozimskiej 6 (then: Malapanerstrasse) in the summer of 1899 years has an exhibition of plaster models wells for the Friedrichsplatzu projects. November 4, 1900 year in this very building, the rooms on the floor, began operations municipal museum. The beginnings were very modest activity and the message about the creation of the new facility was spread slowly among residents. The museum was shown monuments obtained from excavations, exhibits related to the history of the city - plans, views, guild goods, arts and crafts, objects from colonial territories and memorabilia related to the history of the Prussian military. The museum was a municipal institution, which is guided by the board of trustees. In the early years of the establishment they sat in it: middle school professor Joseph Sprotte urban, urban construction adviser Paul Spiller and legal counsel Paul Vogt (d. 1905). They just are mentioned as those who particularly contributed to the creation of Opole museum.
After a few years, in 1907, the town museum was moved to the buildings of the former Evangelical school in the rooms of the former Franciscan monastery (now part non-existent). Initially it housed in three rooms, but since 1920 one of them, in addition to the best exposure due to the lighting, was taken to the police station.
M-2Mimo that in the post-monastery buildings, managed by the Evangelical community, a museum housed almost twenty years, this period is yet least recognized in the history of this institution. This was not a good time. It is known that since 1920, since when uszczuplono surface facility, stock remained inaccessible to the public. In the 20s, in connection with the decision to demolish part of the post-monastery buildings, the search began for a new location for the museum. He was found in an annexe at ul. Gartenstrasse 12 (now Sienkiewicz 20), in areas falling once the cigar factory, where the museum moved in 1926 (opening to the public took place February 16, 1927 year). For the first time in its history, the museum received at the disposal of Opole, though modest, however, the entire building, which could be collected so far show exhibits.
At that time, it changed somewhat for the management of the museum. As manager of the museum is mentioned in the documents Alfred Steinert, city archivist at the same time. Both of these functions he held until January 1945. Cancelled board of trustees, the magistrate was while official responsible for the museum, also operated collegial council, made up of employees, representatives of the city and invited members.
Opole museum activity in this period is known quite well - preserved Steinert detailed reports from 1926 and photographic documentation. December 2, 1930 in the auditorium of urban vocational school solemnly celebrated the thirtieth anniversary of Opole museum. A large number of exhibits was then - counted archaeological section 300 of exhibits, cultural and historical 2000, and nature until 10 000.
M-3W last 1932 years there has been a move Opole museum. It has long rulers of the city plans to provide access to the historic building of the former Jesuit college at the Little Market Square 7, which is considered the oldest in the city, for cultural purposes, but only in 1932. Completed its renovation and allocated to the library (ground floor) and the City Museum (first floor). Collections in the new interiors shown to the public September 1, 1932 year. In ten exhibition halls exhibitions were shown three divisions, in the middle was a large lecture hall with TV, epidiaskopami and piano. In 1934 the museum took over from the 63rd Infantry Regiment stationed in Opole Chamber of tradition, which also was made available to the public.
Polish Municipal Museum in Opole became operational in June 1945, in a building at the Little Square 7, which is the last seat of the Städtische Museum Oppeln. Unlike before the war, the museum received now available to the entire building, including the ground floor, where previously housed the town library.
From the beginning, it became important to hire a professional custodian of. Initially it was assumed that it would be both the manager and the Museum of the City Library. In 1946,. Then president of Opole Wilhelm Szafarczyk hired at the Museum as a permanent employee - custodian of Joseph Obuchowski. It had graduated from Jagiellonian University geography and geology; also he worked in museums in the years 1930 - 1939, which had a full preparation, both theoretical and practical. Until that time, ie until June 1946 years formal custody of the Museum held the journalist Joseph Preussner.
