The Government Museum or Madras Museum is a museum of human history and culture located in the neighbourhood of Egmore in Chennai, India.
Started in 1851, it is the second oldest museum in India after the Indian Museum in Kolkata.
It is particularly rich in archaeological and numismatic collections. It has the largest collection of Roman antiquities outside Europe.
Government Museum, Chennai
Among them, the colossal Museum Theatre is one of the most impressive. The National Art Gallery is also present in the museum premises. Built in Indo-Saracenic style, it houses rare works of artists like Raja Ravi Varma.
The museum is located in what is known as the Pantheon complex, or "public assembly rooms." It is located on the Pantheon Road in Egmore. The road on which the museum is located too takes its name from the complex.
In August 1778, the governor of Madras granted 43 acres for an estate to a civil servant, who, subsequently in 1793, assigned the grounds to a committee of 24 which then regulated the public amusements in the city.
In 1821, the committee sold the main house and central garden space to E. S. Moorat, an Armenian merchant who, in turn, sold it back to the government in 1830. The government first used the buildings and the grounds as the collector's "Cutcherry" and later for the "Central Museum."[4] The museum was originally established in a building on College Road in Nungambakkam in the year 1851 and was shifted to the present site in 1854.
Many additions to the original building were constructed between 1864 and 1890. The core of the old museum building includes the only surviving remnants of the Pantheon, identified from the broad steps leading into it when viewed from the north.
Amongst the additions is the Connemara Public Library, built with stained glass windows, ornate woodwork and elaborate stucco decorations, formally opened in 1896 and named after its progenitor. The building was built by Namberumal Chetty and was designed by Henry Irwin, with the interiors resembling those of Bank of Madras (SBI).
The design included a huge reading room with a wooden ceiling between two curved rows of stained glass, supported by ornate pillars and arches embellished with sculpted acanthus leaves. It was supplemented with teakwood furniture, marbled floor, and decorative windows. All of these were restored in 2004–2007. The building now houses the Old Collection (pre-1930), which is used for reference purpose only.
Both the museum and the library benefited greatly from the effects of the Madras Literary Society, the Oriental Manuscripts Library and the Records Office. The museum houses a 19th-century theatre, with the "pit" meant for those who can afford more and seating for the rest of the audience in tiered-seats arranged in a semi-circle around the pit. Restoration to mark the 150th anniversary of the museum replaced 25 fans with air-conditioning.
The museum's collections had its origin from a gift of a collection of 1,100 geological specimens by the Madras Literary Society to the Government in 1851. The museum, the first government-sponsored one in the country, opened the same year on the first floor of the College of Fort St. George, adjacent to the Literary Society in Nungambakkam, with an exhibit of nearly 20,000 freely gifted specimens ranging from rocks to books.
These gifts were in response to a public invitation that did not have a cut-off date. When the mounting collection of geological specimens threatened the stability of this first floor, the museum's first officer-in-charge, Surgeon Edward Balfour, who was then president of the Literary Society and serving the museum in an honorary capacity, suggested moving to a new building, which was materialised in 1854 with the move to the Pantheon. A library and a reading room were provided for the public in 1859. In 1864, an upper storey was added to the Pantheon in sympathetic style, giving the museum more elbow room.
The library got a new block, now known as the centenary exhibition hall of the museum after restoration, in the northwest corner of the Pantheon in 1876, with a lecture hall. By 1896, there had been built new buildings for the museum (where the anthropological and arms galleries are presently located), the Connemara Library and the museum theatre.
The museum grounds also housed the first zoo of Madras in 1855, which was also established by Balfour. A year later, it had over 300 animals, including mammals, birds and reptiles. The zoo was later made a separate institution and was shifted to the People's Park in 1863 where it remained, not growing very much, till it was moved to its present location at Vandalur in 1985.
An official website for the museum was launched on 25 October 2001 after the government sanctioned ₹ 0.5 million in 2000–2001.
https://en.wikipedia.org/wiki/Government_Museum,_Chennai
"Eu só quero pensar no futuro e não ficar triste." Elon Musk.
-
"I just want to think about the future and not be sad." Elon Musk.
This report is guaranteed to verify the address of the LINK above
Say no to fake News!
-
Esta reportagem tem a garantia de apuração do endereço do LINK acima.
Diga não às fake news!