The museum was an institution funded by the city, which covered all business expenses, while the Ministry of Culture financed the purchase of exhibits and partycypowało in the cost of repairs. Joseph Obuchowski, in his first report dated July 8, 1946 years described the condition of the museum as follows: "The museum is not quite tidy, directories do not exist, in the halls of the museum disorder, many exhibits were killed (in this number all of numismatics) a lot of cabinets damaged, almost all the locks broken. The same is and library as well as in laboratories and law ". In addition to finding confusion and a lack records of survivors exhibits it is also a short description of the collections preserved at the Museum, "Museum - sections: 1. Prehistoric - 2 meeting, several exhibits from the Paleolithic, Neolithic and Bronze much; 2. History - 2 meeting, including the valuable excavations from the settlement of Opole; 3. Life Sciences - 2 meeting, fairly rich, not orderly. Birds require immediate maintenance operations, lack of closets; 4. Numismatics, totally stolen. Lack directories. Library. A large collection of books. Books only German in various fields of knowledge. The old catalogs incomplete, incomplete or broken records, books of all departments messed up (...). There are also works very valuable (...). Laboratories and auxiliary equipment maintenance, but are quite devastated. (...) As a result of the war the whole law and order in the museum and library were destroyed, and most of all inventory system (...) ". In his immediate plans Obuchowski concluded Joseph above all: an inventory of preserved property, as well as to determine the profile of the Museum.
sb-300x184Otwarcie Municipal Museum in Opole took place on 1 September 1946. With effect from 1 October 1947, the Museum was adopted Jerzy Kozubowski that before the war he graduated from "four years four years of prehistory and history of art at the Jagiellonian University", the museum practice in Torun. He worked only until the end of 1948, and then became the director of the Focus Cultural Arts in Opole. At the end of 1947, both employees of the Museum (Obuchowski and Kozubowski) joined in the work of Prehistoric Research Committee in Opole, which focused mainly on archaeological excavations at the Opole Ostrówek. The results of this work were one of the main topics in the business and scientific - educational foundation of the Museum and the Department of Prehistoric expansion plan, which did not take place, because ultimately the presentation of the exhibits took care of Prehistoric Research Committee.
In 1948, the Museum has acceded to organize the Numismatic Department. The beginning of harvest gave the gift of Tadeusz Kalkowski - Director of National Railway reconstruction in Katowice, which passed 61 exhibits numismatic museum.
In 1949, the basic work of the Museum focused on the collection of exhibits and exhibition activities. Despite strenuous efforts we have failed to bring then to Opole any exhibition. Only in 1950 it was brought to the museum exhibition presenting the results of research on Ostrówek, under the title "Polish Silesia in prehistory." Collection of historical ethnographical was at that time mainly thanks to the director, who was also a lecturer in geography and geology in one of the Opole high schools.
The end of 1949 years is a turning point in the legal city museums. Resolution of the Committee of Ministers for Cultural Affairs dated 6 October 1949 the decision was taken to nationalize public museums belonging to the union local governments, associations and individuals. This was to take place by 30 December 1949 year. The act of transfer contains a detailed description of the property located at ul. St. Wojciech 7, in which there were 12 exhibition rooms, 4 administrative rooms, 1 classroom, 1 room - studio, 2 halls and trzyizbowe ground-floor apartment and outbuildings. The Museum sights and 4650 teams gathered in the following divisions: ethnographic, prehistoric, natural, historic city and numizmatycznym.Od 1950 years the museum was named the Museum of Opole Silesia. Expanded the scope collector, and the facility so far focused primarily on the history of the city, he was to encompass the area around the province.
In April 1957, the Museum of Opole Silesia, was the museum district, starting from the current guardianship of the Silesian Museum in Wroclaw and taking charge of the merits of the existing three other museums, the Opole province: in Brzeg, Nysa and Raciborzu. In 1957, he also developed a new organizational chart museum, in large part preserved to this day. The facility had the following substantive sections: Archaeological, Ethnographic, History, Art, Nature, Scientific and Educational. Museum of Opole Silesia at that time had many branches, which gradually usamodzielniły, creating separate museums belonging to the Museum of Opole district. These were: a branch in Kluczbork established in 1959 and independent since 1962., In Prudnik (1957 r., Independent since 1969.), In Oleśno (1960 r., Independent since 1975.).
From the Museum of Opole Silesia also it evolved Opole Village Museum, established in 1961., And in 1966 alone. - The only museum in our province skansenowskiego type. In 1964, he opened two new branches MSO - Insurrection Museum in Foresters, pow. Strzelce Opole and Museum of Martyrdom of Prisoners of War in Łambinowice, pow. Niemodlin. To the current premises in Mount St. Anna Insurrection Museum was moved in 1980. In 1965, the museum łambinowickie, as a Central Museum of Prisoners of War in Łambinowice-Opole was raised to the status of a national institution, operating under the direct authority of the MKiS.
In 1964, efforts have been aimed at ensuring the new museum exhibition rooms, the acquisition of the organizational work on Ostrówek archaeological reserve, and efforts were made to locate the museum at the historical exhibition in the interior of the Piast Tower. In the same year it was held at the Museum of Photographic Documentation Workshop, and in 1967 began the renovation of the building at the Small Market 7. On 15 December 1971, despite the renovation works are still ongoing, opened a new exhibition, which is housed in converted cellars, in three rooms on the ground floor and one room on the first floor. In its organization to involve all departments of the museum - archaeological, historical, ethnographic and art and handicraft. In 1976, as a result of new administrative division of the state, disconnected from the Opole district museum Museum in Racibórz, who found himself in Katowice province and Gulbenkian Museum. Nicodemus Jaroń in Oleśno, attached to the province of Czestochowa.
On January 1, 1976, on the basis of an order of the Opole province governor has renamed autonomous Silesian Piast Dynasty Museum in Brzeg branch of the Museum of Opole Silesia. At the same time troops were MSO social museums in Grodkow and Głogówek. At the latest, because in 1982 a branch (point museum) MSO is the Regional Museum in Namysłów, passed after 7 years under the management of the municipality Namysłów.
In 1980 the Museum received a tenement house at ul. St. Wojciech 13. At the end, lasting eight years in the renovation were among his seat studios thematic divisions, and located on the second floor temporary exhibition rooms. In 1988 the museum took over the operation from the treasury palace in Lewin Brzeski. After a major refurbishment were to lie mainly in its warehouses harvest. However, already in 1991 it stopped any repair work due to lack of funds, and in 1994 the palace was returned to the Treasury.
One important element of the local government reform of 1990 was to give local governments the municipal competence in the conduct of cultural institutions. Thus, the municipality took over the management of most active within their territory museums. In the Opole province under the administration of the municipality existing divisions hit Opole Silesia Museum - Museum. Elsner in Grodkow Głogówek Museum and Museum in Namysłów point. Museum of Opole Silesia remained a state museum to the next stage of local government reform, which occurred in 1999, when the organizers of most other state institutions have become the government of the province and districts. Museum of Opole Silesia with only one remaining in the organizational structure of the branch - Insurrection Museum in Mount St.. Anna was institution subordinate to the voivodship self-government.
In 1994 the museum took over and wyremontowało building at ul. Ozimskiej 10 (former headquarters of the Bureau of Art Exhibitions). In 2000, it opened in Jan Cybis Painting Gallery. In 2005 the Museum received the property of the tenement house at ul. St. Wojciech 9, which is decorated exhibitions XIX - XX century. Bourgeois interiors.
In the years 2005 - 2008 implemented the project "Mons Universitatis", consisting in the renovation and expansion of the Museum. Within its framework was modernized and adapted into said already historic tenement house, was renovated administrative building at ul. St. Wojciech 13, rebuilt and renovated tenement house at the Little Square 7, and built a new exhibition pavilion. As a result, the determined was larger exhibition area of the Museum.
Opening of the Museum after renovation and expansion took place in October 2008. Then opened to the public three permanent exhibitions gallery of Polish painting twentieth century., Ceramics Upper Silesia and in the circle of pharmacy. In 2009 we opened a permanent exhibition of archaeological Prehistory and Early Middle Ages Opole region, and the following year historical exhibition Opole - city, the region's capital city.
More: Joanna Filipczyk, Eve Matuszczyk, the Museum of Opole 1900 - 2010, "Vintage Museum of Opole", Vol. XVIII: 2011 pcs. 1, p. 9 - 32.
--br
Opole Silesia Museum é uma instituição com mais de 100 anos de tradição.