-
Culture is not what enters the eyes and ears,
but what modifies the way of looking and hearing
-
Cultura não é o que entra nos olhos e ouvidos,
mas o que modifica a maneira de olhar e ouvir
--br via tradutor do google
Museu do Governo, Chennai, Índia.
O Museu do Governo ou Museu Madras é um museu de história e cultura humana localizado no bairro de Egmore em Chennai, na Índia.
Iniciado em 1851, é o segundo museu mais antigo da Índia, depois do Museu Indiano em Calcutá. É particularmente rico em coleções arqueológicas e numismáticas. Tem a maior coleção de antiguidades romanas fora da Europa.
Entre eles, o colossal Museum Theatre é um dos mais impressionantes. A National Art Gallery também está presente nas instalações do museu. Construído em estilo indo-sarraceno, abriga obras raras de artistas como Raja Ravi Varma.
O museu está localizado no que é conhecido como o complexo Pantheon, ou "salas de reunião públicas". Está localizado na estrada Pantheon em Egmore. A estrada em que o museu está localizado também leva o nome do complexo.
Em agosto de 1778, o governador de Madras concedeu 43 acres para um estado a um funcionário público que, posteriormente, em 1793, designou os terrenos para um comitê de 24 que então regulava as diversões públicas na cidade.
Em 1821, o comitê vendeu a casa principal e o espaço do jardim central para ES Moorat, um comerciante armênio que, por sua vez, o vendeu ao governo em 1830. O governo usou pela primeira vez os prédios e os terrenos como "Cutcherry" (colecionador) e mais tarde para o "Museu Central". [4] O museu foi originalmente estabelecido em um prédio na College Road em Nungambakkam no ano de 1851 e foi transferido para o local atual em 1854.
Muitas adições ao edifício original foram construídas entre 1864 e 1890. O núcleo do antigo edifício do museu inclui os remanescentes sobreviventes do Panteão, identificados a partir dos largos degraus que levam a ele quando vistos do norte.
Entre as novidades está a Biblioteca Pública de Connemara, construída com vitrais, madeira ornamentada e decorações de estuque elaboradas, formalmente inaugurada em 1896 e nomeada em homenagem ao seu progenitor. O edifício foi construído por Namberumal Chetty e foi projetado por Henry Irwin, com os interiores que se assemelham aos do Bank of Madras (SBI).
O projeto incluía uma enorme sala de leitura com um teto de madeira entre duas fileiras curvas de vitrais, sustentada por pilares ornamentados e arcos embelezados com folhas de acanto esculpidas. Foi complementado com móveis de madeira de teca, piso de mármore e janelas decorativas. Todos estes foram restaurados em 2004-2007. O edifício agora abriga a Coleção Antiga (anterior a 1930), que é usada apenas para fins de referência.
Tanto o museu quanto a biblioteca se beneficiaram enormemente dos efeitos da Sociedade Literária de Madras, da Biblioteca de Manuscritos Orientais e do Escritório de Registros. O museu abriga um teatro do século 19, com o "fosso" destinado a quem pode pagar mais e sentar-se para o resto do público em assentos em camadas dispostos em um semicírculo ao redor do poço. Restauração para marcar o 150º aniversário do museu substituiu 25 fãs com ar-condicionado.
As coleções do museu tiveram origem em uma coleção de 1.100 espécimes geológicos da Sociedade Literária de Madras para o governo em 1851. O museu, o primeiro patrocinado pelo governo no país, foi inaugurado no mesmo ano no primeiro andar do museu. Colégio de Fort St. George, adjacente à Sociedade Literária em Nungambakkam, com uma exposição de quase 20.000 exemplares livremente dotados que vão desde rochas até livros.
Esses presentes foram em resposta a um convite público que não tinha uma data limite. Quando a crescente coleção de espécimes geológicos ameaçou a estabilidade deste primeiro andar, o primeiro oficial encarregado do museu, o cirurgião Edward Balfour, que na época era presidente da Sociedade Literária e servia ao museu em uma posição honorária, sugeriu mudar para um novo edifício, que se materializou em 1854 com a mudança para o Panteão. Uma biblioteca e uma sala de leitura foram fornecidas para o público em 1859. Em 1864, um andar superior foi adicionado ao Panteão em estilo simpático, dando ao museu mais espaço.
A biblioteca ganhou um novo bloco, agora conhecido como o centro de exibição do museu após a restauração, no canto noroeste do Panteão, em 1876, com uma sala de aula. Em 1896, haviam sido construídos novos edifícios para o museu (onde estão atualmente localizadas as galerias antropológica e de armas), a Connemara Library e o museum theater.