----
Foi fundada em 1900, como o Museu Municipal em Opole (Städtisches Museum Oppeln). Em 1950, seu nome foi mudado para o Museu de Opole Silesia, sob o qual opera atualmente.
o_muzeum
Desde a sua criação, o Museu foi a instituição de vários departamentos. Atualmente, é formado por sete divisões temáticas: Arqueologia, Museu Educação, Etnografia, História, Natureza, Arte e Património Oficina de Conservação.
No museu Opole tem vários edifícios de exposição: o edifício barroco jesuíta e um novo pavilhão de exposições formar o Edifício Principal no mercado de pequenas 7. Mesmo ao lado da rua. St. Wojciech 9 é uma casa de moradia e de rua. Ozimskiej 10 no edifício do século XIX pousada está situada Galeria do Museu de Opole Silésia. No Santo. Anna é uma filial da instituição - o Museu da Insurreição.
---- Hhh
As primeiras idéias de criação de um museu em Opole apareceu no final do século XIX. 25 de outubro de 1897, o primeiro tal idéia apresentada em uma reunião de Opole Philomath prefeito Arthur Pagels e advogado Paul Vogt. No museu Opole foi destinado a expor objetos de escavações realizadas Groszowice e New Village Real, um tesouro encontrado por cavando esgotos e rede de água e poços de concorrência sobre os projetos recém-construídos Friedrichsplatzu (agora Square Daszyńskiego).
M-12Jesienią 1.898 anos desacelerou a construção das meninas do ensino médio na Ozimskiej 6 (então: Malapanerstrasse) no verão de 1899 anos tem uma exposição de modelos de gesso poços para os projetos Friedrichsplatzu. 04 de novembro de 1900 ano neste mesmo edifício, os quartos no chão, começou a operar museu municipal. Os inícios foram atividade muito modesto ea mensagem sobre a criação da nova unidade foi espalhado lentamente entre os moradores. O museu foi mostrado monumentos obtidos a partir de escavações, exposições relacionadas com a história da cidade - planos, pontos de vista, bens guilda, artes e ofícios, objetos a partir de territórios coloniais e recordações relacionadas com a história do militar prussiano. O museu foi uma instituição municipal, que é guiado pelo conselho de curadores. Nos primeiros anos do estabelecimento se sentaram nele: professor de escola secundária Joseph Sprotte urbano, construção urbana conselheiro Paul Spiller e assessores jurídicos Paul Vogt (1905 d.). Eles apenas são mencionados como aqueles que particularmente contribuiu para a criação do museu de Opole.
Depois de alguns anos, em 1907, o museu da cidade foi transferida para os edifícios da antiga escola evangélica nos quartos do antigo mosteiro franciscano (agora parte inexistente). Inicialmente, alojados em três quartos, mas desde 1920 um deles, além do melhor exposição devido à iluminação, foi levado para a delegacia de polícia.
M-2Mimo que nos edifícios pós-monastério, geridos pela comunidade evangélica, um museu instalado quase vinte anos, este período é ainda menos reconhecido na história desta instituição. Este não foi um bom tempo. Sabe-se que desde 1920, desde quando uszczuplono instalação de superfície, estoque permaneceu inacessível ao público. Na década de 20, em conexão com a decisão de demolir parte dos edifícios pós-mosteiro, a busca começou para uma nova localização para o museu. Ele foi encontrado em um anexo na ul. Gartenstrasse 12 (agora Sienkiewicz 20), em áreas que caem uma vez que a fábrica de charutos, onde o museu mudou-se em 1926 (abertura ao público ocorreu 16 de fevereiro de 1927 ano). Pela primeira vez em sua história, o museu recebeu à disposição de Opole, embora modesto, no entanto, todo o edifício, o que poderia ser recolhidos até agora mostram exposições.
Naquela época, ele mudou um pouco para a gestão do museu. Como gerente do museu é mencionado nos documentos Alfred Steinert, arquivista da cidade ao mesmo tempo. Ambas as funções que ocupou até janeiro 1945. Cancelado conselho de curadores, o magistrado era enquanto o funcionário responsável pelo museu, também operado conselho colegial, composta por funcionários, representantes da cidade e convidou membros.