O recinto do museu também abrigou o primeiro zoológico de Madras em 1855, que também foi estabelecido por Balfour. Um ano depois, tinha mais de 300 animais, incluindo mamíferos, aves e répteis. Posteriormente, o zoológico tornou-se uma instituição separada e foi transferido para o Parque do Povo em 1863, onde permaneceu, não crescendo muito, até que foi transferido para sua localização atual em Vandalur, em 1985.
Um site oficial do museu foi lançado em 25 de outubro de 2001, depois que o governo sancionou ₹ 0,5 milhão em 2000-2001.
--alemão via tradutor do google
Regierungsmuseum, Chennai, Indien.
Das Government Museum oder Madras Museum ist ein Museum für menschliche Geschichte und Kultur in der Nachbarschaft von Egmore in Chennai, Indien.
Es wurde 1851 gegründet und ist nach dem indischen Museum in Kolkata das zweitälteste Museum in Indien. Es ist besonders reich an archäologischen und numismatischen Sammlungen. Es hat die größte Sammlung römischer Antiquitäten außerhalb Europas.
Unter ihnen ist das kolossale Museumstheater eines der beeindruckendsten. Die National Art Gallery ist auch in den Räumlichkeiten des Museums vertreten. Es ist im indo-sarazenischen Stil gebaut und beherbergt seltene Werke von Künstlern wie Raja Ravi Varma.
Das Museum befindet sich im sogenannten Pantheon-Komplex oder "öffentlichen Versammlungsräumen". Es liegt an der Pantheon Road in Egmore. Die Straße, an der sich auch das Museum befindet, hat seinen Namen von der Anlage.
Im August 1778 bewilligte der Gouverneur von Madras einem Beamten 43 Hektar für ein Anwesen, der 1793 das Gelände einem Komitee von 24 zugeteilt hatte, das dann die öffentlichen Vergnügungen in der Stadt regulierte.
Im Jahr 1821 verkaufte das Komitee das Haupthaus und den zentralen Gartenraum an den armenischen Kaufmann ES Moorat, der es 1830 an die Regierung zurückgab später für das "Zentralmuseum". [4] Das Museum wurde ursprünglich in einem Gebäude in der College Road in Nungambakkam im Jahr 1851 errichtet und 1854 an den heutigen Standort verlegt.
Viele Erweiterungen des ursprünglichen Gebäudes wurden zwischen 1864 und 1890 erbaut. Im Kern des alten Museumsgebäudes befinden sich die einzigen Überreste des Pantheons, die von den breiten Stufen, die von Norden aus in das Gebäude hineinführen, identifiziert wurden.
Unter den Ergänzungen ist die Connemara Public Library, die mit Glasfenstern, kunstvollen Holzarbeiten und aufwendigen Stuckverzierungen gebaut wurde. Sie wurde 1896 offiziell eröffnet und nach ihrem Vorfahren benannt. Das Gebäude wurde von Namberumal Chetty erbaut und von Henry Irwin entworfen, wobei die Innenräume denen der Bank of Madras (SBI) ähneln.
Der Entwurf beinhaltete einen großen Lesesaal mit einer Holzdecke zwischen zwei geschwungenen Glasfenstern, die von verzierten Säulen und Bögen mit geschnitzten Akanthusblättern geschmückt sind. Es wurde mit Teakholzmöbeln, Marmorboden und dekorativen Fenstern ergänzt. Alle diese wurden 2004–2007 restauriert. Das Gebäude beherbergt heute die Alte Sammlung (vor 1930), die nur als Referenz dient.
Sowohl das Museum als auch die Bibliothek profitierten stark von den Auswirkungen der Madras Literary Society, der Oriental Manuscripts Library und des Records Office. Das Museum beherbergt ein Theater aus dem 19. Jahrhundert, wobei die "Grube" für diejenigen gedacht ist, die sich mehr leisten können, und den Rest des Publikums in gestaffelten Stühlen sitzen kann, die in einem Halbkreis um die Grube angeordnet sind. Die Restaurierung zum 150-jährigen Jubiläum des Museums ersetzte 25 Ventilatoren mit Klimaanlage.
Die Sammlungen des Museums hatten ihren Ursprung im Geschenk einer Sammlung von 1.100 geologischen Exemplaren der Madras Literary Society an die Regierung von 1851. Das Museum, das erste vom Staat gesponserte Museum des Landes, wurde im selben Jahr im ersten Stock des Museums eröffnet College of Fort St. George, neben der Literary Society in Nungambakkam, mit einer Ausstellung von fast 20.000 frei begabten Exemplaren, die von Steinen bis zu Büchern reichen.
Diese Geschenke entsprachen einer öffentlichen Einladung ohne Stichtag. Als die wachsende Sammlung geologischer Exemplare die Stabilität dieses ersten Stockwerks bedrohte, schlug der erste leitende Offizier des Museums, Surgeon Edward Balfour, der damals Präsident der Literary Society war und dem Museum als ehrenamtlicher Mitarbeiter diente, den Umzug in ein neues vor Gebäude, das 1854 mit dem Umzug in das Pantheon verwirklicht wurde. Eine Bibliothek und ein Lesesaal wurden 1859 der Öffentlichkeit zur Verfügung gestellt. 1864 wurde dem Pantheon in sympathischem Stil ein Obergeschoss hinzugefügt, das dem Museum mehr Spielraum gibt.
In der nordwestlichen Ecke des Pantheon im Jahr 1876 erhielt die Bibliothek einen neuen Block, der nach der Restaurierung als hundertjähriger Ausstellungsraum des Museums bezeichnet wurde, mit einem Vortragssaal. Bis 1896 wurden neue Gebäude für das Museum (wo sich derzeit die anthropologischen und Waffengalerien befinden), die Connemara-Bibliothek und das Museumstheater errichtet.
Auf dem Museumsgelände befand sich 1855 auch der erste Zoo von Madras, der ebenfalls von Balfour gegründet wurde. Ein Jahr später gab es über 300 Tiere, darunter Säugetiere, Vögel und Reptilien. Der Zoo wurde später zu einer separaten Einrichtung gemacht und im Jahr 1863 in den People's Park verlegt, wo er nur wenig wachsen konnte, bis er 1985 an seinen heutigen Standort in Vandalur verlegt wurde.
Eine offizielle Website für das Museum wurde am 25. Oktober 2001 ins Leben gerufen, nachdem die Regierung in den Jahren 2000 bis 2001 0,5 Millionen US-Dollar genehmigt hatte.
--ru via tradutor do google
Правительственный музей, Ченнаи, Индия.
Правительственный музей или музей в Мадрасе - это музей истории и культуры человека, расположенный в районе Эгмор в Ченнаи, Индия.
Основанный в 1851 году, он является вторым старейшим музеем в Индии после Индийского музея в Калькутте. Он особенно богат археологическими и нумизматическими коллекциями. Он имеет самую большую коллекцию римских древностей за пределами Европы.
Среди них колоссальный музейный театр - один из самых впечатляющих. Национальная художественная галерея также присутствует в помещениях музея. Построенный в индо-сарацинском стиле, в нем хранятся редкие произведения таких художников, как Раджа Рави Варма.
Музей расположен в так называемом комплексе Пантеон, или «общественных собраниях». Он расположен на Пантеон-роуд в Эгморе. Дорога, на которой расположен музей, также получила свое название от комплекса.
В августе 1778 года губернатор Мадраса выделил 43 акра земли для государственного служащего, который впоследствии в 1793 году назначил основание комитету из 24 человек, который затем регулировал общественные развлечения в городе.
В 1821 году комитет продал главный дом и площадь центрального сада армянскому купцу Э.С. Мурату, который, в свою очередь, продал его обратно правительству в 1830 году. Правительство сначала использовало здания и территорию в качестве коллекционной «ножницы» и позже для «Центрального музея». [4] Музей был первоначально основан в здании на Колледж-роуд в Нунгамбаккаме в 1851 году и был перенесен в настоящее место в 1854 году.
Многие дополнения к первоначальному зданию были построены между 1864 и 1890 годами. В основу старого здания музея входят единственные сохранившиеся остатки Пантеона, выявленные по широким ступеням, ведущим в него, если смотреть с севера.
Среди дополнений - публичная библиотека Коннемара, построенная с витражами, богато украшенными изделиями из дерева и изысканными лепными украшениями, официально открытая в 1896 году и названная в честь ее прародителя. Здание было построено Намберумалом Четти и спроектировано Генри Ирвином, с интерьерами, напоминающими интерьеры Банка Мадрас (SBI).