Atividade museu Opole neste período é conhecido muito bem - preservado Steinert relatórios detalhados de 1926 e documentação fotográfica. 02 de dezembro de 1930, no auditório da escola profissional urbano solenemente comemorado o trigésimo aniversário do museu Opole. Um grande número de exposições era então - contou seção arqueológico de 300 exposições, culturais e históricas de 2000, ea natureza até 10 000.
M-3W passado 1.932 anos tem havido um movimento museu Opole. Ele tem longas governantes dos planos municipais para obter acesso ao edifício histórico do antigo colégio jesuíta na Praça Pequena Mercado 7, que é considerado o mais antigo da cidade, para fins culturais, mas apenas em 1932. concluídas a sua renovação e alocados para a biblioteca (piso térreo) e do Museu da Cidade (primeiro andar). Coleções dos novos interiores mostrados ao público 01 de setembro de 1932 Ano Europeu. Em dez salas de exposições exposições foram mostradas três divisões, no meio havia um grande salão de leitura com TV, epidiaskopami e piano. Em 1934 o museu assumiu a partir do 63o regimento de infantaria postado em Opole Câmara de tradição, que também foi disponibilizado ao público.
Polonês Museu Municipal em Opole se tornou operacional em junho de 1945, num edifício no Little Square 7, que é o último assento da Städtische Museum Oppeln. Ao contrário de antes da guerra, o museu recebeu agora disponível para todo o edifício, incluindo o piso térreo, onde anteriormente abrigava a biblioteca da cidade.
Desde o início, tornou-se importante a contratação de um profissional de custodiante. Inicialmente pensava-se que seria o gerente e do Museu da Biblioteca Municipal. Em 1946 ,. Então presidente da Opole Wilhelm Szafarczyk contratado no museu como um empregado permanente - custodiante de Joseph Obuchowski. Ele se formou na Universidade Jagiellonian geografia e geologia; Também trabalhou em museus nos anos 1930 - 1939, que tiveram uma preparação completa, teórica e prática. Até essa altura, a guarda ou seja, até Junho de 1946 anos formal do Museu segurou o jornalista Joseph Preussner.
O museu foi uma instituição financiada pela cidade, que cobria todas as despesas comerciais, enquanto o Ministério da Cultura financiou a compra de exposições e partycypowało no custo dos reparos. Joseph Obuchowski, no seu primeiro relatório de 8 de julho, 1946 anos descreveu a condição do museu da seguinte forma: "O museu não é bem arrumado, diretórios não existem, nos salões do transtorno museu, muitas exibições foram mortos (neste número todos numismática) um monte de armários danificado, quase todas as fechaduras quebrado. O mesmo é e biblioteca, bem como em laboratórios e direito ". Além de encontrar confusão e uma falta de registros sobreviventes exposições, é também uma breve descrição das coleções preservadas no Museu, "Museum - seções: 1. Pré-Histórica - 2 reunião, várias exposições desde o Paleolítico, Neolítico e Bronze muito; 2. História - 2 de reuniões, incluindo as escavações valiosos da liquidação de Opole; 3. Ciências da Vida - 2 salas de reuniões, bastante rico, não ordenada. Aves exigem operações de manutenção imediata, falta de armários; 4. Numismática, totalmente roubado. Diretórios falta. Biblioteca. Uma grande coleção de livros. Livros só alemãs em vários campos do conhecimento. Os antigos catálogos incompleto, registros incompletos ou quebrados, livros de todos os departamentos confuso (...). Há também funciona muito valiosa (...). Laboratórios e manutenção de equipamentos auxiliares, mas são bastante devastada. (...) Como resultado da guerra toda a lei ea ordem no museu e biblioteca foram destruídos, e acima de tudo sistema de inventário (...) ". Em seus planos imediatos Obuchowski concluiu Joseph acima de tudo: um inventário de propriedade preservado, bem como para determinar o perfil do Museu.
sb-300x184Otwarcie Museu Municipal em Opole teve lugar no dia 01 de setembro de 1946. Com efeitos desde 1 de Outubro de 1947, o Museu foi adoptado Jerzy Kozubowski que antes da guerra ele se formou "quatro anos, quatro anos da pré-história e história da arte na Universidade Jagiellonian", a prática museu em Torun. Ele trabalhou somente até o final de 1948, e, em seguida, tornou-se o director das Artes Culturais Foco em Opole. No final de 1947, tanto os funcionários do Museu (Obuchowski e Kozubowski) juntou-se o trabalho do Comité de Investigação Pré-Histórica em Opole, que se concentrou principalmente em escavações arqueológicas no Opole Ostrówek. Os resultados deste trabalho foram um dos principais tópicos na empresa e científica - fundação educacional do Museu e do Departamento do plano de expansão pré-histórico, o que não ocorreu, porque em última análise, a apresentação das exposições teve o cuidado de o Comité de Investigação Pré-Histórica.
Em 1948, o Museu tenha aderido à organização do Departamento de Numismática. O início da colheita deu o dom de Tadeusz Kalkowski - Diretor de reconstrução National Railway em Katowice, que passou 61 exposições museu de numismática.
Em 1949, o trabalho básico do Museu focada na coleção de exposições e atividades de exposições. Apesar dos esforços extenuantes não conseguimos trazer em seguida, para Opole qualquer exposição. Só em 1950 foi trazido para a exposição do museu apresentando os resultados de pesquisas sobre Ostrówek, sob o título "Silésia polonesa na pré-história." Coleção de etnográfico histórico era naquele tempo principalmente graças ao diretor, que também era um professor de geografia e geologia em uma das escolas de ensino médio Opole.
O final de 1949 anos é um ponto de viragem nos museus da cidade legais. Resolução do Comité de Ministros dos Assuntos Culturais de 6 de Outubro de 1949, a decisão foi tomada para nacionalizar museus públicos que pertencem à União os governos locais, associações e indivíduos. Esta foi a ter lugar até 30 de Dezembro 1949 anos. O ato de transferência contém uma descrição detalhada do imóvel localizado na ul. St. Wojciech 7, em que havia 12 salas de exposições, quatro salas administrativas, uma sala de aula, 1 sala - estúdio, dois salões e trzyizbowe rés-do-chão e dependências. Os pontos turísticos Museu e 4.650 equipes se reuniram nas seguintes divisões: etnográfico, pré-histórico, natural e histórica cidade e numizmatycznym.Od 1950 anos do museu foi nomeado o Museu de Opole Silésia. Ampliado o coletor âmbito, e com a instalação até agora focado principalmente na história da cidade, ele foi para abranger a área ao redor da província.
Em abril de 1957, o Museu de Opole Silesia, foi a área dos museus, a partir da atual tutela do Museu Silesian em Wroclaw e tomar conta dos méritos dos outros três museus existentes, a província de Opole: em Brzeg, Nysa e Raciborzu. Em 1957, ele também desenvolveu um novo museu organograma, em grande parte, preservada até hoje. A instalação teve as seguintes seções substantivas: arqueológicos, etnográficos, história, arte, natureza, Científica e Educacional. Museu de Opole Silesia na época tinha muitos ramos, que gradualmente usamodzielniły, criando museus separados pertencentes ao Museu do distrito de Opole. Estes foram: uma filial em Kluczbork criada em 1959 e independente desde 1962., Em Prudnik (1957 r, independente desde 1969..), Em Olesno (1960 r, independente desde 1975..).
Do Museu de Opole Silesia também evoluiu Opole Village Museum, fundado em 1961. E em 1966 sozinho -. O único museu em nossa província skansenowskiego tipo. Em 1964, ele abriu duas novas agências MSO - Museu revolta em Foresters, prisioneiro de guerra. Strzelce Opole e Museu do Martírio dos prisioneiros de guerra em Łambinowice, prisioneiro de guerra. Niemodlin. Para as actuais instalações em Mount St. Anna Insurreição Museu foi transferido em 1980. Em 1965, a łambinowickie museu, como Museu Central dos Prisioneiros de Guerra em Łambinowice-Opole foi elevado ao status de uma instituição nacional, que opera sob a autoridade directa dos MKIS.