Проект включал в себя огромный читальный зал с деревянным потолком между двумя изогнутыми рядами витража, поддерживаемый декоративными колоннами и арками, украшенными скульптурными листьями аканта. Он был дополнен мебелью из тикового дерева, мраморным полом и декоративными окнами. Все они были восстановлены в 2004–2007 гг. В здании сейчас находится Старая коллекция (до 1930 года), которая используется только для справочных целей.
Как музей, так и библиотека извлекли большую выгоду из результатов деятельности Мадрасского литературного общества, Библиотеки восточных рукописей и отдела документации. В музее находится театр 19-го века с «ямой», предназначенной для тех, кто может позволить себе больше, и местами для остальной аудитории на многоуровневых сиденьях, расположенных полукругом вокруг ямы. Реставрация к 150-летию музея заменила 25 вентиляторов кондиционерами.
Коллекции музея произошли от подарка коллекции 1100 геологических образцов Мадрасского литературного общества правительству в 1851 году. Музей, первый финансируемый правительством в стране, открылся в том же году на первом этаже Колледж форта Св. Георгия, примыкающий к Литературному обществу в Нунгамбаккаме, с экспонатом почти 20 000 свободно одаренных образцов от камней до книг.
Эти подарки были в ответ на публичное приглашение, у которого не было установленной даты. Когда растущая коллекция геологических образцов угрожала стабильности этого первого этажа, первый ответственный сотрудник музея, хирург Эдвард Бальфур, который был тогда президентом Литературного общества и служил музею в почетном качестве, предложил переехать в новый здание, которое было осуществлено в 1854 году с переездом в Пантеон. В 1859 году для публики были предоставлены библиотека и читальный зал. В 1864 году к Пантеону был добавлен верхний этаж в сочувственном стиле, что дало музею больше места для локтей.
Библиотека получила новый блок, теперь известный как столетний выставочный зал музея после реставрации, в северо-западном углу Пантеона в 1876 году, с лекционным залом. К 1896 году были построены новые здания для музея (где в настоящее время расположены антропологическая и оружейная галереи), библиотеки Коннемара и музейного театра.
На территории музея также разместился первый зоопарк Мадраса в 1855 году, который также был основан Бальфуром. Год спустя у него было более 300 животных, включая млекопитающих, птиц и рептилий. Позже зоопарк был превращен в отдельное учреждение и был перемещен в Народный парк в 1863 году, где он оставался, не сильно увеличиваясь, до тех пор, пока в 1985 году его не перенесли в его нынешнее место в Вандалур.
Официальный сайт музея был открыт 25 октября 2001 года после того, как правительство санкционировало 0,5 млн. Фунтов стерлингов в 2000–2001 годах.
--chines simplificado via tradutor do google
政府博物馆，印度钦奈。
政府博物馆或马德拉斯博物馆是一个人类历史和文化博物馆，位于印度钦奈的Egmore附近。
始建于1851年，是印度加尔各答印第安博物馆之后的第二古老博物馆。它在考古和钱币收藏方面特别丰富。它拥有欧洲以外最大的罗马古迹收藏。
其中，巨大的博物馆剧院是最令人印象深刻的。国家美术馆也出现在博物馆内。它以印度 - 撒拉逊风格建造，拥有罕见的Raja Ravi Varma艺术家作品。
该博物馆位于所谓的万神殿复合体或“公共集会室”。它位于Egmore的万神殿路。博物馆所在的道路也以其名称命名。
1778年8月，马德拉斯州长向一名公务员提供了43英亩的土地，后来在1793年，他将该土地分配给了一个24人的委员会，该委员会随后对该市的公共娱乐进行了监管。
1821年，委员会将主屋和中央花园空间卖给了一位亚美尼亚商人ES Moorat，后者又于1830年将其卖回政府。政府首先将建筑物和地面用作收藏家的“Cutcherry”和后来为“中央博物馆”。[4]该博物馆最初于1851年在Nungambakkam的学院路上建立，并于1854年转移到现址。
原始建筑的许多新增建筑都建于1864年至1890年之间。旧博物馆建筑的核心部分包括唯一幸存的万神殿残骸，从北面观察时通向它的宽阔台阶。
其中包括Connemara公共图书馆，建有彩色玻璃窗，华丽的木制品和精致的灰泥装饰，于1896年正式开放，以其祖先命名。该建筑由Namberumal Chetty建造，由Henry Irwin设计，室内设计类似于马德拉斯银行（SBI）。
设计包括一个巨大的阅览室，木制天花板位于两排弯曲的彩色玻璃之间，由华丽的柱子和装饰有雕刻的老鼠叶子的拱门支撑。它配有柚木家具，大理石地板和装饰窗户。所有这些都在2004 - 2007年得到恢复。该建筑现在收藏旧馆藏（1930年以前），仅供参考。
博物馆和图书馆都受益于马德拉斯文学协会，东方手稿图书馆和记录办公室的影响。博物馆内有一座19世纪的剧院，其中的“坑”是为那些能够负担得起的人提供的，并且在座位围绕坑的半圆形座位中为其他观众提供座位。为纪念博物馆成立150周年而进行的修复取代了25名带空调的粉丝。
该博物馆的藏品起源于1851年马德拉斯文学协会向政府赠送的1100件地质标本。该博物馆是该国第一个由政府赞助的博物馆，同年在该博物馆的一楼开放。圣乔治堡学院，毗邻Nungambakkam的文学学会，展出了近20,000个从岩石到书籍的自由天赋。
这些礼物是为了回应没有截止日期的公众邀请。当收集的地质标本威胁到这一楼的稳定性时，博物馆的第一位负责人，当时的文学社会主席并以荣誉身份为博物馆服务的外科医生爱德华·巴尔福建议搬到新的地方。建筑物，于1854年实现迁移到万神殿。 1859年为公众提供了一个图书馆和一个阅览室。1864年，万神殿以同情的方式增加了一层上层，为博物馆提供了更多的肘部空间。
图书馆于1876年在万神殿的西北角设有一个新的街区，现在被称为博物馆修复后的百年展览馆，设有一个演讲厅。到1896年，已经为博物馆（人类学和军械馆目前所在地），康尼马拉图书馆和博物馆剧院建造了新的建筑物。
博物馆场地还于1855年建成了马德拉斯的第一个动物园，该动物园也由Balfour建立。一年后，它有300多种动物，包括哺乳动物，鸟类和爬行动物。动物园后来成为一个独立的机构，并于1863年转移到人民公园，在那里它仍然没有增长，直到1985年搬到现在的Vandalur。
该政府的官方网站于2001年10月25日在政府批准2000 - 2001年50万后启动。
--Tâmil via tradutor do google
அரசு அருங்காட்சியகம், சென்னை, இந்தியா.
சென்னை அருங்காட்சியகத்தில் உள்ள எழும்பூரில் உள்ள மனித வரலாற்று மற்றும் பண்பாட்டு அருங்காட்சியக அருங்காட்சியகம் அல்லது அருங்காட்சியகம் ஆகும்.
1851 ஆம் ஆண்டில் தொடங்கப்பட்டது, இது கொல்கத்தாவின் இந்திய அருங்காட்சியகத்தின் பின்னர் இந்தியாவின் இரண்டாவது மிக பழமையான அருங்காட்சியகமாகும். இது தொல்பொருள் மற்றும் நாணயவியல் சேகரிப்புகளில் குறிப்பாக செல்வந்தராக உள்ளது. இது ஐரோப்பாவிற்கு வெளியே ரோமானிய தொல்பொருட்களின் மிகப் பெரிய தொகுப்பாகும்.
அவர்கள் மத்தியில், மகத்தான அருங்காட்சியகம் திரையரங்கு மிகவும் ஈர்க்கக்கூடிய ஒன்றாகும். அருங்காட்சியக வளாகத்தில் தேசிய கலை காட்சியகம் உள்ளது. இந்தோ சாராசெனிக் பாணியில் கட்டப்பட்டிருக்கும் ராஜ ரவி வர்மா போன்ற கலைஞர்களின் அரிய படைப்புகளை இது கொண்டுள்ளது.
இந்த அருங்காட்சியகம் பாந்தியன் வளாகம் அல்லது "பொது அசெம்பிளி அறைகள்" என்று அழைக்கப்படுகிறது. இது எழும்பூரில் உள்ள பாந்தியன் வீதியில் அமைந்துள்ளது. அருங்காட்சியகம் அமைந்திருக்கும் சாலையில் அதன் பெயர் சிக்கலானது.
1778 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதத்தில், சென்னை மாகாணத்தின் கவர்னர், 43,000 ஏக்கர் நிலத்தை ஒரு அரசு ஊழியருக்கு வழங்கினார். பின்னர் 1793 ஆம் ஆண்டில், 24 குழுவின் குழுவிற்கு அவர் நியமிக்கப்பட்டார்.