Em 1964, os esforços foram destinadas a garantir as novas salas de exposição do museu, a aquisição do trabalho de organização em Ostrówek reserva arqueológica, e foram feitos esforços para localizar o museu na exposição histórica no interior da Torre Piast. No mesmo ano em que foi realizada no Museu da Oficina de Documentação Fotográfica, e em 1967 começou a renovação do edifício, no mercado de pequenas 7. Em 15 de dezembro de 1971, apesar das obras de remodelação estão ainda em curso, abriu uma nova exposição, que está alojado em caves convertidas, em três salas no no piso térreo e um quarto no primeiro andar. Na sua organização para envolver todos os departamentos do museu - arqueológicos, históricos, etnográficos e arte e artesanato. Em 1976, como resultado da nova divisão administrativa do estado, desconectado do Museu museu distrito de Opole em Racibórz, que encontrou-se na província de Katowice e Museu Gulbenkian. Nicodemos Jaron em Olesno, anexado à província de Czestochowa.
Em 1 de Janeiro de 1976, com base em uma ordem do governador da província de Opole renomeou autónoma Silésia Piast Dinastia Museum em Brzeg filial do Museu de Opole Silésia. Ao mesmo tempo, as tropas foram MSO museus sociais em Grodków e Głogówek. O mais tardar, porque em 1982 um ramo (museu ponto) MSO é o Museu Regional em Namysłów, passou depois de 7 anos, sob a gestão do município Namysłów.
Em 1980, o Museu recebeu uma casa de moradia em ul. St. Wojciech 13. No final, com duração de oito anos na renovação estavam entre seu assento estúdios divisões temáticas, e localizado no segundo andar salas de exposições temporárias. Em 1988 o museu assumiu a operação do palácio tesouraria em Lewin Brzeski. Depois de uma grande reforma foram mentir principalmente na sua colheita armazéns. No entanto, já em 1991 ele parou de qualquer trabalho de reparação devido à falta de fundos, e em 1994, o palácio foi devolvido ao Tesouro.
Um elemento importante da reforma do governo local de 1990 foi de dar aos governos locais a competência municipal na condução das instituições culturais. Assim, o município assumiu a gestão de mais ativo dentro de seus museus território. Na província de Opole, sob a administração do município divisões existentes bater Opole Silesia Museum - Museum. Elsner em Grodków Głogówek Museum e Museum no ponto Namysłów. Museu de Opole Silésia permaneceu um museu do estado para a próxima fase da reforma do governo local, o que ocorreu em 1999, quando os organizadores da maioria das outras instituições estatais tornaram-se o governo da província e distritos. Museu de Opole Silesia com apenas um remanescente na estrutura organizativa da sucursal - Museu revolta em Mount St .. Anna estava instituição subordinada ao voivodship auto-governo.
Em 1994 o museu assumiu e wyremontowało construção na ul. Ozimskiej 10 (antiga sede do Bureau of Art Exhibitions). Em 2000, foi inaugurado janeiro Cybis Painting Gallery. Em 2005, o Museu recebeu a propriedade da casa de moradia na ul. St. Wojciech 9, que é decorado exposições XIX - interiores século XX Bourgeois..
Nos anos 2005 - 2008 implementou o projeto "Mons Universitatis", que consiste na renovação e ampliação do Museu. Dentro de sua estrutura foi modernizada e adaptada para o disse já histórica casa de moradia, foi renovado edifício administrativo na ul. St. Wojciech 13, reconstruído e renovado edifício na Praça Pequena 7, e construiu um novo pavilhão de exposições. Como resultado, a área de exposição foi determinada maior do Museu.
Abertura do museu após a renovação e expansão ocorreu em outubro de 2008. Em seguida, abriu ao público galeria três exposições permanentes de pintura polaco do século XX., Cerâmica Alta Silésia e no círculo de farmácia. Em 2009, abriu uma exposição permanente da Pré-história arqueológica e região precoce Idade Média Opole, e no ano seguinte exposição histórica Opole - cidade, capital da região.
Mais: Joanna Filipczyk, Eve Matuszczyk, o Museu de Opole 1900 - 2010 ", Museu do vintage de Opole", Vol XVIII: 2011 pcs.. . 1, p 9-32.
Nenhum comentário:
Postar um comentário