1821 ஆம் ஆண்டில், பிரதான வீட்டை மற்றும் மத்திய தோட்டக்கலைக்கு விஜயம் செய்த ES ஆர்வாரைச் சேர்ந்த ஒரு ஆர்மேனிய வர்த்தகர், 1830 ஆம் ஆண்டில் மீண்டும் அரசாங்கத்திற்கு விற்றுக் கொண்டார். அரசாங்கமானது முதன்முதலில் கட்டிடங்களையும் "சேகரிரி" பின்னர் "மத்திய அருங்காட்சியகம்" எனும் நூல் வெளியிட்டது. [4] 1851 ஆம் ஆண்டில் நூகாம்பாக்கத்தில் கல்லூரி சாலையில் ஒரு கட்டிடத்தில் ஆரம்பிக்கப்பட்ட இந்த அருங்காட்சியகம் 1854 ஆம் ஆண்டில் தற்போதைய இடத்திற்கு மாற்றப்பட்டது.
1864 மற்றும் 1890 ஆம் ஆண்டுகளுக்கு இடையேயான அசல் கட்டடத்திற்கு பல சேர்த்தல் கட்டப்பட்டது. பழைய அருங்காட்சியக கட்டிடத்தின் மையம், பாந்தியத்தின் ஒரே எஞ்சியுள்ள எஞ்சின்களை உள்ளடக்கியது, இது வடக்கிலிருந்து பார்க்கும் போது பரவலான வழித்தடங்களில் இருந்து அடையாளம் காணப்பட்டது.
கொனமாரா பப்ளிக் லைப்ரரி, கொனமாரா பொது நூலகம் ஆகும், இது 1896 ஆம் ஆண்டில் முறையாக திறந்து அதன் தலைசிறந்த பெயரைக் கொண்ட பெயரிடப்பட்ட கண்ணாடி நிற ஜன்னல்கள், அலங்கார மரப்பொருட்கள் மற்றும் விரிவான ஸ்டூக்கோ அலங்காரங்கள் ஆகியவற்றைக் கொண்டது. இந்த கட்டிடம் கட்டப்பட்டது Namberumal Chetty மற்றும் ஹென்றி இர்வின் வடிவமைக்கப்பட்டது, உட்புற பார்கோடுகள் போன்ற வங்கி (எஸ்.பி.ஐ).
வடிவமைப்பில் ஒரு பெரிய படிக்கும் அறையில் ஒரு வளைவு வரிசையில் இரண்டு வளைந்த வரிசைகள் களிமண் கண்ணாடிகளுக்கு இடையே அமைக்கப்பட்டிருந்தது, இதில் அலங்கரிக்கப்பட்ட தூண்கள் மற்றும் வளைவுகளால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ள அக்நாசஸ் இலைகளுடன் அலங்கரிக்கப்பட்டிருந்தது. இது டெக்க்வூட் மரச்சாமான்கள், மார்ல்பல் மாடி மற்றும் அலங்கார ஜன்னல்கள் ஆகியவற்றோடு இணைக்கப்பட்டது. இவை அனைத்தும் 2004-2007 இல் மீட்கப்பட்டன. கட்டிடத்தில் இப்போது பழைய சேகரிப்பு (1930 க்கு முன்) உள்ளது, இது குறிப்பு நோக்கத்திற்காக பயன்படுத்தப்படுகிறது.
அருங்காட்சியகம் மற்றும் நூலகம் இருவரும் சென்னை இலக்கிய சங்கம், ஓரியண்டல் கையெழுத்துப் பிரதி நூலகம் மற்றும் ரெகார்ட்ஸ் அலுவலகம் ஆகியவற்றின் விளைவுகளிலிருந்து பெரிதும் பயனடைந்தன. இந்த அருங்காட்சியகத்தில் 19 ஆம் நூற்றாண்டு நாடக அரங்கு அமைந்துள்ளது. குழிப்பகுதி முழுவதும் அரை வட்டத்தில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருக்கும் வரிசைகளில் உள்ள பார்வையாளர்களின் மீதமுள்ளவற்றிற்கும் மேலாக உட்கார்ந்து கொள்ளக்கூடியவர்களுக்கு "குழி". அருங்காட்சியகத்தின் 150 வது ஆண்டு நினைவு தினத்தை நினைவுபடுத்தும் வகையில் 25 ரசிகர்கள் காற்றுச்சீரமைப்பினால் மாற்றப்பட்டனர்.
1851 ஆம் ஆண்டில், சென்னை இலக்கிய சமுதாயத்தால் அரசாங்கத்திற்கு 1,100 புவியியல் மாதிரிகள் சேகரிக்கப்பட்ட பரிசாக அருங்காட்சியகத்தின் சேகரிப்புகள் உருவாக்கப்பட்டன. நாட்டில் முதல் அரசாங்கத்தின் ஊக்கத்தொகையான, அருங்காட்சியகம், முதன் முதலாக நூகாம்பாக்கத்தில் உள்ள இலக்கிய சமுதாயத்திற்கு அருகில் கோட்டையின் கோட்டை, செயிண்ட் ஜார்ஜ், பாறைகளிலிருந்து புத்தகங்கள் வரையிலான கிட்டத்தட்ட 20,000 சுதந்திரமான மாதிரிகள் கொண்ட காட்சி.
இந்த பரிசுகளை ஒரு பொது அழைப்பிற்கு விடையிறுக்கும் வகையில், வெட்டு தேதி இல்லாதது. புவியியல் மாதிரிகளின் பெருகிவரும் சேகரிப்பு இந்த முதல் மாடியின் ஸ்திரத்தன்மையை அச்சுறுத்தியபோது, இலக்கிய சமுதாயத்தின் தலைவராக இருந்த சர்ஜன் எட்வர்ட் பால்ஃபோர் அருங்காட்சியகத்தின் முதல் அதிகாரியிடம், கௌரவ திறனாளியுடனான அருங்காட்சியகத்தைச் சேர்த்தார். கட்டிடம், 1854 இல் பாந்தியன் நகருக்கு மாற்றப்பட்டது. 1859 ஆம் ஆண்டில் ஒரு நூலகம் மற்றும் ஒரு வாசிப்பு அறை பொது மக்களுக்கு வழங்கப்பட்டது. 1864 ஆம் ஆண்டில், மேல் மாடி பான்டீனுக்கு அனுதாபக் பாணியில் சேர்க்கப்பட்டு, அருங்காட்சியகம் இன்னும் முழங்கை அறைக்கு அளித்தது.
1876 ஆம் ஆண்டில் பான்டீனின் வடமேற்கு மூலையில், ஒரு விரிவுரை மண்டபத்தில் நூலகம் ஒரு புதிய தொகுதி கிடைத்தது, இப்போது மறுசீரமைப்பின் பின்னர் அருங்காட்சியகத்தின் நூற்றாண்டு கண்காட்சி மண்டபமாக அறியப்படுகிறது. 1896 ஆம் ஆண்டில், அருங்காட்சியகத்திற்கான புதிய கட்டிடங்கள் (மானுடவியல் மற்றும் ஆயுதக் கலைக்கூடங்கள் தற்போது அமைந்துள்ளன), கொன்னமரா நூலகம் மற்றும் அருங்காட்சியக அரங்கை கட்டியெழுப்பப்பட்டது.
1855 ஆம் ஆண்டில், மட்ராவின் முதல் உயிரியல் பூங்காவை அருங்காட்சியகம் அமைத்து, பால்ஃபார் அவர்களால் நிறுவப்பட்டது. ஒரு வருடம் கழித்து, அது பாலூட்டிகள், பறவைகள் மற்றும் ஊர்வன உட்பட 300 க்கும் மேற்பட்ட விலங்குகளை கொண்டிருந்தது. இந்த மிருகக்காட்சி பின்னர் ஒரு தனி நிறுவனமாக மாற்றப்பட்டு 1863 ஆம் ஆண்டில் மக்கள் பூங்காவிற்கு மாறியது, அது 1985 ஆம் ஆண்டில் வண்டலூரில் உள்ள தற்போதைய இடத்திற்கு மாற்றப்பட்டது வரை அது மிகவும் வளர்ந்துவிடவில்லை.
2000-2001 ஆம் ஆண்டில் அரசாங்கம் 0.5 மில்லியனுக்கு அனுமதி அளித்த பின்னர், 2001 அக்டோபர் 25 ஆம் திகதி இந்த அருங்காட்சியகத்தின் உத்தியோகபூர்வ இணையத்தளம் தொடங்கப்பட்டது.
Nenhum comentário:
Postar um comentário